Nu de courgettes in overvloed zijn, kun je ze lekker verwerken in een hartige taart.
Een hartige taart kan als zomerse maaltijd fungeren met wat sla erbij. Je hoeft nauwelijks te koken, want de oven doet het werk voor je. En je maakt hem makkelijk in voren. Ook handig voor de picknick.
Deze hartige taart komt uit de Delicious van een tijdje terug en is super smaakvol; er gaan plakjes knoflook en uienringen en basilicumblaadjes in. De ricotta maakt het lekker romig en kun je eventueel vervangen door geitenkaas.
Let op dat je taart niet zompig wordt, de mijne was dat wel en moest terug de oven in, zodat de bodem nog iets langer kon bakken.
Hoe je dat oplost? Je kunt wat gelatineblaadjes op de bodem van de taart leggen. Als het goed is, zorgt dit voor een beschermlaagje dat het vocht opneemt.
Zo maak je hem;
Nodig
4 plakjes bladerdeeg, ontdooid
2 middelgrote courgettes
150 gr ui, in dunne ringen
2 tenen knoflook, in dunne plakjes
250 gr ricotta
35 gr basilicum
4 eieren + 1 extra
160 ml slagroom
160 ml volle melk
gelatineblaadjes
groene peper, fijngesneden zonder zaden
taartvorm 24 cm doorsnede
Verwarm de oven voor op 190 graden.
Vet de taartvorm in met boter en bekleed hem met het bladerdeeg. Laat de punten over de rand hangen, die sla je later weer terug over de taart.
Snij de courgette in dunne plakjes met de kaasschaaf.
Beleg de beklede taartvorm met gelatineblaadjes.
Beleg de bodem met plakken courgette, uienringen, plakjes knoflook, wat groene peper en wat basilicum. Verdeel er een paar scheppen ricotta over.
Herhaal deze laag steeds opnieuw tot alle ingrediënten op zijn.
Meng de eieren met melk en slagroom, peper en zout en giet over de taart.
Klap de overhangende flappen bladerdeeg terug. Klop het laatste ei los en bestrijk het deeg ermee.
Je kunt er eventueel nog wat geraspte kaas overheen strooien als je dat lekker vindt. Dat deed ik ook.
Zet in de oven en laat 65 minuten bakken.
Als hij nog niet helemaal gaar is (de bodem), zet hem dan terug in de oven en laat op een lagere stand nog iets langer bakken.
In mijn vakantie was ik uitgenodigd om een rondje mee te varen op de Amsterdamse grachten.
Net zoals vorig jaar in de roze sloep van Miss Publicity.
Deze keer gingen we allemaal drankjes proberen.
Helaas viel het weer een beetje tegen, het begon zelfs een beetje te regenen!
Maar dat mag de pret niet drukken! Zeg nou zelf, hoe vaak vaar je in een sloep door het centrum van Amsterdam met een karrenvracht drank aan boord?
Een groepje meiden/ collega-bloggers vaarde mee. Gezellig!
Eén van de gastsprekers was Barbara Verbeek, zij is sommelier en ontwerper van glazen bij Royal Leerdam. Aanleiding is haar nieuwe lijn wijnglazen, die gemaakt zijn op 5 gangbare soorten wijn.
Bij het ontwerpen keek ze heel erg naar de smaak en wat een glas doet met de smaak.
Als je een lekkere sauvignon blanc drinkt en je schenkt dat in een heel groot glas, dan wordt de wijn bijvoorbeeld heel alcoholisch en bitter.
Ook vond zij dat mousserende wijnen in uit een flute, maar uit een klein, bol glas gedronken moeten worden. Wat ten goede komt aan de smaak. Deze wordt zacht en minder alcoholisch, terwijl je de aroma's goed kunt ruiken omdat je neus in dit glas past.
Wij mochten de glazen testen - glazenproeverij noemde ze het- en het klopt, het kleine, bolle glas (lady coupe) past goed bij mousserende wijn.
Of het gaat lukken om heel Nederland te overtuigen om haar glazen te kiezen boven de traditionele, feestelijke flutes? Het lijkt me heel moeilijk... het zit er nu eenmaal ingebakken bij mensen. Je moet het echt ervaren.
