Hartige taart met gehakt

Heb je wel eens van hartige taart met gehakt gehoord?
Ik niet!
Maar het is wel een goed idee en doet me denken aan Engelse Pie. Het recept komt uit de Boodschappen.

Het leverde een stevige en goedvullende hartige gehakttaart op. 
En als je het gehakt in luchtige bladerdeeg zou rollen, zou het een goed recept voor saucijzenbroodjes zijn.

De gehaktvulling bevat onder andere kleine stukjes appel, wat het verrassend maakt.

Misschien is het al een beetje vroeg, maar dit zou een ideale hartige taart voor Kerst zijn. Je kunt hem dan al in voren maken en nog even in de oven opwarmen!

Nodig
olijfolie
1 rode ui, gesnipperd
2 tl rozemarijn
2 eieren, losgeklopt
700 gr mager rundergehakt
125 ml creme fraiche
2 tl mosterd
1 rode appel in kleine blokjes
10 plakjes deeg voor hartige taart

Verwarm de oven voor op 220 graden.

Verhit de olijfolie en bak de uitjes op laag vuur ongeveer 5 minuten. Voeg de rozemarijn toe en bak nog een minuut.
Laat de uien afkoelen.
Meng het gehakt met de uien en alle andere ingrediënten behalve het deeg en hou een klein beetje ei achter.
Kneed goed door en breng op smaak met zout en peper.

Vet een vierkante bakvorm van 24x24 in met boter en bekleed met het hartige taartdeeg. Hou wat deeg apart voor op de bovenkant.
Vul de beklede bakvorm met het gehakt en druk alles goed aan. Snij brede stroken van het overgehouden deeg en leg die op de taart. Besmeer ze met het achtergehouden ei. Druk de zijkanten goed vast en bestrooi met wat rozemarijn.

Bak in de oven 35 minuten tot hij mooi goudbruin is.

Me & the city Haarlem (4)

Nu ik al meer dan een week in hartje Haarlem werk, ben ik al iets meer aan het idee gewend om zo dicht bij de winkels te werken.

Ik beperk mijn 30-minuten shoppingsessies al iets meer en ga minder vaak naar buiten.

En voor de teamspirit ben ik weer eens mee gegaan op een collegiale stadswandeling.
Dat was geen slechte zet, want dit keer werd ik meegevoerd door de leuke, smalle straatjes die zich rondom De Winkelstraat bevinden. 
Zo kwam ik terecht in de Kleine Houtstraat, waar verbazingwekkend veel leuke kleine winkels en restaurantjes zitten. Natuurlijk was er geen tijd om te shoppen en liepen de collega's met hun bammetjes in de hand vlot door, dus prent ik het straatnaambordje goed in mijn geheugen; binnenkort wandel ik er zelf wel eens naartoe!

Een winkel die wel in De Winkelstraat zit (de Grote Houtstraat) is The Art of... Tea, Herbs & Spices en ziet er nieuw uit. De cleane, opgeruimde winkel die vol staat met rvs-kleurige blikken trok mijn aandacht al eerder. Dit keer besluit ik naar binnen te gaan...

Ik word overdonderd door de hoeveelheid blikken die hier op de planken staan. Het lijkt hier een soort apotheek, met rijen vol kruiden en losse thee (Mireille, dat heet kruidenier)

Het leuke is, dat de blikken allemaal een magnetisch proefblikje op de buitenkant hebben zitten, waardoor je kunt ruiken aan de inhoud. Erg leuk, want wat is er leuker dan jouw eigen thee uit te kiezen, naar jouw eigen smaak? Het lijkt wel een parfumerie waar je alle geuren test voordat je een keuze maakt.

Ik stap op de eigenaar af en onderwerp hem aan een vragenvuur. Hij vindt een mini-interview wel leuk. De winkel is pas vijf weken open! Inmiddels is hij wel gewend aan nieuwsgierige bezoekers en media.

