Koolrolletjes met vis en Indiase curry

Deze rolletjes zien er best spectaculair uit, vind je niet? En ze maken je ook nieuwsgierig naar de inhoud.

Ze zijn gevuld met Indiase viscurry, die ik overigens niet zelf maakte maar uit een potje haalde.
Het recept komt namelijk uit het Boodschappen boekje en Boodschappen is altijd gericht op simpele en snelle doordeweekse maaltijden.
Maar ik betwijfel of ze het recept zelf hebben uitgeprobeerd, want de beschrijving liet enorm te wensen over.

Bij het lezen had ik mijn bedenkingen al. 
Want hoe rol je een (rauw) koolblad op terwijl er een harde nerf in zit? Dat breekt toch? Laat staan wanneer je er twee op elkaar legt!

Tegen dat probleem liep ik dan ook aan tijdens het maken van de rolletjes. Met wat improviseren is het me toch gelukt, maar minder mooi en makkelijk als het recept het deed voorkomen!

Ze waren trouwens heerlijk.

Zo maak je ze;

Nodig
Chinese kool
witte visfilet uit de diepvries, ontdooid en in stukken
handje diepvries doperwten
1 teen knoflook, fijngehakt
1 ui, fijngehakt
handje champignons, in dunne plakjes
Indiase curry ( van een currypasta me kokosmelk of uit een potje)
evt. rode peper 
evt. andere groenten, zoals kleine blokjes paprika

cocktailprikkers

Voor erbij:
rijst

Haal de bladeren van de Chinese kool en snij de dikke stukken van de onderkanten, ongeveer 3 cm. Was de bladeren en dep ze droog. Leg ze vervolgens onder iets zwaars, zodat ze een beetje plat worden. Ik gebruikte 2 bladeren per persoon en legde er een zware snijplank op.

Verwarm de oven op 180 graden voor en kook ondertussen de rijst.

Verhit olie in een koekenpan en fruit de ui met later de fijngehakte knoflook.
Doe de champignons en doperwten erbij. Bak alles een paar minuten.
Doe de stukken visfilet erbij en daarna de Indiase curry.
Breng op smaak met zout, peper en eventueel een rode peper.

Schep op elk blad een grote schep viscurry. Rol het blad vanaf de ronde kant op en zet het laatste gedeelte, dat stug is, vast met een cocktailprikkertje.

Leg de rolletjes in een ovenschaal en doe er wat eetlepels water overheen. Dek de schaal af met aluminiumfolie en stoom de rolletjes in 20 minuten gaar in de oven.

Maak van de rijst mooie bolletjes door het in een ronde kom te scheppen en daarna op een bord te storten.
Doe de koolrolletjes erbij.

Nidi Classici - Klassieke Pastanestjes

Nidi betekent nesten in het Italiaans. En deze gevulde, opgerolde pastavellen lijken inderdaad op nestjes!

Het recept voor deze nidi komt uit het boek Simply Italian van de Chiappa Sisters en mijn oog was er direct op gevallen toen ik het boek kreeg.

De nidi zijn gevuld met een roomsaus waarin Italiaanse ham en champignons zitten. Beide heerlijke smaakmakers en de roomsaus maakt het zo heerlijk zacht..

We hebben er van genoten en vonden het echt comfort food. Heerlijk wanneer de koudere dagen zometeen aanbreken!

Het is lekker om hier een frisse of zoete salade bij te geven.

Er gaat een drupje cognac in, maar heb je geen cognac in huis, dan kun je het ook weglaten.

Zo maak je de nestjes;

Nodig voor 2-3 personen

6-8 verse lasagnevellen

150 gr champignons in dunne plakjes

50 ml cognac

100 gram dunne Italiaanse ham, zoals Parmaham

40 gram vers geraspte Parmezaanse kaas

400 ml melk

handje geraspte kaas

nootmuskaat

1 el bloem

1 el boter

Verwarm de oven voor op 180 graden en zet een pan water op om de lasagnevellen kort in te koken.

Verhit olie in een koekenpan en bak de champignons een minuut of 4.

Roer de cognac erdoor en bak nog eens 2 minuten.

Breng op smaak met peper en zout.

Laat in een steelpan de eetlepel boter smelten en doe de bloem erbij. Laat een minuut garen en giet de melk er in kleine hoeveelheden steeds bij. Laat de saus steeds indikken voordat je er nieuwe melk bij giet. Blijf goed roeren met een garde en draai het vuur halfhoog. 

Los de geraspte kaas op in de saus en breng op smaak met nootmuskaat, zout en peper.

Laat de lasagnevellen even zacht worden in het gekookte water, een minuut per vel.

