maandag 30 juni 2014

Winnaar winactie het Bake My Day-boek







De winnaar van de winactie 
is :
Marianne Jaspers uit Utrecht!

Vanwege het originele mailtje. 

Het boek komt jouw kant op, veel bakplezier!

Benieuwd wat er in het boek staat? Lees hier meer!

Vis met salsa verde en rozemarijnaardappeltjes

 

Uit de Delicious van vorige maand kookte ik dit zomerse ovengerecht.

Waarom zomers? Omdat het een heerlijk lichte maaltijd is, waarbij de salsa verde het zonnetje op je bord tovert.

De salsa verde maak je van wat bosjes verse kruiden en gaat over de neutrale witte vis. 
Hij is peperig en romig door de basilicum en olijfolie en zou ook prima dienst kunnen doen als dipje bij een krokant, vers stukje ciabatta of stokbrood.

Het mag duidelijk zijn; bij ons wordt de saus rijkelijk over alles heen gegoten! Hij smaakt ook prima op de geroosterde aardappeltjes!

Zo haal jij ook de zomer op je bordje;

Nodig voor 2

250 gr aardappelen, in dunne schijfjes
1 citroen, in heel dunne schijfjes
2 el rozemarijn
100 ml olijfolie
1 teen knoflook
flinke hand bladpeterselie
flinke hand basilicum
2 tl rasp van 1 citroen
2 el kappertjes, uitgelekt
witvisfilets (uit de diepvries)

Verwarm de oven op 200 graden.
Snij de aardappelschijfjes met een mandoline of schaaf. Het is belangrijk dat ze flinterdun zijn.
Doe ze in een kom met de rozemarijn, zout, peper en 2 eetlepels olie.
Spreid ze uit in een braadslee en laat ze 10 minuten in de oven bakken.

Maak ondertussen de salsa verde.
Doe de peterselie, basilicum, kappertjes, citroenrasp en knoflook in de keukenmachine of hakmolen en maal fijn. Giet gelijkmatig de olie erbij. Maal tot je een gladde saus hebt.

Haal de braadslee uit de oven en leg de visfilets er op. Bestrooi met flink wat peper en zout en beleg met de citroenschijfjes.

Zet terug in de oven en laat ongeveer 8 minuten bakken tot de vis gaar is.

Besprenkel met wat van de salsa verde en geef de saus in een kom erbij.


 

vrijdag 27 juni 2014

Zomertoetje: Eton Mess met ijs


Eton Mess is een toetje dat bestaat uit aardbeien, slagroom en meringue-brokjes, alles door elkaar gehusseld. Je zou denken dat het 'mess' gedeelte ontstaan is door de rommelige look van het dessert.

Maar volgens een annekdote is de naam ontstaan doordat een Engels hondje tijdens het vervoer naar een echte Engelse picknick, de meringue verwoestte. Er bleven slechts stukjes over. En met het ter plaatse bereiden van het toetje werd de verbrokkelde meringue gebruikt.

Eton Mess wordt al vanaf de 19e eeuw als traditie geserveerd op Eton College in Engeland, tijdens het jaarlijkse cricket toernooi. 
Overigens is het meringue-onderdeel niet traditioneel en is het later pas aan het toetje toegevoegd.
Je vindt veel variaties, waarbij sommigen de aardbeien marineren in bijvoorbeeld balsamico-azijn, of anderen maken een sausje van gepureerd (rood) fruit dat door het room wordt gemengd. IJs hoort er niet in, dat is zeker.

Maar omdat het warm zomerweer was, deed ik er een flinke bol slagroomijs door, voor een lekker koud dessert!

Als je de meringue zelf wilt maken, begin dan op tijd. Deze moet zeker 2 uur bakken. Je kunt ook kant en klare schuim kopen.

Nodig
2 eiwitten
100 gr suiker
aardbeien
slagroom
slagroomijs

Verwarm de oven voor op 100 graden.

Maak een beslagkom en de garde of keukenmachine vetvrij. Ik doe dat altijd door wat citroensap in de kom te sprenkelen en met keukenpapier goed na te drogen. Vervolgens de garde met hetzelfde papier schoonwrijven.

