Echte bolognesesaus (3 uur stoven!)

Finally, we hebben een paar weken geleden onze intrek gemaakt in ons nieuwe huis! Zo heerlijk; een gloednieuwe keuken (een gloednieuwe alles). Dat maakt koken weer net iets spannender. Vooral als je moet zoeken naar al je spullen.

Ik schafte een mooie nieuwe stoofpan aan van Ikea, een prachtig roomwit, ovalen exemplaar, dat zo mooi stond op het kookeiland, dat ik hem de eerste weken gewoon daar liet staan.

Daar wilde ik iets in maken.
Door de herontdekking van mijn kookboekenverzameling (ik heb sinds ons nieuwe huis een mini-bibliotheek met klassiek bureau en boekenplanken vol met mijn kookboeken. Kun je vast wel raden waar ik het liefst zit...) stuitte ik op een 'oud' pastarecepten-boek met daarin een versie van bolognese die tenminste 3 uur moet stoven.
Die zou het worden.

Deze bolognese bevat naast rode wijn en gehakt ook kippenlevertjes en spek. Een rijke saus dus, met veel smaken, die het heel goed doet bij spaghetti.

Van de overige levertjes maakte ik kippenlevertjes op Venetiaanse wijze, ook uit één van mijn (Venetiaanse) kookboeken en binnenkort hier op het blog te lezen.

Het leverde een heerlijke saus op die het proberen waard is op een zondagmiddag, of in de vakantie.

Zo maak jij hem ook; 

Nodig voor 4
boter
200 gr spek zonder zwoerd, fijngehakt
1 grote ui, gesnipperd
1 wortel, fijngehakt
1 stengel bleekselderij, in ringetjes
400 gr rundergehakt
150 gr kippenlevertjes, fijngehakt
500 ml runderbouillon
250 ml passata
125 ml rode wijn
1 teen knoflook, geperst
1 el tomatenpuree
1 tl nootmuskaat

stoofpan

Verhit wat boter in de pan en bak het spek goudbruin. Voeg daarna de ui, wortel, bleekselderij toe en fruit 8 minuten op laag vuur.

Zet het vuur weer hoog, voeg een flinke klont boter toe en bak het gehakt bruin en rul. Voeg de kippenlevertjes toe tot ze van kleur veranderen.
Doe nu de bouillon, passata, wijn, nootmuskaat, zout, peper, knoflook en tomatenpuree erbij. Breng de saus aan de kook laat op zeer laag vuur afgedekt 2-5 uur sudderen.
Roer af ten toe en check of er niets aan de bodem vastbakt. Voeg eventueel extra bouillon toe als dit nodig is.

Hoe langer de saus suddert, hoe smakelijker hij wordt.
Breng aan het einde op smaak met wat peper en zout. (proef eerst!)
 
Kook spaghetti erbij en rasp verse Parmezaanse kaas er overheen. 








  Bezoek ook www.aboutfoodandfashion.com/

Knapperig en gezond: Vietnamese Pho

Ze zeggen wel dat pho het nationale gerecht van Vietnam is. Het is bouillon op basis van kip of rund, gevuld met rijstnoedels (mihoen) en verse groenten en vlees.
Deze laatste ingrediënten worden op het laatste moment toegevoegd, zodat de groenten crunchy blijven en het vlees mals.

Ik probeerde het en was verrast! Deze pittige en aromatische maaltijdsoep is vullend en hartverwarmend. Lekker wanneer het koud is buiten.

Het is niet moeilijk te maken en je krijgt een flinke dosis vitamines binnen door de verse gember, broccoli, koriander en bosui. En natuurlijk kun je zelf kiezen welke knapperige verse groenten je er aan wilt toevoegen!

Zo maak jij het ook;

Nodig
1,5 rundvleesbouillon
1 el sojasaus
4 cm verse gember, geschild en in plakjes
2 kruidnagels
1 steranijs
3 tenen knoflook, in plakjes
1 kaneelstokje
100 gram gekookte mihoen (bewaar onder koud water tot opdienen) 
2 el vissaus
200 gr biefstuk, in dunne plakjes
1 broccoli in roosjes
1 rode peper in ringetjes
1 handje korianderblaadjes
2 bosuien, in ringetjes

Verhit de bouillon in een soeppan en voeg de sojasaus, gember, kruidnagels, steranijs, knoflook en het kaneelstokje toe.
Laat 40 minuten pruttelen op een lage stand.
Kook intussen de mihoen volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Giet de bouillon door een zeef, zodat alleen de vloeistof overblijft.
Schenk de bouillon terug in de pan, voeg de vissaus, broccoli en biefstuk toe en laat 3 minuten koken in de bouillon. Breng op smaak met zout en peper.