Ik heb het bijzonder naar mijn zin en mag concluderen dat er tot mijn teleurstelling geen proeverijen georganiseerd worden (dit zag ik mezelf al helemaal doen). Nog niet, maar de eigenaars staan er in de toekomst misschien wel voor open.

Natuurlijk ga ik op onderzoek uit en ruik ik aan de theeën met bijzondere aroma's.
Ik verwen mezelf met een zakje Date Chocolate Tartlet. De geur is zooo lekker, met de rijke geuren van amandel en bittere chocolade en ik kan niet wachten om hem thuis uit te proberen!

Binnenkort lees je een review over deze leuke winkel en natuurlijk over te spannende thee.

Ondertussen hou ik mijn ogen open voor nog meer van dit soort leuke culinaire winkels in Haarlem...

Overigens heb ik laatst een bakje kibbeling bij de viskraam aan het Frederikspark gegeten en die was echt heel goed. Zulke grote blokken sappige vis had ik nog niet eerder als gegeten als portie kibbeling. Dit is echt een fijn adresje om gebakken kibbeling of gebakken vis af te halen als je in Haarlem bent (Visch aan 't Parck, Dreef, Haarlem).

Sinterklaas: Zelf borstplaat maken!

Wist je dat deze Sinterklaas traktatie vroeger werd gemaakt als medicijn tegen hoesten en dat het alleen op doktersrecept bij de apotheek te krijgen was?
Ik kan me niet voorstellen dat iets mierzoets zou moeten helpen tegen hoesten!
 
Borstplaat is erg leuk om zelf te maken, vooral als je kids hebt!

Bovendien is het supermakkelijk.

Je kunt zelf figuurtjes snijden of koekjes-uitstekers gebruiken. En je kunt ze in een mooi zakje doen en cadeau geven! 

Als je van chocolade houdt, kun je een theelepel cacao toevoegen aan de room.

Zo maak je het;

Nodig
250 gr suiker
100 ml room
25 gr boter

bakpapier
nietjes

Meng alle ingrediënten in een steelpan en breng kort aan de kook. Laat daarna ongeveer 15 minuten pruttelen tot het wat ingekookt is en de kleur van boter krijgt. Blijf roeren.

Vouw ondertussen van bakpapier een vierkant bakje met opstaande randjes van 1-2 cm hoog. Het formaat moet ongeveer 20x25cm zijn. Je kunt de hoekjes met nietjes vastnieten, zodat de zijkanten niet terugklappen.

Giet de suikkerroom in het papieren bakje en laat ongeveer 25 minuten afkoelen.
Snij of steek nu de figuurtjes uit de borstplaat.
Laat minstens een uur verder uitharden.

Uit Marokko

Uit Marokko is een prachtig nieuw kook- en reisboek over Marokko.

Het gaat over een jong stel, waarvan de vrouw, Sophia, roots uit Frankrijk en Marokko heeft en de man, Rob, uit Australië komt.

Het boek begint met een inleiding over de auteurs en hoe zij elkaar ontmoetten, hoe ze een spectaculaire bruiloft in Marokko hadden en hoe zij op het idee kwamen om een kook- reisboek te schrijven.
Vervolgens zit er een kleine inzet in met een verslagje van de bruiloft, samen met mooie foto's. Het heeft een intiem karakter en geeft je het gevoel alsof je in iemand zijn trouwalbum aan het kijken bent. Het handgezeefde papier draagt bij aan dat gevoel.

Daarna volgt er een landkaart van Marokko waarop de reis waarover dit culinaire reisboek gaat staat uitgestippeld. 

Het boek neemt je mee naar alle plaatsen en gebieden op de kaart en geeft je een kijkje in 'de keuken van Marokko'. Het laat je zien hoe er door de locals, naar ook door Marokkaanse chef-koks uit prestigieuze restaurants gekookt wordt. Er wordt verteld over de soeks, de chaos op straat, maar ook over het dorpse leven en wijngaarden.

