maandag 17 november 2014

Me & the city Haarlem (3)


Het is nog maar dag 4 van mijn eerste week in Haarlem en ik ga opnieuw de winkelstraat in. Met een grijns op mijn gezicht trotseer ik de kou. Want ik ben vergeten een winterjas aan te trekken.  Hoezo vergeten?
Het zit zo, vanuit de parkeergarage is het twee stappen om in het gebouw te komen en mijn blazertje zou wel volstaan. Dacht ik. Vet koud vandaag! Maar dat mag de pret niet drukken. Als ik af en toe in winkel in duik moet het goedkomen. Daar kun je lekker even opwarmen en gelijk wat rondsnuffelen.


Dit keer pas ik de luipaard jas die ik tijdens de collegiale wandeling op dag 1 al zag hangen. Hij valt tegen, tenminste, kan leuker voor die prijs. Verder duik nog de H&M en Zara in en pas ik deze blauwe wijde winterjas. Is het wat?  Nog even over nadenken..  Helaas is mijn pauzetijd voorbij, dus besluit ik ’s middags uit het werk verder te gaan.






Ik scoor bij La Place een heerlijk potje witte chocopasta met stukjes aardbei. Mierzoet, dat wel, maar met friszure gedroogde stukjes aardbei. Oja, en een zak oliebollen voor thuis. 

Het gebouw waarin ik werk is superhip, met allemaal geavanceerde designmeubelen die je aan alle kanten kunt verstellen. Alles glimt je tegemoet en je wordt omringd door een zee van ruimte en een oase van rust. Dit bevalt me wel.

De werkplekken zijn flex, dus je kunt gaan zitten waar je wilt. Er zijn lounge hoeken (het  ‘ontmoetingsplein’) en andere zitjes.

De keukentjes hebben een Quooker, waar je je theewater tapt.

En terwijl ik mijn broodje STA te eten (ik vertel zo waarom) staat een slimme medewerker gekookt water te tappen voor instant noodles!

Daarbij kletst ze met een collega over het recept dat ze zou meenemen. Oooee, mijn oren spitsten zicht direct, wat voor recept?! Ik ben nieuwsgierig! Maar ik zeg niks. Deze mensen ken ik niet…
 
Klinkt allemaal heel relaxed daar waar ik werk. Maar nu komt de gruwelijke (en dan niet in de zin van vet-gruwelijk, maar in de zin van onbegrijpelijk en onmenselijk), waar ik op dag 1 lelijk mee geconfronteerd werd; Er Mag Niet Achter De Bureau’s Gegeten Worden.

Oef! Dat komt hard aan. Want, wat is er heerlijker om ’s ochtends achter je bureau even een broodje of ontbijtkoekje weg te knagen? Met een kopje thee en verder geen gezeur aan je kop? Of in de pauze even doorwerken of internet doorspitten met een broodje erbij!

Hier wen ik waarschijnlijk nooit aan en ben al een paar keer ‘in overtreding’ geweest.  Niets is menselijker dan wat te eten achter je werkplek. Vind ik zelf tenminste…



Geen opmerkingen:

Een reactie posten