Laatst was ik bij een super relaxed foodfestival in Amsterdam; TREK.
Het vond plaats in het Amstelpark en het was perfect, lekker zonnig en zomers, gezellig met veel mensen en lekker eten.
De diversiteit onder de foodtrucks was enorm en er waren 3 podia met bandjes en dj's.
Elke foodtruck doet zijn best om op te vallen, met een originele aankleding en bijzondere gerechtjes.
Ik ging voor de BBQ burgers bij Burgers, waar ze op het dak van de caravan staan te grillen en met een handmatig liftje de burgers naar boven en beneden takelen.
De churros met pure chocolade waren een heerlijke afsluiter bij zonsondergang...
Naast de picknicktafels leende de setting zich uitstekend voor een picknick in het gras. En dat was exact wat de meeste mensen deden!
Tot laat kon je heerlijk chillen en genieten van alles om je heen; het weer, het eten, de muziek, de mensen...
TREK was al eerder in Den Haag en Utrecht en dit jaar voor het eerst in Amsterdam.
De karavaan foodtrucks gaat het land rond tijdens de zomermaanden en vindt plaats in grote steden.
Er staat nog één stad op de planning: 11-13 september in Den Haag.
Hopelijk is het dan nog lekker weer (wel alweer een stuk vroeger donker!) en kun je er net zo lekker relaxed chillen met een wijntje in het gras.
Hier lees je meer over het rondreizende foodfestival.
Misschien ben ik ook weer van de partij..
Een lekker hapje of voorgerecht zijn deze artisjokken met zalmmousse.
De zalmmousse is makkelijk te maken en als je hem goed koelt is hij heerlijk op een zomerse dag. Je kunt hem ook als spread op een stokbroodje of toastje eten. Of doe wat in een glaasje met wat rucola en je hebt een lekkere koude amuse.
De smaak is heerlijk, waarbij de creme fraiche de doorslaggevende factor is. Die maakt de mousse heerlijk romig en fris tegelijk.
Als je wilt kun je snippers gerookte zalm toevoegen door op het laatst door de mousse te roeren. Dat deed ik zelf niet.
Zo maak je het;
Nodig voor 4 pers
1 blikje rode zalm
2 el creme fraiche
1 el ketchup
paar druppels citroensap
1 bosje dille, fijngehakt
1 blik artisjokharten
handje rucola
eventueel gerookte zalmsnippers, kleingesneden
staafmixer of keukenmachine
Laat de zalm goed uitlekken en verwijder eventuele velletjes en graten.
Doe de creme fraiche, ketchup, citroensap, dille en zalm bij elkaar en pureer met de staafmixer of in de keukenmachine.
Breng op smaak met peper en zout. Als je gerookte zalm wilt toevoegen, roer deze er dan doorheen.
Zet de zalmmousse in de koelkast zodat deze lekker afkoelt.
Laat de artisjokken goed uitlekken en snij voorzichtig een plakje van de onderkant, zodat ze goed blijven staan. Vouw de blaadjes een klein beetje open, zodat je in het midden een holte krijgt om te vullen.
Vul de holte (het midden) van de artisjokken met een schep van de zalmmousse.
Bestrooi met wat extra dille en garneer met wat rucolablaadjes.
De overige mousse is heerlijk op een toastje of in een amuseglaasje!
Soms komt er een kookboek over een bepaald land uit dat zo groot en uitgebreid is, dat je aan dat ene boek genoeg zou hebben. Het zou bijna voor naslagwerk kunnen doorgaan. Je zou de boekenplank leeg kunnen maken en dat ene boek laten staan.
Zoals het boek Uit Marokko dat vorig jaar uitkwam, dat een goed beeld geeft van de Marokkaanse keuken.
Het nieuwe boek Anatolië is er zo één. De boeken 'Verse munt, lamsbout en baklava' en '
Persiana', beide Turkse kookboeken in mijn kookboekenverzameling, vallen in het niet bij dit veelomvattende boek over de Turkse keuken.
Auteurs Somer Sivrioglu en David Dale hebben hun best er op gedaan om een zo compleet mogelijk inzicht te geven in de Turkse keuken. En dat is gelukt.
Zij besloten met elk recept een verhaal te vertellen. Soms over de mythische herkomst van het gerecht of de ingrediënten, soms over Somers eerste ervaring met het gerecht of over de rol die het gerecht speelt in de rituelen en gebruiken van oud en modern Anatolië.
Je kunt je dus wel voorstellen dat er in dit boek een heleboel te lezen valt.
En daar ben ik gek op.