Dit boek neemt je echt mee op reis en veel vermoedens over hoe het er aan toegaat worden bevestigd. De mensen zijn relaxed, maar ook nieuwsgierig, ze zijn vriendelijk en behulpzaam. Iedereen deelt alles met elkaar. Heel anders dan wij hier gewend zijn.
Zou jij bijvoorbeeld zomaar bij mensen durven aan te bellen om te vragen wat er vandaag gegeten wordt en of je binnen mag kijken? Bij ons in Nederland is dat Not Done.


Het is een groot en zwaar boek en telt 287 pagina's. De vormgeving is representatief voor een 1001 nacht-gevoel; het thema waarin alle zintuigen geprikkeld worden, zoals in een soek. Zo is de kaft bijvoorbeeld voorzien van prachtige kleuren, maar ook van reliëf en glans, evenals de binnenkant.

De hoofdstukken zijn ingedeeld op de route van de reis en dus niet op bepaalde gangen of voedselgroepen. De hoofdstukken hebben namen als; 'Bedwelmende chaos', 'Zinderend zand & barre bergen'. De namen zeggen al genoeg en je kunt je al inleven in de verhalen die verteld gaan worden. 

Wanneer je naar de recepten in dit boek kijkt, is het een verrassend en gevarieerd boek.

Er staan minder stoofpotten en tajines in dan dat ik had verwacht, maar wel veel 'moderne' Marokkaanse gerechten met verrassend veel visrecepten en grillrecepten. Zowel Marokkaans streetfood (zoals de mechoui) als luxe feestgerechten komen aan bod.
Wat dacht je van traditionele kip met vijgen en geroosterde amandelsaus?

Wat erg leuk is, zijn de innovatieve recepten van de chef-koks die in het boek staan.
Maar natuurlijk komen de klassiekers ook aan bod, zoals Marokkaanse eieren en pasteitjes.

De fotografie is mooi en kleurrijk en zou net zo goed uit een reisalbum kunnen komen. De spontane en ongekunselde gezichten van de locals spatten van de pagina's af.

Dit is een mooi food-and travel kookboek voor de Arabië of Marokko liefhebber.
En wil je je kookrepertoire uitbreiden met de Arabische keuken? Dan kun je met dit boek heel goed uit de voeten.

Uit Marokko - Gerechten uit een magisch land-  van Rob en Sophia Palmer is van Good Cook en kost € 35,00.

 

 

Me & the city Haarlem (3)

Het is nog maar dag 4 van mijn eerste week in Haarlem en ik ga opnieuw de winkelstraat in. Met een grijns op mijn gezicht trotseer ik de kou. Want ik ben vergeten een winterjas aan te trekken.  Hoezo vergeten?
Het zit zo, vanuit de parkeergarage is het twee stappen om in het gebouw te komen en mijn blazertje zou wel volstaan. Dacht ik. Vet koud vandaag! Maar dat mag de pret niet drukken. Als ik af en toe in winkel in duik moet het goedkomen. Daar kun je lekker even opwarmen en gelijk wat rondsnuffelen.

Dit keer pas ik de luipaard jas die ik tijdens de collegiale wandeling op dag 1 al zag hangen. Hij valt tegen, tenminste, kan leuker voor die prijs. Verder duik nog de H&M en Zara in en pas ik deze blauwe wijde winterjas. Is het wat?  Nog even over nadenken..  Helaas is mijn pauzetijd voorbij, dus besluit ik ’s middags uit het werk verder te gaan.

Ik scoor bij La Place een heerlijk potje witte chocopasta met stukjes aardbei. Mierzoet, dat wel, maar met friszure gedroogde stukjes aardbei. Oja, en een zak oliebollen voor thuis. 

Het gebouw waarin ik werk is superhip, met allemaal geavanceerde designmeubelen die je aan alle kanten kunt verstellen. Alles glimt je tegemoet en je wordt omringd door een zee van ruimte en een oase van rust. Dit bevalt me wel.

De werkplekken zijn flex, dus je kunt gaan zitten waar je wilt. Er zijn lounge hoeken (het  ‘ontmoetingsplein’) en andere zitjes.

De keukentjes hebben een Quooker, waar je je theewater tapt.