Leg ze vervolgens op een schone (witte!) theedoek aan elkaar vast, zodat je een rechthoek krijgt. Laat de randen steeds een stukje overlappen.

Verdeel 2/3 van de saus over de rechthoekige plak pasta. Scheur de ham in stukken en verdeel over de saus. Leg nu de plakjes gebakken champignon er op en bijna alles van de geraspte kaas. Bewaar wat voor over de nestjes.

Rol de belegde plak pasta voorzichtig op en snij er plakken van met een scherp mes. De plakken (de nestjes!) moeten ongeveer 4 cm dik zijn.

Leg ze voorzichtig in een ovenschaal.

Schep het laatste restje saus over de nestjes en verdeel de overgebleven Parmezaanse kaas er over. Bestrooi eventueel met wat bieslook.

Zet in de oven en bak 20 minuten in de oven tot de de bovenkant mooi goudbruin kleurt.

 

 

Het microben dieet (boek)

Zo nu en dan heb ik erg last van mijn darmen. Dan bedoel ik niet diarree, maar kramp- en pijnaanvallen die bijna een uur lang aanhouden! Een vorm van prikkelbare darm syndroom.
I know, niet het meest leuke verhaal om over te bloggen, daarom zal ik het kort houden.
Volgens mijn huisarts begint een gezond lichaam in je darmen en daarom wilde ik Het Microben Dieet eens lezen en misschien eens uitproberen.

Het is een nieuw boek dat uitermate geschikt is voor mensen met darmproblemen zoals prikkelbare darm syndroom, voedselintoleranties of welvaartsziekten, maar ook overgewicht en allerlei vage klachten zoals moeheid, depressies en stress.

Het doel van het boek is het aanpakken van overgewicht door de darmen weer gezond te maken. Maar ook voor als je gezonde darmen wil hebben en geen last hebt van overgewicht.

Wat is een mircoben?
Een microben is een bacterie dat zich onder andere in je darmstelsel bevindt.
En je microbioom is het darmstelsel waarin alle darmflora, oftewel de microben, zich bevinden. 
Microben leven op zichzelf en er bestaan 'goede' en 'slechte', die hun werking hebben op je gezondheid.

Het is namelijk zo, dat wanneer je darmen vervuild zijn met te veel slechte microben, de vitamines uit het voedsel dat je eet (of uit vitaminepillen) niet meer door je lichaam worden opgenomen. 
Het heeft dan weinig zin om ze te eten, want je lichaam doet er niks mee. Ze worden tegengehouden door de 'slechte' microben. 
Wat nog erger is, die 'slechte' microben voeden zich met bepaalde voedingsmiddelen die jij eet en onbewust maak je het probleem van vervuilde darmen nog erger!

Geschrokken? Om welke voedingsmiddelen gaat het dan?

Je moet denken aan eieren, soja, suiker, gluten en zuivel. Daarmee voeden de 'slechte' microben in je darmen zich en blijven ze in leven.
Zou je ze schrappen uit je eetpatroon, dan gaan de slechte microben dood (binnen 20 uur) en zullen je darmen weer gezond worden.
Deze voedingsmiddelen moet je in fase 1 van het dieet, waarin je je darmen reinigt, dan ook volledig uit je eetpatroon schrappen.

Er zijn ook nog een fase 2 en 3, waarin je in fase 2 voorzichtig weer wat meer voedingsmiddelen toevoegt en in fase 3 weer 'alles' kunt eten, maar waarin je je bewust bent van wat goed voor je lichaam is en wat niet. Met een toevoeging van de probiotica, die je gezonde darmen in stand houden.

Maar suiker en soja lijken de echte boosdoeners die je beter helemaal kunt laten.
Dat wisten we al lang natuurlijk!

Het boek
Het boek is reuze interessant en staat vol met onderzoeken, praktijkvoorbeelden en andere wetenschappelijke theorie.

En hoewel ik het ontzettend leerzaam vond, vond ik helaas een aantal minpuntjes aan dit boek;

Het boek wordt overmatig geillustreerd met praktijkvoorbeelden. Dit deed mij sterk denken aan de reclames van het homeshopping-kanaal (en daar kan ik me behoorlijk aan irriteren). We begrijpen dat het dieet een succes is, anders wordt er geen boek over geschreven, dus het telkens opnieuw noemen van voorbeelden is heel hinderlijk.

Nog een minpuntje; er is enorm veel theorie met geen illustraties of afbeeldingen, wat het best saai maakt. Het heeft in mijn ogen weinig uitstraling en is gewoon niet aantrekkelijk.Vooral de recepten  achterin het boek  hadden naar mijn idee best voorzien kunnen worden van mooie en smakelijke foto's.