Andere drankjes die wij probeerden waren een cocktail van New Amsterdam wodka met ginger ale en munt, de mini limonadeflesjes van Karvan Cevitam, Amarula en de nieuwe mixcocktails van Canei.
Canei roept misschien beelden op van vroeger; je dronk de goedkope supermarktwijn en had de volgende dag een kater. Tegenwoordig is Canei met een comeback bezig. En vanwege het 40-jarig jubileum zijn er 4 Italiaanse wijncocktails op de markt gebracht; Canei Limonsecco, Canei Bellini, Canei Spritzer, Canei Rossini.
Vooral de Bellini vond ik erg lekker fris en fruitig. Daar kan ik wel een hele fles van op tijdens een picknick.
We aten een brownie met Amarula en pindakaas-witte chocolade glazuur die zooo lekker was (maak ik binnenkort ook eens!) en de ovensnacks van Kwekkeboom, waar ik inmiddels fan van ben geworden en al een aantal keren heb gemaakt.
Het is zo handig als je laat thuis bent; je draait de oven aan en gooit de snacks er in. Ze worden zo knapperig en zijn foolproof. Mislukken kan niet. Vooral van de Kaas Grande ben ik fan. Met lekker veel kaasragout er in. (Ik ontdek net dat ze ook bitterballen hebben, die ga ik een halen ivm mijn bitterballen obsessie. De mijne mislukken altijd in de frituur.)
Het was een gezellige middag met een heleboel drank!
Thanks Miss Publicity!
Uit mijn barbecueboek maakte ik heerlijke sardientjes aan een spies.
Ik ben niet echt een visliefhebber, maar zo nu en dan probeer ik het gewoon. En soms is het een succes!
Deze spiesen ook.
Ik had de sardientjes een dag laten marineren, dus de smaak was goed ingetrokken en door het limoensap was het vlees al een beetje 'gegaard'.
Ik kocht kleine sardientjes en liet ze door de visboer schoonmaken. Zelf verwijderde ik de ruggengraat nog, zodat er mooie filets overbleven, die je kunt openklappen. En dat valt best mee om te doen; als je eerst de staart afsnijdt en vervolgens de punt van je mes onder het uiteinde van de ruggengraat zet, kun je met je hem met je vingers er zo uit trekken.
Op de grill zijn de dunne lapjes in een mum van tijd klaar.. en ik vergat zelfs een foto te maken.
Zo maak je ze;
Nodig voor 4 spiesen
16 kleine sardinen, schoongemaakt zonder kop en ruggengraat
125 ml olijfolie
2 el limoensap
1 tl zout
2 tenen knoflook, gehakt
1 rode peper, zaden verwijderd en fijngesneden
3 el Provencaalse kruiden
peper
Klap de sardientjes open, druk ze plat en verwijder de ruggengraat. Snij de vis in lengte door en spoel de filets af onder de kraan. Dep droog met papier.
Roer voor de marinade de olijfolie, het limoensap, gehakte knoflook en rode peper, zout en peper door elkaar. Leg de sardientjes in de marinade en laat minimaal 3 uur marineren.
Ik liet ze een dag marineren!
Rijg sardienen aan de spiesen.
Rooster ze op de barbecue ongeveer 3 minuten aan weerskanten.
Lekker met een Turks brood of stokbrood!
Heb jij wel eens ricottapannenkoekjes gegeten?
Ik weet dat Jamie Oliver er gek op is, het komt vaak in zijn magazine voor en ook regelmatig in zijn kookboeken.
Zelf had ik ze nooit gegeten, maar het resultaat is verbazingwekkend lekker. Ik hou er van!
Je proeft inderdaad de droge, korrelige structuur van de ricotta, die ook nog eens heel romig is.
Deze variant heeft perzik er in, lekker zoet dus. En het sausje is ook lekker zoet en spicy.
Eigenlijk is het een siroop.
Een ideaal toetje!
Let op, want de pannenkoekjes moeten goed gaar zijn. Zet het vuur niet te hoog, zodat ze op een zachte manier kunnen garen. Als het alsnog lastig wordt, laat ze dan nog even in de oven gaar worden.