Wist je bijvoorbeeld dat pide alleen tijdens de ramadan na zonsondergang gegeten wordt? Ja, de pide die jij en ik te allen tijden kunnen kopen bij de Turkse supermarkt. Dat geldt overigens niet voor Zuidoost Anatolië, waar je pide het hele jaar door kunt krijgen.
En die leuke ronde sesam-stokbroden die je in Nederland bij elke Turkse bakker ziet zijn voor Turken een snack die in Istanbul de hele dag verkrijgbaar is bij eetkraampjes op straat en tussen twee afspraken door even snel wordt gegeten.
Mezze, Turkse hapjes, worden in mezze-cafés 's avonds gegeten met een fles raki erbij. Net zoals bij tapas kun je de hele avond hapjes eten tot ver na middernacht. Dezelfde raki die ik van vakantie meesleepte in mijn koffer. Nu weet ik waarbij je hem moet drinken.
Het ontbijt is trouwens ook zeer uitgebreid en bestaat uit een soort buffet met ook allemaal hapjes. En natuurlijk feta, olijven, tomaten, dat soort dingen ontbreken niet in een traditioneel Turks ontbijt.
De meeste van de ontbijtgerechtjes en de mezze komen voor in dit boek, zodat je zelf ook een heel buffet kan maken.
Als je het hele boek leest, zoals ik deed, leer je een heleboel over de Turkse (eet)cultuur, over de geschiedenis van het land en het eten zelf.
Er is in Turkije zelfs een soort slow-food beweging, opgericht door een man die Istanbul in de jaren 80 achteruit zag gaan door de komst van fastfoodketens. Hij heeft zich ingezet om lokanta's te beginnen waar er vers, authentiek eten werd verkocht. Hij kreeg veel aanhangers van zijn benadering en denkwijze over eten en begon een kookschool, onderzoekscentrum en een zaadbank zodat inheemse ingrediënten bewaard blijven. Daarnaast heeft hij een kwartaaltijdschrift waarin hij zijn kennis en passie voor eten deelt. Een Turkse Jamie Oliver van middelbare leeftijd zou je kunnen zeggen. (compleet met dikke zwarte snor)
Super interessant om te lezen toch?! Als je wel eens in Turkije bent geweest zul je een heleboel herkennen.
Het boek is ingedeeld in verschillende gangen, telt 360 pagina's en heeft een leeslint. Elk recept heeft een verhaaltje en bijna elk recept is voorzien van een foto.
Dit is een echte aanrader als je meer van de Turkse keuken wilt weten, of over Turkije zelf.
Anatolië-De Avontuurlijke Turkse Keuken- is van uitgeverij Good Cook Publishing en kost € 35
Dit recept kwam ik een tijd geleden in de Boodschappen tegen. Weer eens iets anders met vis, courgette en wortel. Het is lekker licht als zomerse maaltijd en snel klaar.
Het recept is met amandelschaafsel, maar ik hakte wat amandelen fijn en gebruikte die. Dat kan ik je niet aanraden. De korst werd veel te hard en overheersend.
Dus gebruik gewoon amandelschaafsel en hou het subtiel.
Doordat je eiwit met het amandelschaafsel mengt, wordt het eiwit een soort lijm. Slim he?
De groenten hoeven maar kort te koken, waardoor ze hun kleur en smaak behouden. Let op dat je ze niet te kort kookt. Rauwe groenten is niet de bedoeling!
Nodig voor 4
2 winterwortels, geschrapt
1 courgette
500 gr kabeljauwfilet (vers of uit de diepvries)
1 el bloem
1 eiwit, losgeklopt
50 gr amandelschaafsel
eventueel peterselie
Snij de wortels in lengte doormidden en schaaf met een kaasschaaf linten. Snij de linten nog eens in de lengte doormidden, zodat je brede linten krijgt.
Doe hetzelfde met de courgette.
Verwarm de oven voor op 180 graden.
Bestrooi de kabeljauw rondom met peper en zout en bestuif met bloem.
Leg de vis op een bakplaat met bakpapier.
Meng 2 eetlepels eiwit met het amandelschaafsel en verdeel dit over de bovenkant van de vis.
Bak de vis ongeveer 20 minuten in de oven tot hij gaar en goudbruin is.
Kook ondertussen de groenteslierten in kokend water met zout. Laat ongeveer 6 minuten koken tot ze beetgaar zijn. Spoel af onder de koude kraan. Breng de slierten op smaak met wat peper en zout en bestrooi eventueel met wat peterselie.
Beleg elk bord met de groenteslierten en leg daar bovenop de kabeljauw met amandelkorst.
Al sinds het begin van vorige maand was het gebundelde werk, het loodzware, nieuwe boek van Tessa Kiros uit.