Het boek roept vragen bij mij op en je kunt ze helaas aan niemand stellen. Zo pleit meneer Kellman dat we giffen en chemicaliën van buitenaf zoveel mogelijk uit de weg moeten gaan. 
Niet alleen in je woonomgeving, maar ook in onze verzorgingsproducten zitten chemicaliën die we ongemerkt binnenkrijgen. Die zou je moeten schrappen om een gezond lichaam te krijgen. Maar wat doen mensen die medicatie krijgen? Of protheses in hun lichaam dragen? Zijn zij dan gedoemd te mislukken bij het volgen van het dieet omdat de gifstoffen constant het darmstelsel verstoren?

En nog iets; mindfullness is oké. Maar om bij elke maaltijd het dier en de plant te bedanken die zijn leven heeft gelaten om mij te voeden, that gives me the creeps. Dat gaat mij te ver.

Natuurlijk zijn er ook pluspunten.

Van het lezen van dit werd ik als foodie helemaal blij van het volgende; 
 

"Eten met aandacht nodigt je uit ten volle alle geneugten
van het voedsel op je bord te ervaren: de zurige sappigheid
van een appel, de naar dille geurende voedzaamheid
van borsjt met veel vlees, de aardse groene smaak van een spinaziesalade.
Langzaam kauwend merk je hoe smaak je mond
vult. Als je slikt, ervaar je de sensatie van een vol en voldaan
gevoel. Je voelt de weldadige warmte van het voedsel in je
maag en de mentale verschuiving als je pas gevoede brein opkikkert.
De sensuele verrukkingen van het voedsel en het sensuele
genot van het kauwen, slikken en verteren zijn zo be -
vredigend dat de hele eetervaring ver af komt te staan van de
gestreste, ongeconcentreerde manier waarop we gewoonlijk
voedsel tot ons nemen."

Na het lezen van het boek heb ik veel inzicht gekregen over hoe de darmen werken en welke invloed voedsel en andere factoren nu eigenlijk hebben op je gezondheid.

Zelf hou ik teveel van eten en koken om dingen te laten staan en met een strikt dieet met geplande maaltijden te volgen. Ik zou mezelf beroven van het genot van koken en eten. 
Voorlopig zal ik me dan ook niet aan het dieet wagen, maar misschien in de toekomst  wel. Als is het alleen al om mijn darmen te reinigen.

Het ziet er als een eenvoudig te volgen dieet uit en na drie weken heb je fase 1 al afgerond en zou je over schone darmen moeten beschikken. En dat is een motiverend idee, want drie weken valt reuze mee.

De recepten uit het dieet zijn simpel een aantal staan achterin het boek.

Een aanrader?

Als je darmproblemen zoals prikkelbare darm syndroom, voedselintoleranties of welvaartsziekten, overgewicht en allerlei vage klachten zoals moeheid, depressies en stress hebt, zou ik het zeker eens proberen.
Het is ook een aanrader als je een keer een echte detox wilt hebben. Je krijgt er op vele fronten een boost van.

Maar ook wanneer je gewoon meer wilt leren over voeding en het darmstelsel is dit een aanrader. Onbewust ga je je eetpatroon aanpassen!

Ik vind het louter functioneel; voor de mooiheid of de recepten zou ik het afraden.

Het Microben Dieet van Raphael Kellman is van uitgeverij Kosmos Uitgevers en kost 
€ 16,99   

Chilibonen-dip met nachos

Ooit at ik bij een vriendin - die in Amerika gewoond had - de 7-layer dip.
Dat is een dip voor bij nachos die bestaat uit 7 lagen. Heus 7!

Je kunt je wel voorstellen dat het een schaal vol vette kledder is. Waar je je chipje zo doorheen moet halen, zodat je van alle lagen iets op je chipje krijgt.

De 7-layer dip  bestaat onder andere uit guacamole, kaas en er was een laag chilibonen bij.

Lekker fout, maar heerlijk!

Dat is alweer een heleboel jaren geleden, maar in The States is het een officiële lekkernij, die vaak op feestjes gegeten wordt. Er zijn overigens veel verschillende varianten, soms ook met minder lagen, zoals de 4-layer dip. Of hoeveel lagen je maar net wil gaan maken!

Ik maakte van de week alleen de chiliboontjes met wat room om mijn nachos in te dippen. 
Erg lekker comfort food bij de film (met dit slechte weer!).


Nodig
1 blik kidneybonen of zwarte bonen
potje jalapenopepers
2 tl kaneel
1 el djinten (gemalen komijn)
1 el knoflookpoeder
zout, peper
zure room
bieslook
nachochips

Doe het blik in een pan.
Snij 5 schijfjes jalapenopepers klein. Als je van heel pittig houdt, gebruik dan meer.