Splits de eieren en doe de eiwitten in de beslagkom. Klop tot een schuimig geheel. Doe vervolgens de suiker erbij en klop op de hoogste stand stijf.

Spreid het schuim uit op een vel bakpapier en laat 2 uur in de oven bakken tot de meringue hard wordt.

Klop ondertussen de slagroom stijf met suiker en zet in de koelkast tot gebruik.

Als het schuim klaar is, verbrokkel het in kleine stukjes.

Snij de aardbeien in kleine blokjes.

Vul glazen met een bodempje aardbeien. Vervolgens een schep slagroom en meringue er op.

Daarna een bol slagroomijs en herhaal alle lagen nog eens.

Bestrooi met poedersuiker.




donderdag 26 juni 2014

Ik ontmoet Annabel Langbein!



Kennen jullie Annabel Langbein?

Hier in Nederland is ze nog een klein beetje upcoming, wat eigenlijk totally misplaatst is. 

Want Annabel is een echte self-made succesvolle businessvrouw, die niets liever doet dan koken en in haar groententuin werken. 
Daarnaast natuurlijk kookboeken schrijven (19 stuks!), waarin zij haar levensfilosofie aan ons probeert over te dragen, tv-shows maken en staat zij aan het hoofd van Het Merk Annabel Langbein (denk 'Jamie Oliver'-maar dan anders).
Haar boeken zijn inmiddels in 93 landen te koop en Annabel is Nieuw Zeeland's grootste exportproduct. Het is niet niks om 2 miljoen exemplaren van je kookboeken te verkopen!

Haar vorige boek 'Free Range Cook' was vorig jaar overigens een hit in Nederland. Misschien ken je haar daar van.

En weet je wat zo leuk is? Ik ga haar ontmoeten!
Ja, je leest het goed! Ik ben uitgenodigd om met haar te dineren te ere van haar nieuwe kookboek, 'Food And Fun'.

Hoe tof is dat?!



Misschien lijkt het wat overdreven, maar ik ben echt fan van haar.
Als je haar googled, haar filmpjes bekijkt op you tube, zie je hoe leuk ze is. 

Hoe natuurlijk, vrolijk en slim (bekijk eens haar lezing over het starten en managen van je eigen bedrijf hier). 
Ze is een innemende, slimme persoonlijkheid die ik graag eens zou willen ontmoeten.
 
Dus na het googlen van Annabel weet ik inmiddels een heleboel over haar. 
Wat haar favoriete eten is, wat ze eerder deed in haar loopbaan en sommige grapjes die steeds terugkomen bij verschillende interviews. Oeps!
Ze was een vroeger een vrijbuiter, een hippie die graag tuinierde en haar eigen wild schoot. Ik vraag me af hoeveel er van die hippie nog overgebleven is. Ik zie in ieder geval een voormalig hippie die altijd perfect gelakte nagels heeft.

Tja, als 'journalist' moet je je toch voorbereiden, nietwaar? Kan ik gelijk nadenken over de dingen die ik haar wil vragen...

Het is zover! Zenuwachtig maak ik mijn intrede bij Boekhandel De Vries in Haarlem.
Het is heel gek om haar in levende lijven te zien. Ze is zo... normaal. En klein. 
Maar haar innemende lach herken  van verre al en ze stelt zich gelijk voor. 
We maken een praatje en net als de andere mensen maak ik gelegenheid gebruik om wat van mijn vragen te stellen en op de foto te gaan met haar.

In de vrolijke setting van een nagebootst zomertafereel, dat je zo maar in een Nieuw Zeelandse tuin zou kunnen aantreffen, krijg ik een cocktail (met wodka en watermeloensap, lekker!) en hapjes. Alles uit haar nieuwe boek. 




 Annabel opent met haar speech en mengt zich daarna onder de mensen. 

En dit is leuk, ze zit naast mij tijdens het diner! Dus ik heb alle tijd om nog wat van mijn vragen aan haar te stellen.

Hoe kan ze, naast haar drukke bestaan, nog haar zo geliefde groententuin onderhouden?
Het antwoord is simpel; op dit moment is het winter in Nieuw Zeeland en valt er niets te onderhouden. Ze maakt gedurende de wintermaanden gebruik van de gelegenheid om naar andere landen te reizen.