Nodig
1 blik halve perziken op siroop
1 kaneelstokje
1 citroen
125 gr zelfrijzend bakmeel
250 gr ricotta
200 ml volle melk
1 zakje vanillesuiker
boter of olie
Giet de perziken af en vang de siroop op.
Breng de siroop aan de kook met het kaneelstokje er in. Laat inkoken tot de helft overblijft.
Snij de perziken in partjes.
Boen de citroen schoon, rasp de schil en pers het sap uit.
Doe het bakmeel, ei, ricotta, vanillesuiker, citroensap en -rasp en een gedeelte van de melk bij elkaar en meng tot een beslag. Voeg het restant melk en een snuf zout toe en meng door elkaar.
Verhit in een koekenpan olie of boter.
Schep 4 bergjes beslag in een pan. Leg in de nog natte pannenkoekjes de partjes perzik.
Bak de pannenkoekjes om en om tot ze gaar zijn. Doe dit op een lage stand, zodat de pannenkoekjes goed kunnen garen.
Serveer met de kaneelsiroop.
Deze mierzoete, kleffe cakejes ken je vast wel als je eens in Turkije bent geweest.
In Turkije maken ze in de meeste hotels een feest van zoetigheid. Het dessert bestaat uit veel verschillende koekjes en gebak, vaak klef en zoet van de honing.
Ik heb deze cakejes in zowel Turkije als Egypte gezien en ook gegeten. Ik ben er niet altijd even gek op, want ze zijn echt mierzoet. Letterlijk! Bij één van de buffettafels in ons hotel in Turkije liepen er mieren rond de desserttafel!
Het recept voor deze cakejes stond in mijn nieuwe boek Anatolië.
Er gaat door de cakejes griesmeel, wat ik bijzonder vind. Het geeft de cake een luchtige structuur, maar ook wel weer een bite en dat wilde ik wel eens proberen.
Ze zijn behoorlijk vullend en je kunt ze gerust als gebak serveren. Maar superlekker zijn zeker!
Zo maak je ze;
Nodig voor 20 stuks
1/2 citroen
550 gr suiker
300 gr bloem
95 gr fijn griesmeel
1 ei
1 el bakpoeder
2 el plantaardige olie
20 blanke amandelen (of walnoten)
Maak eerst de siroop. Rasp de citroenschil en zet apart.
Pers de citroen in een kopje.
Meng 440 gram suiker met 625 ml water in en pan op middelhoog vuur en breng aan de kook. Voeg het citroensap toe, zet het vuur lager en laat nog 15 minuten zachtjes koken.
Haal de pan van het vuur en laat de siroop afkoelen.
Smelt de boter in een koekenpan op laag vuur. Zeef de bloem in een mengkom en voeg het griesmeel toe. Maak in het midden een kuiltje en schenk de boter erin. Breek het ei erboven. Doe de rest van de suiker, geraspte citroenschil en het bakpoeder erbij en kneed 5 minuten. Dek de kom af met een vochtige theedoek en laat 15 minuten rusten.
Verwarm de oven op 180 graden.
Kneed het deeg nog even door.
Vorm 20 twintig balletjes ter grootte van pingpongbal.
Bekleed de bakplaat met bakpapier en bestrijk licht met wat olijfolie.
Leg de balletjes er op en druk heel zachtjes aan.
Druk in elk koekje een amandel of walnoot.
Bak de koekjes 25 minuten in de oven.
Haal uit de oven en schenk de siroop erover als de koekjes nog warm zijn.
Laat koekjes in de siroop staan zodat ze het goed kunnen opnemen, totdat je de koekjes serveert.
The Boathouse in Almere is een restaurant met bistrokeuken dat aan het water ligt.
Je kunt er heel leuk aan het water zitten en het restaurant ziet er supergezellig uit, in de sfeer van een Amerikaanse of Canadese cabin aan het water.
Als je een boot hebt, kun je er aanleggen en vervolgens lekker wat op het terras drinken. En heb je geen boot, dan kun je er één huren.