En terwijl ik mijn broodje STA te eten (ik vertel zo waarom) staat een slimme medewerker gekookt water te tappen voor instant noodles!

Daarbij kletst ze met een collega over het recept dat ze zou meenemen. Oooee, mijn oren spitsten zicht direct, wat voor recept?! Ik ben nieuwsgierig! Maar ik zeg niks. Deze mensen ken ik niet…

 

Klinkt allemaal heel relaxed daar waar ik werk. Maar nu komt de gruwelijke (en dan niet in de zin van vet-gruwelijk, maar in de zin van onbegrijpelijk en onmenselijk), waar ik op dag 1 lelijk mee geconfronteerd werd; Er Mag Niet Achter De Bureau’s Gegeten Worden.

Oef! Dat komt hard aan. Want, wat is er heerlijker om ’s ochtends achter je bureau even een broodje of ontbijtkoekje weg te knagen? Met een kopje thee en verder geen gezeur aan je kop? Of in de pauze even doorwerken of internet doorspitten met een broodje erbij!

Hier wen ik waarschijnlijk nooit aan en ben al een paar keer ‘in overtreding’ geweest.  Niets is menselijker dan wat te eten achter je werkplek. Vind ik zelf tenminste…

Malse kipfilet met tijm en knoflook

Een kipfilet is het minst smakelijke gedeelte aan de kip. En je moet erg uitkijken dat kipfilet niet een grote, droge homp wordt.

Ik heb nu een trucje ontdekt, waardoor de kip heerlijk zacht en sappig blijft.
Je moet de kip plat slaan voor het bakken. Heus, dit helpt echt.

Ik las het recept in mijn nieuwe boek Viva Arabia en het werkte prima.

De kip was overigens heel smakelijk met de tijm en knoflook. Heel eenvoudig maar met veel smaak!

Zo maak je het;

Nodig
kipfilets, 1 per persoon
2 tenen knoflook
olijfolie
1 el verse tijmblaadjes
grillpan of bbq

Leg de kipfilets tussen twee vellen plasticfolie en sla ze plat met een deegroller.

Snij de knoflook in flinterdunne plakjes.
Meng de filets met de olie, knoflook en tijmblaadjes en bestrooi met peper en zout.

Verwarm de grillplaat, grillpan of bbq en bak de kipfilets aan elke kant ongeveer 3-4 minuten.
De plakjes knoflook die van de kip af vallen kun je steeds terug op de kip leggen.

Wildseizoen: Eendenborstfilet met portsaus

Het is weer wildseizoen en ook ik waagde mij aan de eendenborstfilet.
Natuurlijk moest daar een portsausje bij!

Eendenborst maak ik niet zo vaak, dus het was even zoeken hoe dat ook alweer moest.

Maar het resultaat was goed. Eendenborst is echt superlekker, met een heerlijke volle smaak.

Laat je door de herfst en het wildseizoen inspireren en maak ook eens eendenborstfilet!

Nodig voor 2
eendenborstfilet (1 grote of 2 kleine)
1 klein teentje knoflook, fijngehakt
rozemarijn
boter

150 ml port
1 el roze pepers

Kerf het vel van de eendenborst in met een scherp mes, maak een ruitpatroon.

Wrijf de eendenborst in met de fijngehakte knoflook en bestrooi met wat rozemarijn, peper en zout. Laat een half uur intrekken.

Laat in een koekenpan een eetlepel boter smelten en bak de eendenborst aan de velkant ongeveer 4 minuten. Let op dat het niet aanbrandt en zet het vuur iets lager!
Keer na 4 minuten om en schroei de andere kant dicht. Draai het vuur laag en laat de eendenborst met het deksel op de pan nog 10 minuten bakken, onder af en toe omkeren.

Haal de eendenborst uit de pan en voeg de port en roze pepers toe. Meng met het bakvet en breng aan de kook.
Draai het vuur iets lager en laat pruttelen tot er een dikkere saus ontstaat, ongeveer 10 minuten.
Klop een klont boter door de portsaus en breng op smaak met wat peper en zout.