Voeg de specerijen toe en laat pruttelen tot het vocht ingekookt is en de bonen zacht, ongeveer 15 minuten. Roer goed over de boden om aanbakken te voorkomen.
Breng op smaak met peper en zout.

Doe in een schaaltje en schep wat zure room en bieslook over de bonen heen. Serveer de chips apart anders worden ze zacht.
Je kunt er wat chips omheen steken als garnering.

Psst! Sinds kort heeft About Food And Fashion haar eigen domeinnaam! Daarbij het blog in een nieuw jasje. Check het uit op http://www.aboutfoodandfashion.com/

Snijbonen op twee manieren

Als foodie schaam ik me soms omdat ik heel simpele dingen nog nooit gemaakt heb.

En ik had tot voor kort nog nooit snijbonen gemaakt. 

Natuurlijk is daar een reden voor; omdat we bij ons thuis er niet zo gek op zijn. 

Want wij kennen snijbonen als smakeloze bonen, doorgekookt met wat nootmuskaat er op. Een soort trauma, meegenomen uit onze jeugd. Toen waren ze ook nog eens slap en grijs van kleur. Iiiieeuw!

Maar toch wilde ik ze maken en na googlen en een recept van mijn buurvrouw had ik ineens twee recepten voor snijbonen op een originele manier.

Beide waren heerlijk en ik ga het zeker nog een keer maken. Het leuke is, later mengde ik beide soorten door elkaar. Je krijgt the best of both worlds, erg lekker!

Snijbonen met knoflook en nootmuskaat

gesneden snijbonen

2 tenen knoflook

olijfolie

nootmuskaat

Kook de snijbonen beetgaar, een minuut of 15.

Verhit in een koekenpan of wok wat olijfolie en doe de uitgelekte snijbonen er in.

Knijp de tenen knoflook uit boven de pan en roerbak een paar minuten.

Bestrooi met wat peper, zout en nootmuskaat.

Snijbonen met mais en citroen

gesneden snijbonen

blikje mais

sap van 1 citroen

boter

nootmuskaat

Kook de snijbonen beetgaar, een minuut of 15.

Giet af en laat doe terug in de pan.

Doe een paar lepels mais bij de snijbonen en overgiet met citroensap.

Laat het citroensap een klein beetje verdampen en blijf roeren. Breng op smaak met zout en peper.

Voor het opdienen een klontje boter er doorheen roeren en bestrooien met een snufje nootmuskaat. 

Lunchtip: Gegrilde aubergine, gehaktballetjes en aoili op naanbrood

Laatst at ik ergens een heerlijk broodje waarop gehaktballetjes en aioli zaten. Nu is dat niks bijzonders zul je denken, maar ik vond van wel.
Want het broodje werd namelijk helemaal belegd en daarna pas in de oven gedaan. Dus met aioli en al, waardoor je warme aioli krijgt.
En weet je hoe dat smaakt? Echt superlekker.
Ik was fan en nam mijzelf voor om het ook eens te maken.

Je kunt er voor kiezen om zelf gehaktballetjes te draaien, maar je kunt ook kant en klare gehaktballetjes nemen. Lekker snel klaar! Dat geldt ook voor het pita- of naanbroodje.

De aioli maakte ik wel zelf, dit keer met frisse yoghurt erdoor.

Een erg lekker broodje met een klein Midden-Oosters tintje vanwege de gegrilde aubergine!

Nodig voor 2
afbak pita of naanbroodjes
halve aubergine in lange dunne plakken
kant en klare gehaktballetjes of maak ze zelf, lees hier
rucola
kerriepoeder
gemalen komijn (djinten)

mayonaise
Griekse yoghurt
knoflook

grillpan

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Laat wat olie in de grillpan warm worden en bak de plakken aubergine om en om in de pan tot ze een mooi streeppatroon hebben.

Meng 3 eetlepels mayonaise met 3 eetlepels dikke yoghurt en knijp de teen knoflook er in uit. Draai met de zoutmolen even boven het geheel en proef of de aioli goed is.

Doe wat sla op de broodjes. Beleg ze vervolgens met de plakken gegrilde aubergine en de hele gehaktballetjes (doe er lekker veel op een broodje). Verdeel de aioli er over en bedek ieder balletje. 
Strooi wat kerriepoeder en djinten over de aioli.

Doe het broodje dicht en bak ongeveer 5-8 minuten in de oven.

Restauranttip: Karakter in Rotterdam

In Rotterdam heb je veel hippe restaurants, Rotterdam is echt booming! 
Vooral als je een vergelijking maakt met Amsterdam, is Rotterdam modern, veelzijdig en zou je het publiek als echte foodies of eetliefhebbers kunnen omschrijven. Terwijl Amsterdam helaas stiekem toch nog wat neigt naar het toeristische...

