Krabsalade met dille en wat Kräftskiva is

Eén van mijn eerste  berichtjes op het blog ging over kräftskiva. Daar was ik door gefascineerd. (nog steeds)

Kräftskiva is een feest dat in augustus- of 'de late zomer' in Zweden overal gehouden wordt.  Ze vieren dan het einde van de zomer.

In die periode is er een overvloed aan rivierkreeften en de Zweden hebben er een oplossing voor gevonden; tijdens de buitenfeestjes worden er massaal rivierkreeften gegeten. Met heel veel dille. 
Er worden lampions opgehangen (die met het lachende maantje, je kent ze vast wel) en iedereen draagt een papieren feesthoedje.
Overigens kennen andere Scandinavische landen een soortgelijk feest.

Hoewel ik er nooit een heb meegemaakt, mede omdat ik nooit in Zweden ben geweest, ben ik nooit vergeten wat kräftskiva is. 

Ik moest er aan denken toen ik laatst mijn krabsalade met veel dille maakte. Oké, krab is dan  geen rivierkreeft, maar de smaak komt in de buurt. Vooral omdat ik veel dille gebruikte.

Het is heel makkelijk te maken als je een blikje krabvlees gebruikt.
Je kunt natuurlijk ook je eigen krabvlees koken door bijvoorbeeld krabpoten te koken en die leeg te halen. (veel werk!)

Nodig
1 blikje krabvlees
2 tl cocktailsaus 
1 tl bieslook (heel fijn)
3 tl dille (heel fijn)
paar druppels citroensap
zout, peper

Roer het krabvlees los met een vork.

Voeg de overige ingrediënten toe, behalve de dille.

Roer de dille gelijkmatig door de krabsalade, maar niet alles. Proef eerst of je er niet teveel in doet! Ik hou van dille, maar misschien vind je het te veel. Gebruik dan minder.

Breng op smaak met peper en zout.

Psst! Sinds kort heeft About Food And Fashion haar eigen domeinnaam! Daarbij het blog in een nieuw jasje. Check het uit op http://www.aboutfoodandfashion.com/

Restauranttip: Odessa in Amsterdam

De Odessa is een restaurant-boot die in Amsterdam (Zeeburg) ligt en sinds kort een make-over heeft gehad. 
Wij gingen er naartoe om het geheel vernieuwde interieur - samen met de menukaart, waarbij er gegrild wordt op The Big Green Egg - te bekijken.

Vanaf de kade is de Odessa een stoere zwarte boot met een middenstuk dat helemaal van glas is. Het is de serre, dat tevens het restaurant op het bovendek is.

Het interieur is eigenzinnig; denk jaren '40-oriënt met veel jadegroen, koningsblauw en afbeeldingen van paradijsvogels, gecombineerd met stoere elementen van nu. Een fijne combinatie.
In het restaurant krijg je een huiskamergevoel, de perzische tapijten, grote lampions en het vriendelijke personeel dragen daar aan bij. Daarbij zachte, jazzy muziek op de achtergrond.

Je eet er van plankjes - alles plankjes, zelfs de menukaart zit vast op een plankje.
Aan de details is gedacht; het bestek komt in een vintage-look zilveren beker en het tafelwater in een mooie glazen 'Odessa' fles. Ik vind zulke details altijd erg leuk voor het overall feel good-gevoel.

De mede-eigenaar Alex is beretrots op het hernieuwde restaurant en geeft me een rondleiding.  
Helemaal boven is een terras, waar je van het ondergaande zonnetje kunt genieten, want die schijnt er precies op.

Benedendeks is het sfeervol, met nog meer jadegroen en met paradijsvogels op het plafond. Fraaie verlichting geeft het een fijne lounge-sfeer.
Er is een open keuken, waar 2 Big Green Eggs staan te pronken. Volledig geintegreerd in de keuken.
Volgens Alex wordt het vlees eerst op een andere manier gegaard (oven of vacuum in een warmwaterbad), waarna het op de grill nog wordt aangeschroeid voor de grillsmaak.
De pizza's worden in de oven bereid en zijn enorm populair bij Odessa.