Verdeel de mihoen over de kommen en schep de bouillon er bovenop. Garneer met koriander, bosui en naar smaak ringetjes rode peper.

Bezoek ook www.aboutfoodandfashion.com 

Laduree Parijs: de macarons en meer

Als foodie of fashionista naar Parijs gaan levert vaak lijstjes op met plaatsen (lees: winkels en markten) om te bezoeken.
Een foodie wordt heel blij van kaaswinkeltjes, slagerijen, oesterbarretjes en kleine supermarkten om af te struinen naar verborgen schatten. 
En één van de winkels die vaak bovenaan de Parijs must see lijstjes staat, is Laduree. 
De presigieuze Franse patisserie die bekend staat om haar macarons en gebak. Een soort museum - slash - Disneyland waar je je vergaapt aan het protserige Louis XIV interieur, dat gek genoeg hebberig maakt naar alles wat er te krijgen is. Ook bij mij.


Het meest ben ik benieuwd naar de smaak van de Laduree macarons. Of beter, niet eens de smaak, maar de evaring, het mondgevoel, de kraak van het ultralichte, brosse koekje. Mijn tanden die door het knapperige schuim breken. De versnipperde kruimels schuimgebak tegen mijn tong en gehemelte, waarna de zachte vulling zich in mijn mond vermengt met het knapperige schuim.
Die ervaring wil ik eens meemaken. Want, men zegt dat de macarons van Laduree 'de echte' zijn.
Op die manier kan ik iedere andere macaron vergelijken met 'de echte' en zo beoordelen of hij 'goed gemaakt' is.

Ik bezoek de winkel met theesalon op de Champs Elysees. De winkelpui is prachtig; klassiek en uitnodigend. Nog mooier; er staat vandaag geen lange wachtrij met popelende toeristen voor, zodat ik de gevel eens goed kan bekijken.

Ik vergaap me aan het interieur en word ongelooflijk hebberig van de mooie verpakkingen. Zo'n lichtroze/groene/aquablauwe doos zou prachtig staan in mijn inloopkast bij mijn andere veroveringen. Ik ga voor de macarons en negeer de andere meesterwerkjes; gebak, zoute koekjes, chocolade en nougat.

Eénmaal terug op mijn hotelkamer glijdt mijn vinger over het reliëf van het lichtroze doosje. Ik voel de kronkels en letters van de zilveren opdruk en word daar heel blij van.
Daarna waag ik mij aan de eerste Laduree macaron...

Het mondgevoel is niet bijzonder. Sterker nog, de ervaring is hetzelfde als het eten van een macaron van een willekeurige andere bakker. Wat mij doet beseffen dat de macarons van Laduree eigenlijk 'heel gewoon' zijn. Niet anders van de rest.
Toegegeven, de smaken zijn bijzondere combi's, maar andere banketbakkerijen hebben dit ook.

Eindscore: Ik ben een ervaring rijker en weet hoe een 'echte' macaron zou moeten smaken en kraken. 
Op het vliegveld laat ik me verleiden tot het kopen van het Laduree kookboek, de hartige variant met heerlijke authentieke Franse recepten, wat al evenmooi is met lila fluwelen kaft en zilveren bladsneden. Ook neem ik een busje Laduree thee mee.

Plus ik heb er mooie verpakkingen aan overgehouden. 

Hoewel ik je afraad om je te laten verleiden tot het kopen van een duur doosje macarons, kan ik je aanraden de winkel eens te bezoeken om te bekijken als bezienswaardigheid. Koop je macarons bij één van de vele andere patisserieën, waar je je overigens ook prima tegoed kunt doen aan een knapperige pain au chocolat of baguette voor een paar euro.

Bezoek ook www.aboutfoodandfashion.com