Waarom heeft ze niet echt boeken met thema's van andere keukens (behalve die van Italië)?
Ze vertelt dat ze best veel reist en overal inspiratie opdoet. Dat verwerkt ze weer in haar eigen stijl. Haar steeds terugkerende thema is 'free range', een rode draad die in al haar boeken terugkomt; hoe makkelijk het is om zelf dingen te verbouwen en hoe je met weinig gedoe iets makkelijks en smaakvols op tafel kan zetten.
Daarnaast is de 'Nieuw Zeelandse' keuken al een smeltkroes van culturen.

Annabel toerde de afgelopen week door Nederland voor de promotie van haar nieuwe boek. Heeft ze wel wat van Nederland gezien en heeft ze goed gegeten?
Ze heeft helaas weinig van Nederland gezien en weinig vrije tijd. Maar morgen begint haar vakantie! Ze verheugt zich enorm op een maandje lekker zeilen in Turkije. Alleen al vanwege het eten.
Het eten wat ze tot nu toe hier in Nederland heeft gegeten was soms goed, soms helemaal niet!

Wat vindt ze van de Nederlandse keuken?
De laatste jaren wordt hij beter en moderner. Er zijn betere restaurants en het eten is gevarieerder. Van de zogenaamde traditionele Nederlandse keuken is ze niet echt fan. Het is vergelijkbaar met de Duitse keuken, wat vettig.(Mee eens!)

 

Heeft ze wel eens gedacht over andere dingen behalve kookboeken op de markt te brengen?
Ja! Het is toevallig dat ik het vraag, zegt ze. Want ze is momenteel bezig met het uitbrengen van een lijn van groentezaden om zelf te zaaien. Er komt ook een insectenvanger. Iets wat ze verzonnen heeft dat heel handig is. Helaas komen de producten allen in Nieuw Zeeland uit.

Verder nog iets op de planning?
Ja, Annabel wil Amerika veroveren.
Ze gaat er beginnen met een nieuwe serie kookprogramma's. De planning is om een jaar daar te blijven, wat wel zo efficiënt is als je jezelf goed wilt promoten. De serie is voorlopig niet hier in Nederland te zien.

Tips voor de beginnende moestuinierder?
Rucola is erg makkelijk. Het leuke is, dat rucola weer aangroeit, dus die hoef je niet steeds te planten.


Over een aantal dingen denken Annabel en ik hetzelfde; eten moet lekker zijn en niet gekunseld, zoals je tegenwoordig overal op tv ziet in Masterchef en zo. Bovendien moet het leuk zijn om te koken en niet stressvol. Annabel, I hear you. Daar ben ik het mee eens.
Ze bejubelt mijn persoonlijke motto waarin ik probeer elke week 1 tot 2 keer iets nieuws uit een kookboek probeer te maken en te blijven leren. Heel goed van mij, vindt ze!

Ondertussen worden we getrakteerd op heerlijke wijntjes van Villa Maria, een echte Nieuw Zeelandse wijn. Annabel maakt foto's van de sommelier. Ze kent het merk van thuis en vindt het leuk dat de Nieuw Zeelandse wijn vanavond geschonken wordt. 
Ik vind hem ook super. Wel eigenaardig; mijn Merlot heeft een bubbeltje, maar dat schijnt zo te horen.

Het eten dat geserveerd wordt komt allemaal uit het nieuwe boek van Annabel.
Het zijn kleine hapjes in combinatie met veel salade. Erg lekker! 
Ik doe gelijk al inspiratie op en ik kan niet wachten om het boek er op na te slaan! 
Die paprikarelish (met veel knoflook)! De fritatta en mini-lams pita! Yummie!





 
 


  


Even later gaan we naar een koffiecafé aan de overkant, waar iedereen een exemplaar van het boek krijgt. 
En Annabel is zo lief om in ieder boek nog een persoonlijke boodschap te schrijven.

Inmiddels ziet ze er moe uit. En dat kan ik me heel goed voorstellen. Toch blijft ze aardig.