Na diverse teleurstellingen had ik besloten niet meer naar dit restaurant te gaan. Het is het altijd net niet. En na een flinke duit minder in mijn zak te hebben, loop ik altijd met een teleurgesteld gevoel de deur uit.
Op de menukaart lijkt het perfect; de juiste ingrediënten en bijzondere combi's. Maar op je bord begint de teleurstelling...
Pasgeleden had ik weer zo'n teleurstellende ervaring, hoewel de wijn erg goed was.
En laatst besloten we ze nog een kans te geven; de hamburgers zien er goed uit. Ze staan als hoofdgerecht op de kaart en je krijgt er friet bij.
Wat bleek? Dit is echt een aanrader. Niet voor niets zien we de mega burgers stuk voor stuk de keuken uit komen, het lijkt één van de bestsellers te zijn bij The Boathouse.
De hamburger zelf is van fors formaat en dankzij alle toppings en het broodje een beste verschijning.
Het vlees sappig en mals en goed gekruid. Als je een hap neemt, druipt de jus op je bord. (geen vet!) Er zitten allerlei toebehoren op, waaronder crispy bacon.
De friet die je erbij krijgt is erg lekker.
Minpuntje is de ketchup, die wat te aan de zoete kant en had lekker zelfgemaakt moeten zijn.
Voor deze hamburger komen we terug!
Ik betrap mezelf er op dat ik sinds deze ervaring elke dag aan deze burger denk... zo lekker was 'ie.
Ga eens met mooi weer (dan eet je buiten aan het water) naar The Boathouse en kom alleen voor de hamburgers en de prosecco of het bier.
Je kunt in de buurt varen, zwemmen, wandelen en fietsen.
Je vindt The Boathouse in Almere op de Noorderplassenweg 150.
Laatst besloten we om verschillende vissoorten te halen en er een BBQ feestje van te maken voor ons tweetjes.
We kochten op de markt inktvisringen, inktvis, red snapper en sardientjes en uit verschillende kookboeken maakten we marinades en visgerechtjes voor op de BBQ.
Voor bij de vis maakte ik de marinade uit het nieuwe boek van Tessa Kiros (Mijn Beste Recepten)..
Ze noemt het citroenolie, maar er gaat ook tomatenpuree door, waardoor je mooie rode olie krijgt.
Het is een echt Portugees recept en je kunt het op allerlei vissoorten gebruiken. In het boek vertelt Tessa Kiros dat ze dan net als ik verschillende vissoorten haalt en marineert in deze marinade.
Als er marinade overblijft, kun je dat na het grillen nog eens over de vis gieten, of je doopt je stokbrood er in!
Ik deed de citroen-tomatenolie op de red snapper en de verschillende inktvissoorten.
De red snapper is een super lekkere vis; zoet en ziltig en deed me aan kreeft denken.Die ga ik vaker halen!
Laat de visboer de vis schoonmaken, je kunt de schubben er ook vanaf laten halen.
Zo maak je het;
Nodig
Verschillende vis soorten, zoals red snapper en inktvis
30 gr boter
2 knoflooktenen, gehakt
snuf paprikapoeder
snuf piri piri poeder (of cayennepeper)
1 el tomatenpuree
125 ml olijfolie
sap van 1 citroen
zout, peper
1 el fijngehakte peterselie
Verhit in een pan de boter met de knoflook, paprika- en piri piri poeder tot de knoflook begint te ruiken.
Haal van het vuur en roer de tomatenpuree, olie en het citroensap erdoor.
Bestrooi met zout en peper en roer de peterselie erdoor.
Laat afkoelen.
Maak inkepingen in de hele vissen. Bestrijk beide kanten en de buikholte met de citroen-tomatenolie en bestrooi met nog wat zout.
Leg de inktvis in een beetje van de marinade.
Grill de vis op de BBQ tot deze gaar is; je kunt de inktvisringen en hele lijfjes op een stuk aluminiumfolie roosteren.
Als de vis en inktvis gaar zijn, sprenkel er nog wat van de marinade overheen.
Serveer met knapperig stokbrood en een schijfje citroen.