De boeken van Tessa Kiros zijn de juweeltjes in mijn kookboekenverzameling. Waarom? Ze zien er gewoon prachtig uit en hebben de beste en lekkerste recepten uit verschillende landen. En met gewoon prachtig bedoel ik de vormgeving met veel kleur, reliëf, gouden details en altijd een leeslint.
Tessa heeft inmiddels een heleboel boeken op haar naam staan die meestal over landen rondom de Middellandse Zee gaan. Dus voor een goed en authentiek Grieks, Portugees of Italiaans recept, ben je aan het juiste adres.
Zo is er een volledig boek gewijd aan Griekenland (Mezze&Moussaka), een boek aan Portugal (Piri Piri&Sardientjes) en gaan diverse boeken over Italië. Allemaal even mooi.
Uit een aantal van deze boeken maakte Tessa een selectie om te bundelen in haar nieuwste boek Mijn Beste Recepten.
Dus vol verwachting keek ik uit naar dit boek...
Het zware boek heeft een - voor Tessa's begrippen- wat sobere kaft. Van haar ben ik meer drama gewend. Dit keer geen gouden details en felle kleuren.
De foto's in het boek zijn echter helemaal Tessa Kiros-stijl en afkomstig uit haar eerdere boeken. Verwacht geen ultra-hippe styling, dit is dus letterlijk een selectie uit haar eerdere boeken. En dat is genieten. Want ik heb lang niet al haar boeken in mijn bezit, dus voor mij zit er zeker iets nieuws tussen.
Het boek telt 9 hoofdstukken die bestaan uit de verschillende gangen.
Hoewel sommige recepten erg lang zijn staan er ook verbazingwekkende simpele dingen in. En dat is kenmerkend voor de Italiaanse keuken. Kleine moeite, groots effect, zeg maar.
Het boek neemt je mee naar verschillende landen als Griekenland, Cyprus, Portugal, Finland, Zuid-Afrika en Italië. Je hebt dan ook een heel gevarieerd boek, maar wel stuk voor stuk heerlijke en authentieke recepten.
Waar moet je aan denken?
De 'Zuid-Afrikaanse' krokante pepermunttaart is geinspireerd op een Zuid-Afrikaanse lekkernij. Daar eten ze graag peppermint crisp bars en Tessa maakte er een taart van.
Of de ouzosorbet, een zachte 'sneeuw' sorbet van het Griekse drankje gemaakt.
Verder veel Griekse en Italiaanse recepten met af en toe wat Fins of Portugees.
Dit boek is een absolute aanrader voor iedereen die van koken en lekker eten houdt.
Vergeet de sobere, hippe fotografie en styling die je tegenwoordig in de nieuwe kookboeken en op blogs ziet, want dit is iets anders. Dit is klassiek, kleurrijk en gezellig. Een mooi cadeau om weg te geven of te krijgen.
Tessa Kiros - Mijn Beste Recepten- is van Uitgeverij Terra en kost € 29,95
Deze zomerse tartelettes zijn niet zo moeilijk om te maken en smaken heerlijk vers. Heus, het is de moeite waard om je eigen tartelettes te maken. Tenzij je in de buurt van Petit Gateau (Amsterdam) woont, want daar scoor je de lekkerste.
Voor het maken moet je echter wel wat tijd reserveren. Het maken zelf is niet het meeste werk, maar de rusttijden en afkoeltijden duren even. Maar met de vakantie in het vizier kun je misschien wat tijd vrijmaken voor het bakken van deze heerlijke taartjes...
Je moet het deeg voor het uitrollen minimaal een uur koelen en daarna nog een keer in de vriezer. Geduld dus...
Ik versierde mijn tartelettes met frambozen, maar vond de vruchtjes wat overheersend. Als je echt van de limoncelloroom wilt genieten, laat het fruit dan achterwege. Zo doe ik het de volgende keer.
Zo maak je ze;
Nodig voor 4
100 gr bloem (of meer als je plakkerig deeg hebt)
35 gr kristalsuiker
1,5 eidooiers
50 gr boter in blokjes
vulling om blind te bakken
bakpapier
kleine taartvormpjes
200 ml melk
2 eidooiers
4 el limoncello
25 gr suiker
1 el bloem
paar druppels citroensap
spuitzak
Meng de suiker, eidooiers, boter en een snuf zout door elkaar tot het een zacht en elastisch deeg vormt.
Vorm een bal en wikkel in plasticfolie. Laat in de koelkast minstens een uur rusten.
Gebruik plasticfolie om het deeg op uit te rollen. Doe het deeg tussen twee grote vellen plasticfolie en rol uit tot een dikte van een halve centimeter.
Vet de bakvormpjes in met boter.