Ik heb een beetje medelijden met haar. Het is zoals op een verjaardag; je moet iedereen te woord staan, blijven lachen en van zelf eten of je kopje thee opdrinken komt weinig terecht. Ze zal wel uitgeput zijn.

Haar man Ted heeft daar trouwens minder last van. Hij staat nog druk te kletsen met iedereen.
Ted ziet er trouwens heel anders uit dan ik gedacht had. Hij heeft wel iets van iemand die ik ooit kende 'Dennis-Lekkertje', maar dan ouder en met bril.

Als ik het nieuwe boek doorblader zie ik dat het echt een ontzettend leuk boek is, maar daar lees je binnenkort meer over.


Het is jammer dat de avond alweer voorbij is. Ik had nog graag langer met haar willen praten. Wat zeg ik, ik had graag op haar prachtige landgoed bij het meer in Wanaka (Nieuw Zeeland) willen langskomen. Lekker meedoen met koken en gezellig kletsen!
Nou ja, op dit moment niet. Daar ligt een dikke baal sneeuw.

Annabel wil graag mijn visitekaartje hebben (natuurlijk mag dat, Annabel). Ik beloof haar dit stukje ook in het Engels te schrijven, zodat ze het ook kan lezen.

Het lijkt alsof ik op een goed gecaterde verjaardag ben geweest. Heel gezellig.
Thanks iedereen voor deze fijne avond; Boekhandel De Vries in Haarlem, Unieboek/ Spectrum en Annabel!.




Today I'm meeting Annabel Langbein!



Do you know Annabel Langbein or are you familiar with her cookbooks?

In Holland she's still upcoming as a famous cook, which I think is totally out of place due to the fact that she's a very succesfull self-made businesswoman who absolutely loves what she does; cooking en gardening.

Beside that, she's written 19 cookbooks (!) and has a 'free range' life philosophy that she shares with her audience in her succesfull tv-shows and books. She also manages and owns the brand 'Annabel Langbein' (sort of like Jamie Oliver).


Her books are being sold all over the world, in 93 countries and she is the biggest cooking export product of New Zealand in selling over 2 million books. Quite an achievement don't you think?!


Last year she sold her book 'The Free Range Cook' here in Holland, which was a bestseller. Maybe that rings a bell?

And you know what?

I'm in the privileged position to meet and greet with her.

Yes, that's right, I have been invited to dine with Annabel Langbein for the press release off her new book 'Food And Fun'!

How cool is that?!

You might think I'm overreacting a bit right now, but I'm a real fan of Annabel. 

If you google her, you might be persuaded to have the same feeling. Take a look at her videos on you tube and interviews on the internet.

I think she is so normal, spontanious and smart (you should look up the lecture about managing your own company,  here). 
She has a charming and clever personality, just some of the characteristics why I'm dying to meet her.

So after googling Annabel all day long, I know a thing or two about her.
I've learned what her favorite food is, about her career and even a few of her jokes that she (accidently?) repeats in several interviews. Oops!
She used to be a hippie who loved being in nature, growing her own vegetables and shoot animals.
I wonder what is left of the former hippie. When I look at Annabel I can see a glimpse of a former hippie, that always has perfecly manicured fingernails (in lovely colours!).

What can I say, as a yournalist it's very important to research your subject, right?
Besides, it gives me enough inspiration about to the questions I would like to ask her...

This is it! I'm making my way to the bookstore De Vries in Haarlem feeling quite a bit nervous.
And there she is. I recoqnise her smile from a million miles away.
She's so... normal. And short. I imagined her taller in real life.
We shake hands en we talk a bit. This is a great opportunity to ask some of my questions and take a picture with her.

The setting of the whole party looks nice, they've created some sort of indoor backyard with outdoor picknick tables and lovely looking napkins and plates, the kind that would look perfect in a New Zealand backyard.
Lovely cocktails and small bites are being served, all from Annabel's new book.





Annabel kicks off and welcomes everybody. She also tells about her new book. After that the dinner starts and she mingles with the crowd.

And you know what? During dinner I'm seated next to her. How fun! 
I get the chance to talk with her and ask more of my questions.