Afgelopen week at ik bij restaurant Karakter, op het Westelijk Handelsterrein in Rotterdam.

Het is gehuisvest in een oud pakhuis, wat onderdeel is van een groot pakhuizencomplex, bijna allemaal met horecazaken er in. 
Je komt binnen op een dikke rode loper en de binnenplaats  van het pakhuizencomplex is overdekt met glas, waardoor je eigenlijk altijd droog 'buiten' op het terras kunt zitten van het gezellige overdekte eetstraatje.  

De inrichting bij Karakter is sober en doet me denken aan een pop-up restaurant.
Dat komt waarschijnlijk omdat ze zo min mogelijk hebben weggewerkt van het oude karakter van het pakhuis. Dat is te zien aan de hoge plafonds met grote draagbalken en de robuuste houten vloer. 

Het kookconcept van Pety en Nathan, het kokende stel, is zo veel mogelijk biologische producten uit de streek te gebruiken. Daarbij is er geen menukaart, maar kun je kiezen uit een 3-, 4- of 5-gangen menu. De chefs verrassen je dan met de mooiste creaties, die een lust voor het oog zijn. 
Het menu en het thema veranderen elke twee weken, wat het bijzonder, origineel en vooral verrassend houdt.

En wij werden verwend met de lekkerste verrassingen van het thema Going Dutch, waarbij er gekookt werd met echte Nederlandse producten, zoals Nederlandse wijnen, Kemperhoender, Zeeuwse oesters en Hollandse big, Op een heel creatieve manier met bijna moleculaire elementen.

Wat dacht je van in de oven gegaarde makreel met een pittige tomaten-vinaigrette? Of tussendoor een echte Zeeuwse oester? 
En dit; coquilles met een quenelle van hutspot (heel pittig!) en mosselen. Echt heel goede combi's waar ik zelf niet snel aan zou denken.
Verder aten we nog een palet met Kemperhoender en mais op verschillende manieren; een hoenderrollade en bitterbal, blokjes polenta, pompoenwafeltje en popcorn. Echt creatief,  smakelijk en prachtig opgemaakte borden.
Het toetje bestond uit appel en rode biet, en je raadt het al; deze kwamen in verschillende vormen die nauwelijks herkenbaar waren, maar met het uiterlijk van een feestje.

Wat vond ik er van?

Ik heb heerlijk gegeten en het bevalt me goed om een verrassings-gangenmenu te nemen, waarbij je de hele avond verwend wordt met de mooiste creaties.
Want in de meeste restaurants waar er volgens zo'n concept gekookt wordt, merk je altijd echt dat de chef met liefde en passie kookt en dat hij indruk wil maken op de gasten. 
Ik heb het vaker gedaan en ik hou er van.

Wat ik altijd zelf jammer vind (nu komt de bourgondiër in mij naar boven), is dat de porties klein zijn. Wel pure verfijning, natuurlijk. Maar iets in mij zegt dat ik van zoiets lekkers wil blijven dooreten.  Uiteraard kan ik de schoonheid ervan wel waarderen.

Een ander minpuntje zou kunnen zijn dat je echt niet van een bepaald gerecht of ingrediënt houdt dat je voorgeschoteld krijgt. Je kunt immers niet kiezen bij het menu. Zo waren er best een aantal tafelgenoten die de rode biet in het dessert niet konden waarderen. En dat is jammer natuurlijk.

Heb je zin in een lange avond tafelen met je lief (of mama), waarbij je de hele avond verwend wordt met prachtige gerechten en bijpassende wijnen? Dan kan ik je Karakter echt aanraden. Stel jezelf er op in dat je kleine, verfijnde gerechten krijgt en dat je niet in het schnitzelparadijs bent.

Je vindt restaurant Karakter op de Van Vollenhovenstraat 15 (pakhuis 24), 3016 BE Rotterdam en op de website.

Psst! Sinds kort heeft About Food And Fashion haar eigen domeinnaam! Daarbij het blog in een nieuw jasje. Check het uit op http://www.aboutfoodandfashion.com/

Super mosselsoepje uit een glaasje

Het is weer mosseltijd! Met mosselen kun je best veel maken. En meestal met weinig moeite. Dat is zowieso met schelpdieren; die smaken van zichzelf al zo goed, dat je vaak weinig hoeft toe te voegen.
Zo kun je eens een heerlijk borrelhapje voor een feestje of een voorgerechtje van mosselen maken, zoals de gegratineerde mosselen uit de oven, die laatst op het blog stonden (lees hier).
Daar gaat pittige chorizo doorheen, wat de mosselen veel smaak geeft.