De menukaart is beknopt en bestaat uit bistro-gerechten. Logisch, wanneer je bedenkt dat alles op de twee Big Green Eggs moet. Maar er is genoeg keuze en de prijzen zijn heel goed te doen.

Wij eten een plankje met visvarianten en platbrood met auberginedip. Helaas is het platbrood krokant en vind ik de auberginedip overheersend naar citroen smaken. Later hoor ik dat het platbrood naast de pizza's in de oven gaat. Wellicht te lang?

Daarna rode poonfilet met venkel-beurre blanc en spare-ribs met een glazuur van soja-appelstroop en citroen. 

Alles is lekker en ik vind de spare ribs to die for. Heus, dat glazuurtje van soja-appelstroop en citroen met crunch van cashewnoten is zo lekker.
Evenals de 'citroentaart', wat een tarte au citron meringue blijkt te zijn. My favorite.

De wijn is trouwens ook super. Wij drinken een cabernet-merlot die erg goed is. Hij valt behoorlijk zwaar merk ik snel.
Minpuntje vond ik de Franse frietjes (diepvries?). Daar had ik crunchy home made exemplaren verwacht. Dat zou helemaal perfect geweest zijn bij de spare-ribs.

Wij hebben op de Odessa heerlijk gegeten in een ontspannen, gezellige sfeer.

Ik kan je Odessa absoluut aanraden als je van een ontspannen, maar toch romantische setting houdt met goed eten. Je zit er fijn in een lichte omgeving (serre), die er 's avonds heel sfeervol uit ziet vanwege de lampions en lichtjes. Je waant je dan in een overdekte tuin.

Je vindt Odessa net buiten het centrum in Zeeburg op de Veemkade 259 en op internet http://odessapizzagrill.nl/

Psst! Sinds kort heeft About Food And Fashion haar eigen domeinnaam! Daarbij het blog in een nieuw jasje. Check het uit op http://www.aboutfoodandfashion.com/

Paella met zeevruchten en chorizo

Er gaat niets boven een lekkere paella in de zomer. De mosselen zijn weer vol op te krijgen en een hand verse mosselen door de paella geeft veel smaak. Dat ziet er bovendien ook indrukwekkend uit.

Helaas waren de mosselen uitverkocht op de dag dat ik paella ging maken. Dan maar zonder...

Er zijn veel verschillende recepten, waarbij er gebruik wordt gemaakt van verschillende soorten vlees en vis in de paella.

Voor deze paella gebruikte ik chorizo in combinatie met zeevruchten uit de diepvries. En officieel hoorde er nog een flinke hand verse mosselen in!

Onmisbaar is sangria bij de paella. Zie eerdere post voor het recept.

Zo maak je het.

Nodig voor 2-3personen
2 uien, gesnipperd
1 rode paprika, in blokjes 
2 tenen knoflook, gesneden
halve chorizoworst in plakjes
1 liter kippenbouillon
buisje saffraan
350 gr paellarijst of risottorijst
1 zakje diepvries zeevruchten
1 hand mosselen in de schelp
1 handje diepvries doperwten
hand gehakte peterselie

Snij de plakjes chorizo door de helft zodat je halve maantjes hebt.

Laat de bouillon (van een blokje) trekken met de saffraan er in.

Verhit olijfolie in een grote wijde pan, zoals een wok (of een echte paellapan als je die hebt).
Bak de uien en paprika en voeg de knoflook toe.
Bak in het uien-paprikamengsel de chorizo.

Voeg de rijst toe en roer door elkaar.
Doe nu de bouillon erbij.
Draai het vuur laag en laat de rijst gaar worden in ongeveer 20 minuten. Roer regelmatig om aanbakken te voorkomen.

Voordat de rijst gaar is, en er nog genoeg vocht is, voeg dan de doperwten, zeevruchten en mosselen toe en laat meekoken.