How does she manage to maintain here vegetablegarden, being so busy with all the other things?  
The answer is simple; right now it's winter in New Zealand and the garden doesn't need any maintenance. There is snow right now, so nothing can be sawn. During winter she always travels around the world and when spring arrives, she's back to start gardening again.

Why didn't she write any books with a theme about a different country, besides the book about Italy?
She travels around the world so often, that is where here inspiration comes from. Beside the free range theme, which is the golden thread throughout her books, she uses her inspiration from other countries in her complete way of cooking and her new recipes.
Besides that, the New Zealand cuisine is a melting pot of different cultures.



The last week Annabel has been touring throughout the country. Did she get to spend some free time in Holland and what was the food like?
Unfortunately she didn't have much time to see a lot of the country. 
However, tomorrow her holiday begins! She's going to Turkey to sail on a turkish gullet and she's looking forward to it.(Also to the turkish food, tzaziki with dille in it!)
The food in Holland was okay. She's eaten some nice things, but also very bad things.

What does she think about dutch cuisine?
Luckilly, the last few years it gets better and more modern. The food has more variety. She's not a fan of traditional dutch cooking because it's quite fat and a bit boring. That also goes for German food. I agree with her.

What does she think about bringing new things on the market, beside cookbooks?
It's funny I ask because at the moment she's launching new products in New Zealand.
She's going to sell bags of seeds to grow vegetables and also a very handy tool for the vegetable garden, an insectcatcher.
Unfortunately the products will only be sold in New Zealand.

Other things she's doing at the moment? 
She's going to the United States. There will be new cookingshows and she's planning to expand her brand. She will stay there for about a year to do that.
The new cookingshow won't be broadcasted in Holland unfortunately.

Any good tips when you start growing your own vegetables? 
You should try rocket. It's foolproof and will grow and grow. When you cut it, it will grow back. It's very easy to do!

Annabel and I seem to agree on several things. We both think cooking should be about fun and stressfree. The arty things and uptight way of cooking in tv-shows like Masterchef are definitely not the way to do that. It gives us the creeps! She emphasises the fact that she wants to be a cook instead of being a chef.
Annabel, I hear you!
She also likes my philosophy to keep learning about food and trying out new things. I try to create one or two new things a week, mostly out of a cookbook. Very good! Continue to do that, she says.

When Annabel and I (and the other guests, ofcourse) are talking we're enjoying lovely food and wine.
The wine is from Villa Maria, a New Zealand wine. Annabel knows it from home and she takes af few pics with her cellphone.
I like the wines. But this is unusual; my Merlot has bubbles in it. 

The food all comes from the new book.
It's moslty small bites en salades. I enjoy them and I can't wait to look into the new book.

(I absolutly love the pepper relish with garlic, the fritata and mini pita with lamb) Yum!





 
 


  

After dinner we all go to the café across the street and everybody gets a copy of Annabels new 'Food And Fun' cookbook.
Annabel is sweet enough to sign our books but by now she's looking quite tired.
I can imagine. But she keeps on smiling and is flawlesly nice to everybody.

I feel a bit sorry for her, it's like when you throw a birthday party; you have to entertain everyone, keep on smiling and you don't have time to finish your own meal or cup of tea.She must be exhausted by now.

Annabels husband Ted doesn't seem tired at all. He still chit-chats with everybody. 
At first I didn't realise it was er husband. I imagined Annabells husband completly different. He reminds me of someone I used to know, 'Dennis-handsome', except older and with glasses.

When I quickly wander through the pages of the new book, I'm allready excited about it. It looks  nice and inspirational and a summery book.
I'll write a review on this book some time soon!



The evening has gone by too quickly. I really enjoyed it and would have liked to talk longer with Annabel. 
Or even better, I would have wanted to come with her to her fabulous house and garden at Lake Wanakain New Zealand. We would have a lovely time talking over food and cooking together!
On the other hand, that's not such a good idea. At the moment it's cold in New Zealand. With lots of snow as mentioned by her!

Annabel wants my businesscard (ofcourse you can have it, Annabel!) and I promiss her to write this article in English, especially for her.

I've had a lovely time (like being on a nice birthday party with great food and people).
Thanks everybody; bookstore De Vries, publisher Unieboek/ Spectrum and Annabel!