Snij de eendenborstfilet in schuine plakken en overgiet met de portsaus.

Me & the city Haarlem (2)

Op dag 2 dat ik in Haarlem werk kan ik mijn nieuwsgierigheid naar de stad (lees: winkelstraat) niet meer onderdrukken en duik ik toch maar even Ekoplaza in, wat de dichtstbijzijnde winkel is. Ja, zelfs Ekoplaza is een avontuur als je je pauze wilt vullen met het ontdekken van de stad en al haar culinaire verrassingen.

Ik wilde altijd nog rauwe cacao scoren, op aanraden van Amber Albarda (in haar kookboek Gezond Bakken), dus op naar Ekoplaza.

Deze winkel heeft veel, van verse kaas en brood tot blikjes vis en delicatessen. Vooral de theesectie is heel uitgebreid. Als ik een zak rauwe cacao spot schrik ik me rot, deze kost bijna € 13 euro en ik laat toch maar even staan. Wel graai ik een gratis kookmagazine mee. Alles natuurlijk heel erg eko en bio in dit boekje. Maar er staan wel twee recepten in die ik binnenkort ga maken!

Score voor vandaag: een gratis kookmagazine met wat inspiratie er in. En vanwege mijn duo-tone platform laarsjes met heel hoge hakken kan ik toch niet echt de stad in gaan.

Dag 3 wandel ik de winkelstraat in. En bijna naast het gebouw waar ik werk zit een Italiaans restaurant. Gek dat me dat nog niet eerder was opgevallen. Ik was zo gefixeerd op de winkels, dat ik er zo spontaan voorbij was gelopen. Het ziet er uit als een ouderwets restaurantje.  Meestal kun je in dit soort tenten de lekkerste pizza’s eten.  

Er tegenover zit een Indiaas restaurant en een beautysalon die adverteert met allerlei Aveda spul. Is hier een Aveda salon? Het wordt steeds leuker hier! 

Ik besluit een mini-stolletje bij Appie te halen en die is goddelijk lekker. Heel goede amandelspijs zit erin.

Verder bel ik mijn lief om wat druk uit te oefenen op het “wat vaker tijdens koopavond uit eten te gaan in Haarlem”. Dat ziet ‘ie wel zitten, gelukkig.

Donna Hay: De Basics

Ik was nog niet zo bekend met de boeken van Donna Hay. Maar de veelgeprezen boeken van deze Australische kookboekenschrijfster/ bestsellerauteur zijn favoriet bij velen.

Laatst kreeg ik het prachtige boek van Donna Hay, De Basics, zomaar cadeau.

En nu ben ik helemaal om; hoe kan het zijn dat ik de boeken nooit eerder zag/ las/ wilde hebben?
Want één ding is zeker, ze zijn prachtig en ik ben gelijk fan.

Voornamelijk de vormgeving is prachtig; zo helder en puur, zo fris en aantrekkelijk. Hier word je seriously blij van. En dus ook van het boek De Basics.

Dit is trouwens ook een aanrader; de website van Donna Hay. Die is in dezelfde stijl als haar prachtige boeken (zie www.donnahay.com.au), alles heel clean en lichtblauw.

De website ziet er zo gezellig en mooi uit, dat ik mezelf moet bedwingen om niet de overige 18 kookboeken te bestellen.

Natuurlijk is naast de vormgeving De Basics inhoudelijk ook goed; het zijn inderdaad klassieke recepten die je tot je basis-kook-kennis zou kunnen rekenen. 
Ze zijn ingedeeld per productgroep. Je moet dan denken aan een hoofdstuk voor hoofdgerechten (vlees of vis), de basics (van alles), gebak en desserts.

De recepten hebben een soort mini how-to of stap voor stap-foto's. 
De receptenverzameling in dit boek zijn dan ook afkomstig uit Donna haar How to Cook-column uit haar tweemaandelijkse kookmagazine.
Je moet bij de how-to's niet denken aan uitgebreide fotoreportages, maar gewoon een paar foto's die veelal een foto van de techniek laten zien of een ander fotootje van het onbereide recept.