Als al het vocht opgenomen is, zou de rijst gaar moeten zijn. Controleer dit. Voeg anders nog wat vocht toe. Je kunt een drup water gebruiken als het nodig is.

Breng op smaak met zout en peper en strooi de peterselie er overheen.
Serveer met een schijfje citroen.


Psst! Sinds kort heeft About Food And Fashion haar eigen domeinnaam! Daarbij het blog in een nieuw jasje. Check het uit op http://www.aboutfoodandfashion.com/

Eclairs met vanille-gemberroom

Uit het boek van Bake My Day maakte ik laatst de éclairs met gemberroom.

Ik dacht dat even zo te doen, met 28 graden op de thermometer.
Nu heb ik wel vaker iets met soezendeeg gemaakt. Een eitje om te maken, vond ik. Die éclairs draai ik zo even in elkaar.

Dat viel even vies tegen. Ik weet niet wat er op die dag aan de hand was, maar mijn slagroom schiftte tot twee keer toe, het soezendeeg leek onhandelbaar en de 'uitgeknepen gelatine laten smelten in een steelpan' bleef als een plak plastic aan de bodem van de pan kleven, waardoor ik moest improviseren.

Daarom denk ik dat het echt met de temperatuur te maken heeft dat mijn éclairs moeilijker te maken waren dan normaal. Ja, if it wasn't for the good taste of them, bijna mislukt zelfs.

Maar zoals ik al zei, ze waren heerlijk. Vooral de gemberroom heeft een frisse citroenachtige smaak met een heerlijke pittige nasmaak van gember. Echt het proberen waard, deze éclairs!

Je bent er alleen wel even mee bezig... Goed idee voor de herfstvakantie?


Nodig
Soezendeeg
100 ml volle melk
100 gr boter
225 gr bloem
mespunt zout
4 eieren, losgeklopt

Vulling
4 cm gember, geschild
1 vanillestokje
1 el maizena
500 ml volle melk
75 gr suiker
4 eidooiers
2 blaadjes gelatine
200 ml slagroom

200 gr pure chocolade
2 bolletjes stemgember, in plakjes
suiker

Verwarm de oven voor op 190 graden.

Laat voor het soezendeeg de boter smelten samen met 100 ml water en de melk. 
Voeg de bloem toe en roer met een houten lepel tot zich een bal vormt en het loslaat van de pan.
Laat 2 minuten koken en laat afkoelen tot kamertemperatuur.
Voeg daarna al kloppend met de mixer de eieren toe tot er een glad beslag ontstaat.

Bekleed de ovenplaat met bakpapier en vul een spuitzak met het beslag.
Spuit mooie langwerpige worstjes van 10 cm lang.
Bak in 30 minuten goudbruin en gaar.
Draai daarna de oven uit, open de ovendeur en laat op een kier staan. Laat de éclairs nog 30 minuten in de afkoelende oven staan.

Maak nu de vulling.
Rasp de gember heel fijn. Snij het vanillestokje doormidden en schraap het merg er uit. Roer de maizena los in een drup melk.
Verwarm de rest van de melk met het vanillestokje, de helft van de suiker en de gember en breng aan de kook. Zet het vuur daarna uit en laat 10 minuten trekken.
Zet daarna het vuur weer aan en voeg de eieren en de rest van de suiker toe. Blijf roeren en laat op een laag vuur binden. Als je het vuur te hoog zet, gaan de eieren schiften!

Als het mengsel dikker begint te worden tot een mooie vloeibare puddingdikte, haal van het vuur en laat afkoelen met plasticfolie er op.

Week de gelatine 5 minuten in koud water. Knijp het uit doe het in een steelpan en laat smelten. Klop de slagroom lobbig en schenk de gelatine erbij. Laat opstijven in de koelkast.
Mij lukte dit niet! Ik gebruikt bij de tweede poging gewoon slagroom met 2 zakjes klopfix en liet dit opstijven.

Spatel de slagroom door het puddingmengsel en doe het in een spuitzak.
Snij de éclairs voorzichtig met een scherp mes in twee helften.
Spuit de room op de bodems.