Maar gooi het kookvocht niet weg! Want van het kookvocht maak je serieus de lekkerste mosselsoep die je ooit geproefd hebt.

Helaas is er te weinig vocht om volle koppen soep van te scheppen. Maar als je dan toch borrelhapjes maakt, waarom dan niet de heerlijke soep in espressokopjes of amuseglaasjes serveren? 

Te lekker!

Nodig
1 kg mosselen
halve chorizoworst, in piepkleine blokjes
1 stengel bleekselderij, in piepkleine blokjes
2 tenen knoflook, fijngehakt
glas witte wijn

2 tl tijm
2 laurierblaadjes
slagroom


Verhit in een grote pan een laagje olijfolie. 
Bak de chorizo, knoflook en bleekselderij in de olie en voeg na een paar minuten de mosselen toe. 
Doe een scheut witte wijn, tijm, laurier, wat peper en zout uit de molen erbij en doe het deksel op de pan.
Laat de mosselen opengaan.

Schep de mosselen uit de pan en bewaar het kookvocht. 
Wanneer je de gegratineerde mosselen maakt, hou dan een paar mosselen achter om later door de soep te doen.

Schep wat van de chorizo/ bleekselderij uit het kookvocht en hou apart.
Verwijder de laurierblaadjes.

Doe een scheut slagroom bij het vocht en pureer de soep met een staafmixer.
Zorg dat je een schuimig geheel krijgt en dat de soep flink warm is, dus zet op hoog vuur.

Giet in glaasjes en doe overal wat mosselen (zonder schelp!) en chorizo met bleekselderij bij, die je apart hebt gehouden.

Psst! Sinds kort heeft About Food And Fashion haar eigen domeinnaam! Daarbij het blog in een nieuw jasje. Check het uit op http://www.aboutfoodandfashion.com/

Nieuw kookboek: Recepten Uit Venetië

Ik heb altijd een zwak voor Venetië. Het is er magisch, alsof je zo in een film stapt. En dit magische effect beleven velen met mij...

In mijn boekenkast heb ik dan ook een aantal boeken over Venetië, waaronder een verouderd kookboek (blijft leuk om doorheen te bladeren!).
En toen dit fantastische nieuwe kookboek pas geleden uitkwam, was ik enthousiast, maar vooral erg benieuwd.

Zoals je je misschien kunt voorstellen is Venetië heel fotogeniek. Als je er komt, blijf je aan het knippen met je fototoestel. De meest sullige bootjes tegen de bleke aquakleur van het water en de mooie gekleurde gevels komen prachtig uit op de foto.

Ik verwacht van dit boek evenmooie foto's met daarbij de bekende Venetiaanse gerechten, zoals risi e bisi en risotto, veel octopus, levertjes met ui, radicchio en de bekende tramezzini.

 

Ben je benieuwd wat er in staat? Ik ook!

Recepten uit Venetië is een zwaar, vierkant boek en telt 210 pagina's.

De kaft is hebberigmakend; het is de kleur van de lagune bij Venetië, voorzien van fraaie gouden details en een chique zwarte rug met gouden letters. Dat doet mij gelijk denken aan mijn andere favo Venetië-boek, Ciao Bella! van Tessa Kiros.

Er staan minder omgevingsfoto's in dan gehoopt, maar de foto's zijn mooi en duidelijk. Daarbij is het boek voorzien van grappige zwart-wit illustraties in de stijl van de kaft.

Leuk detail; veelal zijn de foto's van de gerechten bij restaurants in Venetië genomen, want je ziet aan de servetten en andere dingen op de achtergrond  meestal nog de naam van het restaurant.

Het boek is onderverdeeld in gangen; aperitieven, voorgerechten, primi, hoofdgerechten en desserts hebben elk hun eigen hoofdstuk.


De recepten zijn eenvoudig, echt Italiaans dus. De meeste recepten hebben niet zo'n lange ingrediëntenlijst.
Bij de meeste recepten gebruiken ze dezelfde simpele ingrediëntenlijst om het zeefruit zo goed mogelijk tot zijn recht te laten komen. 
En met citroen, olijfolie, knoflook en peterselie kom je dus al een heel eind om diverse recepten mee te kunnen maken.

Wordt de Noord Italiaanse keuken gekenmerkt door veel kaas, room en gedroogd vlees en de Zuid Italiaanse keuken door tomaten, olijven en vis, in de Veneto-streek gaat het allemaal om de vis en schaal- en schelpdieren die in de lagune gevangen worden.
En dat is terug te vinden in het boek, het bevat enorm veel recepten met vis, schaal- en schelpdieren.