Donna Hay is Australisch en ik zie gelijkenis met Annabel Langbein (haar Nieuw Zeelandse tegenhanger) haar kookstijl en de stijl van haar boeken. 

Het hoofdstuk Zoet vind ik inspirerend; met veel recepten die je vast al kende, maar dan net even een andere variant er van. Wat dacht je van de karamelplaatkoek? Te lekker toch? Hij staat ook op de cover van het boek. 


Hou je van mooie kookboeken? Van simpele recepten of wil je de basics leren? Dan moet je absoluut dit boek hebben.
En vooral ook mooi om cadeau te geven... en te krijgen.

Ben je ook fan van Donna Hay? Op 19 november komt ze naar De Bijenkorf in Amsterdam voor een signeersessie ter ere van haar nieuwste boek!
 

De Basics van Donna Hay is van Uitgeverij Unieboek/ Het Spectrum en kost € 19,99

Me & the city Haarlem (1)

Naast datgene dat ik het liefste doe, foodbloggen en alles wat daarmee te maken heeft, heb ik  in werkelijkheid ik een baan in de ICT branche, voor een grote, bekende speler op de ICT markt en word ik gedetacheerd bij bedrijven.
 

Deze week ben ik bij een nieuwe opdrachtgever in Haarlem begonnen. IIEEKS! Spannend!

En als ik eerlijk ben, het is altijd even wennen om ergens opnieuw te beginnen, waar je niemand kent, zooo niet mijn ding! Ik ben best wel een gewoontedier als ik er over nadenk.

Maar deze keer is het anders, want deze opdracht heeft in mijn ogen een heleboel voordelen. En nee, onprofessioneel als ik ben bekijk ik dat soort voordelen altijd door de ogen van een shop- en kookneuroot. Tja, werk moet je met fun combineren, anders hou je het niet vol, toch?

Neem nu de locatie, die is in het centrum van Haarlem. Ik bevind mij op loopafstand, nee op kruipafstand van  De Winkelstraat.

En in Haarlem is dat niet verkeerd. Want er zijn zoveel leuke winkels, vooral ook op culinair gebied. Een mayor voordeel  dus. Maar dat hoeft mijn manager niet te weten. Het diplomatieke antwoord  is natuurlijk dat het ‘een hele leuke opdracht bij een hele leuke opdrachtgever is.’

Als ik hier op maandagochtend kom en ik kijk wat schichtig om mij heen, constateer ik recht tegenover het pand de Ekoplaza en de biologische slager… had beter gekund. Beide niet echt een shopwalhalla voor in de pauze.

Ik neem mijzelf voor om de boel te verkennen; elke dag een ander stukje in de pauze (of na werktijd!) en wil jullie meenemen op mijn avontuur… 

Allright, dag  1 begint met een ‘wandeling’ met collega’s in de pauze. Voor mij is het natuurlijk een onderzoekswandeling, waarin ik de omgeving scan en de winkels snel in mij opneem. Met rasse schreden (waarom hebben werk-collega’s altijd zo’n haast met wandelen?) passeren wij boetiekjes, prachtige patisserieën, verse bakkers en lunchrooms, maar ook  de V&D (met La Place), Ici Paris en Mac Donalds. 

Onder het oppervlakkige kennismakings-geklets spot ik  vanuit mijn ooghoek een superleuke luipaardjas en een prachtige bakkerszaak. De collega’s weten een broodjeszaak waar alle broodjes € 1,70 kosten. Ze zijn er helemaal weg van. Ik vermoed dat dat iets met de prijs te maken heeft. 

Als ik ’s avonds de parkeergarage uitrij (ook zo’n luxe: midden in de stad) kom ik langs een restaurantje dat zich aan het prachtige Frederikspark bevindt. Het ziet er supergezellig uit en de lichtjes branden al: Parck.

Ik maak de score op; hier in Haarlem valt genoeg te beleven.