Laat au bain marie de pure chocolade smelten.
Doop voorzichtig de deksels van de éclairs in de chocolade en laat een beetje hard worden voordat je ze op de gevulde bodems legt.

Voor de garnering snij de stemgemberbolletjes in heel dunne plakjes en haal door de suiker. Leg op elke éclair een plakje van de gesuikerde gember.
Zet de éclairs in de koelkast tot gebruik. 

Mijn eerste potje zelfgemaakte appelcompote van het jaar

 

De eerste 'oogst' van mijn appelboom leverde een zakje kleine appeltjes op. Een heleboel appels zijn helaas onbruikbaar vanwege kleine gaatjes van insecten!

Maar van wat ik wel kon gebruiken maakte ik de lekkerste appelcompote.

Wil je weten hoe je dat zelf maakt? Lees hier het recept!

Zelf sangria maken

Mmmmm, sangria bestel ik altijd wanneer we bij de Mexicaan eten. En sinds kort maak ik het ook thuis zelf. Tijdens mijn vakantie van afgelopen drie weken bijna elke dag. Yep, we're hooked!

Het is helemaal niet moeilijk en verslavend lekker.

Lekker zoet en zomers en het slurpt zo lekker weg!

Zo maak je het;

Nodig 

1 sinaasappel

1 appel

1 citroen

ander fruit, zoals aardbeien

Coebergh of aardbeienlikeur of sinaasappellikeur 

wodka of rum

rode wijn, liefst Spaans ( zoals bijv.Tempranillo)

suiker

7- up of spa rood

Boen de sinaasappel en citroen schoon en snij dunne plakken. Snij eventueel in vieren.

Schil de appel en snij kleine blokjes.

Snij het andere fruit in kleine blokjes.

Doe al het fruit in een kom en overgiet met Coebergh/ aardbeienlikeur of sinaasappellikeur.

Doe er een scheut wodka of rum bij en bestrooi met suiker.

Dek af en zet een uur in de koelkast zodat het fruit de alcohol opneemt.

Doe het fruit in een karaf of kan en schenk 2/3 rode wijn erbij. Ze terug in de koelkast tot gebruik.

Giet er vlak voor het serveren een scheut 7-up of spa rood bij voor een bubbeltje en om de sterkte van de drank wat de verminderen.

Roer alles goed door.

Serveer in kleine glaasjes, eventueel met ijs.

Gegratineerde mosselen met chorizo

Deze gegratineerde mosselen met chorizo zijn een superlekker borrelhapje voor een feestje of doen het erg goed als voorgerechtje.

Er gaan minuscule stukjes pittige chorizo doorheen, wat de mosselen veel smaak geeft.

En het leuke is, dat je van het kookvocht een fantastisch soepje kunt maken. (binnenkort op het blog!). Dus gooi het vocht vooral niet weg!



Nodig
1 kg mosselen
halve chorizoworst, in piepkleine blokjes
1 stengel bleekselderij, in piepkleine blokjes
2 tenen knoflook, fijngehakt
peterselie, fijngehakt
glas witte wijn
geraspte Parmezaanse kaas
paneermeel
2 tl tijm
2 laurierblaadjes

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Verhit in een grote pan een laagje olijfolie. 
Bak de chorizo, knoflook en bleekselderij in de olie en voeg na een paar minuten de mosselen toe. 
Doe een scheut witte wijn, tijm, laurier, wat peper en zout uit de molen erbij en doe het deksel op de pan.
Laat de mosselen opengaan.

Meng ondertussen 3 eetlepels paneermeel met 2 eetlepels Parmezaanse kaas.

Schep de mosselen uit de pan en bewaar het kookvocht.
Breek van elke schelp een helft af en maak de mossel los.
Leg voorzichtig op een bakplaat en herhaal met de overige mosselen.

Schep in elke schelp een beetje van het kookvocht en bestrooi daarna met paneermeel en gehakte peterselie.
Bewaar het overige kookvocht om er soep van te maken.
(De lekkerste mosselsoep ooit! Binnenkort lees je het recept hier op het blog)

Schuif de bakplaat in de oven en laat de mosselen 15-20 minuten gratineren, tot ze mooi bruin zijn.