Wat ik erg leuk vind, elk recept krijgt een introductie waarin de auteur Laura Zavan iets vertelt over de herkomst van het gerecht of één van de ingrediënten. Leuk om te lezen, maar ook leerzaam. En als je aan het einde van het boek bent aangekomen, heb je ongemerkt een heleboel over Venetië en haar (culinaire) geschiedenis gelezen.


Leuk om te weten; wist je dat ze in Venetië schoongemaakte artisjokbodems kant en klaar verkopen?

En wist je dat de bellini en de carpaccio beiden zijn bedacht bij Harry's Bar in Venetië? Ze zijn beide naar bekende kunst(enaars) vernoemd die ten tijde van het ontstaan van de gerechten op tentoonstellingen nabij Harry's Bar te zien waren. Het boek laat precies op een plattegrondje zien waar je Harry's Bar kunt vinden.

Dat brengt met op het volgende; er zijn verschillende culi-routes in het boek opgenomen die je kunt volgen. Er staat gedetailleerd verteld hoe je moet lopen, bij welke restaurants/ delicatessenwinkels en markten je naar binnen moet gaan, alles aangegeven met cijfers op een plattegrond.

Achterin het boek staat een uitleg over de producten die je echt zou moeten kopen wanneer je in Venetië bent. Handig!

Oja, en alle klassieke Venetiaanse recepten die ik eerder noemde staan er allemaal in.

Wat vind ik er van?

Misschien komt het doordat ik een Venetië-fan ben, of omdat ik graag lees over de herkomst van gerechten en producten, maar ik vind dit boek helemaal super.

Ik kan er uren doorheen bladeren... de vormgeving alleen al is al fijn om naar te kijken, evenals de inhoud.

De recepten spreken mij aan (omdat ik wel visrecepten kon gebruiken). De pasta's zijn niet te versmaden en de desserts ook, die overigens heel klassiek zijn. I Love.

Ik heb nu al dingen gezien die op mijn to-do lijstje komen.

Het boek zou absoluut mee moeten als je van plan bent om naar Venetië te gaan. Natuurlijk vanwege de culinaire wandelroutes, maar ook vanwege de benamingen van het eten. De Venetianen hebben namelijk voor bijna alles hun eigen naam, dus met normaal Italiaans kom je helaas niet ver als je de menukaart doorneemt.

Een nadeel is, dat het formaat erg groot en zwaar is om mee rond te lopen door Venetië. Kopietjes meenemen dan?!

Bovendien is dit boek toch veel te mooi om mee te nemen, je weet maar nooit wat er mee gebeurt... Voorlopig staat hij veilig te pronken in de standaard op mijn kookeiland.

Dit boek is een absolute aanrader voor Venetië liefhebbers, kookgekken met een zwak voor vis of Italië of boekfanaten die graag iets moois op de koffietafel hebben liggen.

'Recepten uit Venetië' van Laura Zaven is van uitgeverij Good Cook en koop je voor € 24,95

 

Winnaar shoppinggids Heerlijk Parijs!

 

 Het culinaire reisgidsje Heerlijk Parijs van Trish Deseine is gewonnen door:

C. van der Raaij

Bedankt voor je enthousiaste mailtje en veel plezier ermee! Het boek komt jouw kant op.

Wil je meer weten over dit boekje? Lees dan hier

Bananenpannenkoekjes met blauwe bessen

Maak jij wel eens iets lekkers als ontbijt?
Dan bedoel ik echt iets waarvoor je in de keuken moet staan. Zoals wafels, scones of pannenkoeken?
Dat kost wat tijd en kun je het beste in het weekend doen of op een dag wanneer je geen haast hebt.

Zo maakte ik laatst de befaamde bananenpannenkoekjes die vorig jaar een hype waren  all over the net, en op alle foodblogs opdoken.
Ze stonden nog altijd op mijn to-do lijstje, dus maakte ik ze. Lekker met blauwe bessen die toch nog in de koelkast stonden.

Ze zijn echt supermakkelijk om te maken en best lekker. Hoewel ik persoonlijk vind dat je met minder ei iets meer 'pannenkoek' en minder 'omelet' zou krijgen, geef ik hierbij toch het originele recept.
De blauwe bessen worden lekker zacht en lijken net jam!

De bananenpannenkoekjes smaken in de verte nog een beetje naar banaan!

Nodig voor 4 kleine pannenkoekjes
1 banaan
2 eieren
blauwe bessen

boter
poedersuiker

Prak de banaan fijn met een vork.
Klop het ei los en meng met de bananenpuree.
Voeg er een handje blauwe bessen aan toe.

