Wij gingen er een paar dagen tussenuit zonder eindbestemming. Natuurlijk hoopte ik stiekem op Brugge of Parijs, of beter nog,
Londen. Maar daar zijn we al eens geweest, dus tijd voor wat nieuws.
Via België reisden we naar Frankrijk en belandden we in Engeland, via de tunnel. Daar verdween de auto in de trein, waarna het prachtige Engelse platteland, dat eigenlijk helemaal niet plat is, maar juist heel heuvelachtig, zich ontluikte aan onze voeten.
Ik kon maar één ding denken:
Wat is Engeland prachtig! Ik was een keer in Londen geweest en dat vond ik al helemaal te gek. Maar
the English countryside is minstens zo mooi.
Het was precies wat ik me ervan had voorgesteld! De Engelse plattelandshuizen zijn
te cute en hebben een mooie, authentieke bouw met van die schattige donkerrode platte dakpannetjes. Zo
niet-Nederlands, dus.
Ik voel me hier helemaal happy en kan me voorstellen hoe prachtig alles hier over een paar maanden in het najaar uit moet zien.
Het stikt er van de Bed and Breakfasts en ik zou overal wel willen verblijven.
Maar dat deden we niet. De missie was een Engelse kustplaats. Dus we zetten onze tocht voort door Kent richting Sussex, langs de Engelse kust.
Een superlocatie vond ik
Hastings, aan de Engelse kust. Het stikt er van geschiedenis (Battle of Hastings) en kastelen en natuurlijk de Bed and Breakfasts, die stuk voor stuk even schattig waren en waar ik graag was gebleven.
Maar we reden door naar
Brighton, ook erg leuk en wat groter en meer toeristisch.
Deze Engelse badplaats was erg druk en had leuke dingen om te bezoeken.
De eetwinkeltjes, restaurants en bars waren goed vertegenwoordigd.
En natuurlijk kon ik het niet laten om in de supermarkt wat 'typisch' Engelse producten te kopen om mee naar huis te nemen.
|
Scones zijn gewoon te koop bij elke supermarkt. En het kost niets. |
|
Crumpets ook, die waren iets van 60 cent |
|
Wij kochten bonen in saus, mincemeat, worteltaart, worstjes, kaas en pannenkoeken |
|
Deze kaas is erg lekker. Hij is brokkelig en sterk van smaak, zoals oude kaas |
|
De pancakes waren ook lekker, vooral het citroensmaakje was verrassend. Even onder de grill en ze zijn alsof ze net gebakken zijn! |
|
Mincemeat (wat helemaal geen vlees is, maar appel en kruiden) heb ik nog nooit geproefd. Binnenkort ga ik dat doen. |
Bij de traiteurs stond ik tegen de ramen aan geplakt. En bij eentje namen we een stuk echte
carrotcake.
Het was duidelijk: ik doe geen poging meer om zelf een heerlijke, hoge en smeuige worteltaart te maken.
Zo lekker als het hier smaakt, vind je het nergens.
|
Deze carrotcake was zo lekker en smeuig! Hij was wel 10 cm hoog. |
Wat mij opviel, en ik zo leuk vond, waren overal borden met 'Cream Tea' er op.
Je kunt daar dan een Cream Tea nemen.Je krijgt dan een kopje/ potje thee met twee scones, clotted cream en jam. Natuurlijk drink je je thee met een scheut melk er in.
(En dat is ook wel nodig, want de thee in Engeland is sterk en zwart!)
Helaas hebben wij het zelf niet gedaan, een cream tea nemen. Maar rond borreltijd (Nederlandse borreltijd) zag je toch best veel mensen genieten van zo'n Cream Tea.
Wat mij ook opviel: bijna elk restaurant, groot of klein, adverteert met
home made-spul. Zo leuk!
En toen is bij mij is het kwartje gevallen.
Heb je je wel eens afgevraagd waarom er zoveel kookprogramma's op BBC zijn? En waarom ze in Engeland zoveel mooie kooktijdschriften hebben?
Ik weet het nu.
En ik heb het zelf uitgevogeld.
De Engelsen maken graag
home made-spul.
Er is dus een groot publiek dat geinteresseerd is in de vele BBC-kookprogramma's en uitgebreide eetboekjes.
Waarom? Omdat ze -vooral op het platteland- een heleboel dingen zelf verbouwen. Misschien wel omdat ze zo afgelegen wonen of omdat ze gewoon veel ruimte om het huis hebben.
En van al die zelfverbouwde groente, fruit en eieren kun je aardig wat maken.
Vooral nu in het seizoen. En ook straks in augustus-september wanneer het oogsttijd is.
Oooo wat hou ik inmiddels van Engeland. Van het mooie landschap, de verfijnde tradities die de Engelsen typeren. Van het eten, de klassieke Engelse stijl en de winkels.
Wat aten we zoal?
Natuurlijk de heerlijke Engelse ontbijtjes, waar we zo gek op zijn.
(Oef, volgens mij ben ik aangekomen!)
Helaas hebben we niet overal foto's van gemaakt.
We aten bijvoorbeeld nog een echte home made fish pie en superlekkere tapas in een goed tapasrestaurant dat nog tot laat open was. (
Dankbaar! Tot in de late uurtjes zaten wij nog aan de aioli en rode wijn)
Ik at ergens nog een hartige scone, met bieslook en kaas en hadden we een gevulde chocoladecupcake. Allemaal goede ideeen! Je doet hier genoeg inspiratie op!
|
Kennelijk was mijn kaas-bieslook scone omgevallen voordat hij de oven in ging. Hij was nog lekker warm en ik dronk er home-made limonade met grapefruit bij. |
Ik kocht nog een Good Food Magazine.
Dat blad is hier in Nederland bijna niet te krijgen of kost je een vermogen. Tot nu toe heb ik alléén maar inspiratie gekregen van dat tijdschrift. En op het moment wanneer ik dit schrijf heb ik al twee dingen gemaakt uit het magazine.
Oja, ik scoorde ook een fijne Britse Vogue. (Altijd leuk!)
Na Brighton en de Engelse kust doken we weer het platteland op en bezochten we een middeleeuws kasteel.
Nabij was er een kleinschalig zomerfestival bij de
Mad Hatter. De Mad Hatter is een kostuumwinkel/ -maker voor het plaatselijke theatergezelschap. Zij organiseerden het mini-festival.
Zo leuk! Tussen de frambozenstruiken en komkommerplanten kon allemaal je
home made-spul kopen.
Denk aan taarten, tea and cupcakes, zelfgemaakte karamel, jam en broodjes vlees.
Na ons Britse 'avontuur' van een paar dagen, moesten we helaas weer terug naar huis.
Wij hebben onszelf voorgenomen om zeker nog een keer terug te keren.
We reden via Frankrijk, waar we nog een nachtje bleven. En daar kun je ook best lekker eten...