Zomerlunch: wraps met tonijn

Een wrapje op zijn tijd is altijd lekker. Vooral voor de lunch of de picknick. En zelfs als borrelhapje kun je een wrapje serveren. Snij er dan gewoon kleinere stukjes van (en zet vast met een prikkertje).

Deze keer maakte ik lunchwrapjes met tonijn.

Je kunt eigenlijk allerlei groenten gebruiken en zelfs de huttenkase kun je vervangen door roomkaas of ricotta.

Erg lekker, knapperig, fris en zomers!

Nodig
klein blikje tonijn, uitgelekt
1 bosui, in ringetjes
huttenkase/ ricotta/ roomkaas
stukje rode paprika
1 tomaat
rucola
geraspte kaas
een paar jalapenopepers uit een potje
tortillawraps

Snij alle groenten klein en meng met de huttenkase of roomkaas. Breng op smaak met peper en zout.

Maak de tonijn los met vork.

Besmeer de wraps met de huttenkase en verdeel de tonijn erover. Daarna wat geraspte kaas en rucola.
Rol op en snij schuin doormidden.
Als je ze meeneemt, wikkel dan stevig in plasticfolie.

Zomerse dip: Ricotta-gorgonzolamousse met peer

 

Deze mix van ricotta en zachte gorgonzola is lekker pittig (vanwege de gorgonzola), maar door de zoete peer ook fris en zomers.

Het originele Italiaanse recept schrijft het als een 'salade' of 'voorgerecht' voor, maar wij vonden hem wat machtig. 

Je kunt hem dan ook beter als dip voor bij lekkere crostini, stokbroodjes of toastjes gebruiken.

Hij is snel gemaakt, maar kijk uit dat de peren niet verkleuren. Je kunt het beste even wat citroensap over de plakjes druppelen om verkleuren te voorkomen.

Zo maak je het;

Nodig 

1 rijpe peer

100 gr ricotta

40 gr zachte gorgonzola (dolce)

handje walnoten

citroensap

Roer de ricotta los met een vork. 

Snij de gorgonzola heel fijn en roer door de ricotta.

Schil de peer en halveer hem. Snij van de ene helft heel fijne blokjes en roer door de ricotta.

Snij van de andere helft dunne plakken en besprenkel ze met citroensap om verkleuren te voorkomen.

Hak de walnoten fijn en roer door de ricotta.

Breng de dip op smaak met zout en peper.

 

Verse mais van de BBQ

Heb jij wel eens een maiskolf  op de BBQ geroosterd?

Wij zijn gek op mais, maar eigenlijk hadden we het nooit echt zelf geroosterd en meestal trek ik -heel gemakkelijk- een blikje open.

Een maiskolf is zo heerlijk zoet en sappig! En met de smaak van roomboter, mmmm..  Lekker kluiven!

Mais is een fijn bijgerecht voor als je een barbeque-feestje houdt. En voor de vega-vrienden en kinderen is het een heerlijke aanvulling op de maaltijd.

Wij aten ze afgelopen week met een flink stuk vlees van de bbq, samen met gepofte aardappelen en nachos met guacamole en salsa (hoe je die maakt, lees je hier)

Zomerse verwennerij op een doordeweekse dag!

Zo maak je ze.

Nodig

maiskolven

roomboter

aluminiumfolie

zout

Verwijder de bladeren en draden van de mais.

Kook vervolgens de maiskolven ongeveer 10 minuten in water met zout.

Leg op aluminiumfolie wat schilfers roomboter en daar bovenop de maiskolven.

Leg daar bovenop blokjes roomboter en bestrooi met wat zout uit de molen.

Vouw het folie dicht en leg het pakketje op de bbq, ongeveer 20 minuten. Keer regelmatig om.

Tip: Een hele maiskolf is wel veel voor één persoon. Je kunt met een keukenbijltje de kolven door midden hakken.