Laat boter in een koekenpan smelten en schep een beetje van het beslag in de pan.
Het is de bedoeling dat de pannenkoekjes een doorsnede van ongeveer 10 cm krijgen.

Laat op half hoog vuur bakken tot het beslag gestold is en het pannenkoekje omgedraaid kan worden.
Let op! Ze gaan gauw stuk dus gebruik een brede spatel en iets om de ondersteunen, een mes of een lepel.

Bak nog een paar seconden.
Serveer met poedersuiker.

Psst! Sinds kort heeft About Food And Fashion haar eigen domeinnaam! Daarbij het blog in een nieuw jasje. Check het uit op http://www.aboutfoodandfashion.com/

Italiaanse gegrilde groenten

Dit is zoo simpel, maar erg lekker!

Je kunt de groenten in de oven bakken, maar ook op de barbecue zetten in een ovenschaaltje.

Eigenlijk maakt het niet zoveel uit wat je gebruikt, zolang het maar verse mediterrane groenten zijn. Je kunt zoveel gebruiken als je wilt!

Lekker als bijgerecht of als groente bij de maaltijd.

Nodig voor 2-3

1/2 aubergine, in plakken

1/2 courgette, in plakken

1 rode ui, in vieren

1 gele paprika

hand cherrytomaatjes

italiaanse kruiden (of oregano, basilicum en tijm)

olijfolie

witte wijn

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Snij de plakken courgette en aubergine door de helft.

De paprika in blokjes en haal de lagen van de ui uit elkaar.

Doe alles in een kom en giet er wat olijfolie overheen. Bestrooi vervolgens met de kruiden, peper en zout en hussel alles door elkaar.

Doe in een ovenschaal en besprenkel met wat witte wijn en eventueel nog wat olijfolie.

Zet in de oven en laat ongeveer 25 minuten roosteren. Controleer af en toe of de groenten niet verpieteren of zwart worden!

 

 

Psst! Sinds kort heeft About Food And Fashion haar eigen domeinnaam! Daarbij het blog in een nieuw jasje. Check het uit op http://www.aboutfoodandfashion.com/

Salade Nicoise (met gnocchi)

Vorige maand stond de Allerhande van AH in het teken van de Franse keuken. 
Ik vond het een super-uitgave met heel veel inspiratie. Voor mij een keeper, dit exemplaar.

En dus maakte ik uit de salade niçoise.

Velen claimen 'het echte' recept voor een niçoise  te hebben, maar er bestaat geen echte.
Er zijn een heleboel verschillende versies in omloop, waarbij de één met aardappels is, de ander zonder. Soms met ansjovis-filets, soms zonder.
Maar één ding is zeker; een niçoise bestaat altijd uit vis, ei en groente. En meestal is dat tonijn met sperziebonen.

De versie in die ik maakte had geen ansjovis, maar had goed gekund.

Wij vonden deze maaltijdsalade heerlijk, daarbij voedzaam en gezond! Met de klassieke vinaigrette ook nog eens heel simpel te maken.

En toen ik hem afgelopen week weer maakte gebruikte ik in plaats van krielaardappeltjes gnocchi! Genoeg om als volwaardige porties door te kunnen gaan. 
Deze combi is een super uitvinding en moet je eens proberen. Laat dan de aardappeltjes weg en meng de warme, gekookte gnocchi met de lauwwarme boontjes en de rest van de ingrediënten. Te lekker!

Nodig
blikje tonijn
handje sperziebonen (vers of diepvries)
handje krielaardappelen (of gnocchi!)
2 eieren
kleine tomaatjes, gehalveerd
1 teen knoflook
rode ui, in dunne ringen
paar olijven
evt. ansjovisfilets

4 el olijfolie
2 el wittewijn azijn
1 tl mosterd

Kook de eieren half hard, een minuut of 6. Laat ze afkoelen en snij in parten.
Kook de krielaardappelen gaar.

Kook de sperziebonen beetgaar, een minuut of 15 en spoel daarna af onder koud water.

Doe de aardappelen en bonen samen met de uienringen in een kom en pers de knoflook er boven uit.
Laat het blikje tonijn uitlekken en meng er doorheen.

Doe de salade op een bord of in een schaal en beleg met gehalveerde tomaatjes, olijven en partjes ei en ansovisfilets als je die gebruikt. 
Als je wilt kun je wat sla bladeren als basis gebruiken waarop je de salade maakt.

Meng de ingrediënten voor de dressing en klop tot een ondoorzichtige substantie.

Maal flink wat peper en zout over de salade en giet de dressing er overheen.

Psst! Sinds kort heeft About Food And Fashion haar eigen domeinnaam! Daarbij het blog in een nieuw jasje. Check het uit op http://www.aboutfoodandfashion.com/