Bekleed met het deeg. Zet de beklede vormpjes een half uur in de vriezer.
Verwarm ondertussen de oven voor op 200 graden.
Let in elke vorm een stuk bakpapier en vul met bakvulling. Je kunt ongekookte rijst of bonen gebruiken.
Bak de taartjes 12 minuten in de oven. Haal het bakpapier en de vulling er uit en bak nog eens 10 minuten tot de taartjes goudbruin zijn.
Maak ondertussen de vulling.
Klop de eidooiers met de suiker en de bloem tot het lichtgeel is.
Breng de melk aan de kook en voeg daarna al kloppend door het ei. Blijf roeren, anders heb je kans op roerei!
Verwarm het melk-eimengsel in de pan tot het een dikke vla is en blijf roeren.
Roer de limoncello en een paar druppels citroensap door de vla en dek af met plasticfolie. Proef of er meer van beide in moet. Zet in de koelkast om af te koelen.
Haal de taartjes uit de oven en laat afkoelen.
Als de limoncellovulling is afgekoeld, roer door en vul een spuitzak ermee.
Spuit in een spiraalvorm tot de taartjes helemaal gevuld zijn.
Bestrooi eventueel met poedersuiker of beleg met rood zomerfruit.
Het liefst direct opeten en anders in de koelkast bewaren.
Rens Kroes was vorig jaar mega-succesvol met haar eerste boek Power Food.
Haar vlotte manier van schrijven en frisse interpretatie van het begrip 'kookboek' passen precies in de healthy lifestlyle en superfood-hype van dit moment.
En sinds juni is deel 2 van Power Food uitgekomen; Van Friesland Naar New York. Op dit moment al een bestseller die gelijk binnenkwam op nummer 1!
In haar nieuwe boek vertelt Rens (kort) over haar leven in zowel Friesland als New York.
Het zal niemand ontgaan zijn dat Rens is opgegroeid in Friesland en dat haar moeder erg bezig was met gezond, zelfgemaakt en biologisch eten. Zij is voedingsdeskundige. Zelfs haar opa en oma waren al bezig met het telen van bio groenten.
Dus weet Rens niet beter en door haar enthousiasme voor gezond eten en een healthy lifestyle is zij als foodcoach begonnen.
Het nieuwe boek is vergelijkbaar met het eerste deel. Het ziet er vrolijk uit met mooie fotografie waarin Rens zelf ook regelmatig te zien is in de leukste jurkjes en poses.
Net als op haar website is ze erg visueel ingesteld en moeten alle plaatjes kloppen.
Elk recept heeft een kleine inleiding van een paar regels, waarbij Rens niet schuwt van Engelse termen en hip taalgebruik.
En dat past precies bij de doelgroep die helemaal into superfoods is; jonge, hippe mensen.
De recepten nemen je mee naar
Holland en New York. En bij New York moet je denken aan de
verscheidenheid aan keukens die je er vindt. Er staan in dit boek
recepten uit alle soorten keukens in, allen met de healthy twist van
Rens.
Bijna alle ingrediënten in het boek zijn biologisch en je vindt er geen suiker in.
Suiker wordt vervangen voor andere zoetstoffen als kokosbloesemsuiker.
Dat geldt ook voor bloem en room. Rens gebruikt vervangende ingrediënten.
Zo maakt ze bijvoorbeeld slagroom van kokosmelk, waarbij ze een pakje kokosmelk lang genoeg in de koelkast laat staan tot de room komt bovendrijven. En daar maakt ze slagroom van. Heel slim, maar het oogt niet echt als luchtige slagroom.
Het boek is ingedeeld op ontbijt, lunch, diner, snacks, sweets en toppings.
Hoewel ik open sta voor een iets gezondere levensstijl, vind ik de recepten in het boek voor mijzelf te hardcore healthy.
Een stukje Franse patisserie bestaat nu eenmaal uit bloem, suiker en boter. Pure kunst (en genot!) in mijn ogen. Niet aankomen dus.
En Italiaanse lekkere pasta's of Aziatische noodles moet je gewoon in ere laten en blijven bij mij op tafel komen, gewoon van ordinaire bloem gemaakt.
Dit boek geeft je echter wel nieuwe inzichten in hoe het ook anders kan. Het laat je zien wat je als vervangende producten en ingrediënten ook kunt gebruiken. En er staan zeker goede ideeën in om eens te proberen.
Ga je voor een uitgebreid kookboek met klassiekers? Dan is dit boek niets voor jou.
Hou je van kleur en nieuwe inzichten die absoluut niet moeilijk zijn? Probeer dit boek dan eens.
Power Food- Van Friesland Naar New York kost € 19,99 en is van Uitgeverij Spectrum.