Coole culi-shoppinggids: Heerlijk Parijs

Ga je binnenkort naar Parijs? Of kom je er regelmatig?

Vergeet dan de Marco Polo-reisgidsjes! Want in dit boekje staat pas echt relevante informatie voor een heerlijk weekendje Parijs.

Natuurlijk staan de belangrijke bezienswaardigheden er niet in, maar die weet je feilloos te vinden toch?

Trish Deseine is een Ierse kok/ foodwriter die al jaren in Parijs woont. Daar heeft ze inmiddels de nodige gastronomische opleidingen gevolgd, dus weet ze waar ze over praat.

En na een aantal andere mooie boeken die ze al op haar naam heeft staan (meestal over patisserie), komt ze met deze handige culi-gids over Parijs.

  
Heerlijk Parijs is een moderne gids, natuurlijk helemaal actueel met alle shopping-adressen (want pas uitgekomen) en ziet er vrolijk uit. (knalroze van binnen!) Het heeft de vorm van een mega-paspoort en de kaft is van een zelfde soort materiaal. Vooral het felle roze dat overal terugkomt, maakt het een vrolijk boekje, helemaal van nu.
Het telt 8 hoofdstukken en 204 pagina's en heeft een leeslint.
 
Wat staat er in?

Het begint met een hoofdstuk waarin Trish al haar favoriete eet-adressen staan.
Bijna alle adressen die ze noemt hebben een foto erbij, zodat je gelijk een impressie van de winkel  krijgt. 
Daar staan natuurlijk het adres, telefoonnummer, het arrondissement in Parijs en de website bij vermeld. Dat geldt trouwens voor alle adressen in het boek.

Vervolgens een deel dat gewijd is aan patisserieën, bakkerijen en chocolatiers.

Het leuke is, dat Trish bij bijna elke winkel een favoriet product noemt dat je echt zou moeten proberen. Daarbij geeft ze ook nog tips over hoe je het beste het personeel kunt benaderen en dat soort dingen. 

Daarna een stuk over andere heerlijke eetwinkels, zoals slagers, traiteurs en kaaswinkels. Helaas vind ik dit gedeelte wat magertjes. Daar hadden er wat mij betreft wel wat meer in mogen staan...

Tussen de hoofdstukken door geeft Trish leuke tips over de Parijzenaars, de etiquette en de gebruiken.
Wist je dat het in Parijs als enorm onbeleefd wordt gezien als je op straat loopt te eten? 
Hm. Ik denk even snel aan mezelf terug, heb ik dat ook gedaan? Oeps!

Er wordt een hoofdstuk gewijd aan klassieke restaurants; denk echt Parijs, zoals je je dat voorstelt en niet de hippe en coole tenten die je steeds vaker ziet. 
Zelfs het slechtste restaurant ter wereld wordt genoemd. Deze tent moet je dus vooral mijden! Thanks Trish.

Daarna is er een hoofdstuk met tips voor 'de beste...' noem het maar. 
Dat vind ik superhandig. Want als ik de beste biefstuk in Parijs wil eten, zoek ik het zo even op! Dat geldt ook voor oesters, sandwiches en macarons en nog meer.

Verder nog een hoofdstuk voor leuke markten. Wat je er kunt verwachten en hoe je jezelf het beste kunt gedragen. De Fransen hebben veel ongeschreven regels en als je buiten de toon valt, zou je best eens met een onrijpe meloen thuis kunnen komen. Lees de tips dus goed door!

Vervolgens een hoofdstuk over kookwinkels met - onvermijdelijk - het befaamde Dehillerin.
Daarna staan er een aantal menu's in die Trish heeft samengesteld, compleet met de recepten erbij. Helaas geen foto's van de recepten... dus op het eerste gezicht een raadsel wat ze nu eigenlijk bedoelt. Tenzij je alles tot op de letter leest.

En als laatste hoofdstuk allemaal uitstapjes. Erg leuk dit.
Er worden wat wijken in Parijs beschreven, waar je wandelend doorheen zou kunnen lopen om de adressen uit het boekje te bezoeken.
Wist je dat er ook culi-rondleidingen worden georganiseerd? Je gaat dan bijvoorbeeld op wandeltocht langs bekende patisserieën. De website staat achterin het boek vermeld, samen met nog meer interessante websites.


Wat vind ik er van?
Realiseer je dat je pas echt iets aan dit boek hebt wanneer je in Parijs zelf bent.
Dan kan ik hem je echt aanraden.

Vooral het gedeelte met de 'wandelroutes'  en het hoofdstuk met 'de beste...' vind ik doeltreffend.
De rest is erg leuk om te lezen, maar heeft geen duidelijk overzicht met waar iets zich bevindt.
Je zou dan alles moeten doorlezen om de locaties van de winkels te kunnen bepalen.

Dat brengt me op het volgende; het boek heeft geen plattegrond waarop de arrondissementen getoond worden of waarop met nummers of iets dergelijks de locaties van de adressen worden weergegeven. Erg jammer! Dat heb je toch echt nodig.
Meestal bevind je jezelf ergens en wil je even in de gids kijken waar de leuke adressen zitten in de omgeving.

De stijl is vrolijk en helemaal van nu.
Ik vind het een leuk boekje, dat zeker meegaat naar Parijs als ik de volgende keer weer ga!

Tip: Trish haar reviews en tips gaan door op haar leuke website http://www.trishdeseine.com/. Ook eens leuk om naar te kijken voor als je naar Parijs gaat.

Ga jij ook naar Parijs en wil je ook zo'n culi-gids? Binnenkort geef ik er een weg! Dus hou het blog in de gaten.

Heerlijk Parijs van Trish Deseine is van uitgeverij Good Cook en koop je voor € 19,95

 

Zomertoetje: gebakken perziken met sinaasappelsiroop

Ziet dit dessert er niet fotogeniek uit?

Het zijn gebakken perziken met sinaasappelsiroop, opnieuw een creatie uit het boek van Simply Italian. (Lees hier het review van het boek)

Zelf ben ik altijd gek op warm fruit; warme peren, kaneelappels uit de oven, gebakken banaan, mmmm, daar maak je me blij mee!

Maar gekaramelliseerde perziken had ik nog niet eerder gegeten. En in het boek zien ze er heerlijk uit.

Wanneer je de perziken eerst met suiker omhult, lijken ze net bevroren. Zo uit een wintertafereel, prachtig vond ik ze! 

 

Dit toetje zou het goed doen op een feestje, zelfs op een trouwpartijtje bedacht ik me toen het onweerstaanbare bordje warm fruit (met ijs) voor mijn neus stond. Het ziet er zo lieflijk uit!

Het roze sap dat uit de perziken komt tijdens het bakken, de mooie gouden sinaasappelsiroop...

Met een bolletje ijs en wat amandeltjes tover je het zo op tafel. 

Nodig 

perziken, 2 per persoon

suiker

boter, op kamertemperatuur

sap van 1 sinaasappel

8 eetlepels suiker

evt. voor erbij;

ijs

amandelen

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Smeer alle perziken in met boter en rol ze daarna door de suiker.

Leg ze in een ovenschaal en laat 30-40 minuten bakken. De suiker moet helemaal gesmolten zijn.

Maak ondertussen de sinaasappelsiroop;

Doe 8 eetlepels suiker met het verse sinaasappelsap in een steelpan en breng aan de kook. Blijf roeren. Laat daarna pruttelen totdat het dikker wordt. Dit duurt ongeveer 15-20 minuten.

Als het sap de consistentie van een siroop heeft, draai het vuur zo laag dat het warm blijft, maar niet meer pruttelt.

De siroop mag niet afkoelen, anders stolt hij!

Haal de perziken uit de oven en laat een paar minuten afkoelen.

Serveer met de siroop, met ijs en nootjes.

Tip:

Gebruik in plaats van de oven de bbq. Het moet wel een bbq met deksel zijn. Gebruik een ovenschaal.