Slasoep met chiligarnalen

Say What? Slasoep? Daar heb ik nog nooit van gehoord.

Maar het recept is fully lente-proof en komt uit de Delicious van vorige maand.

En voornamelijk het drijvende eilandje met de chili-garnalen sprak mij aan. De foto's zagen er zo bijzonder uit!

Dus ik dook de keuken in om slasoep met een eilandje met chiligarnalen te maken.

Het resultaat: een lekker fris-pittig soepje dat ook nog eens leuk staat op tafel.

Zo maak je het;

Nodig
2 kroppen kropsla
5 el olijfolie
6 tenen knoflook, fijngehakt
600 gram aardappelen, geschild en in blokjes
2 liter groentebouillon
50 ml slagroom
2 el gehakte bieslook
12 grote rauwe gepelde garnalen
chilipeper/ chilivlokken


Doe de garnalen samen met 2 gehakte tenen knoflook en 1 el olijfolie in een kom en bestrooi met zout, peper en chilipeper.
Laat marineren.

Was de sla en hou 8 knapperige blaadjes uit het hart van de krop apart.
Snij de rest van de sla in grove stukken.

Verhit in een soeppan 2 el olijfolie en bak 4 tenen knoflook en de aardappelblokjes 2 minuten zonder te kleuren.

Voeg de gesneden sla toe en hou een handje apart.
Laat de sla slinken en blijf omscheppen.

Schenk de bouillon in de pan en breng aan de kook.
Kook de soep 10 minuten zachtjes.
 

Verhit de laatste 3 el olijfolie in een koekenpan. Bak de garnalen in de koekenpan tot ze mooi roze zijn. 

Pureer de soep met een staafmixer. Roer wat achtergehouden stukjes sla daarna door de soep. Dit geeft een bite aan de soep. Hou je van een gladde soep, laat dit dan achterwege.
Doe de slagroom en bieslook erbij en laat de soep goed doorwarmen.

Schep de soep in kommen of borden en leg de stevige achtergehouden slablaadjes voorzichtig op de soep. Leg daarin een paar garnalen. Kijk uit dat het blad niet zinkt!

Lunch met Robert Kranenborg

De uitnodiging voor een perslunch met Robert Kranenborg, die zie ik wel zitten. Dus accepteer ik hem. 
Hij gaat iets onthullen en er wordt niet gezegd wat het is. Spannend!

Zou het een nieuw restaurant zijn? Of een nieuw kookboek? Stiekem hoop ik het tweede. You know me, kookboekenverslaafde... (leuk als Robert hem zou signeren..)

Vol verwachting ga ik naar de locatie in Amsterdam.
Eénmaal aangekomen blijkt het een achteraf-locatie te zijn. Alles is mooi begroeid en het doet me aan de achteraf-huisjes in Engeland denken.

Ik heb vandaag mijn fijne peep-toe pumps aangetrokken en aanschouw een lang slingerpad met steentjes. Gruwel. What was I thinking? 
Als ik over het pad waggel raken mijn blote tenen de warme steentjes. Het is een prachtige dag vandaag en het slingerpad is zo erg nog niet. Het is hier mooi groen met veel mooie rode bloemetjes (klaprozen, my favorite).

Ik passeer een grote kar die vol ligt met kazen. Verderop zijn tafeltjes met lieflijke bloemetjes neergezet. Het is hier een oase van rust (middenin Amsterdam!) en je zit hier prima tussen de bloemetjes. 

En de andere bloggers.

Ik ontmoet leuke mensen. Mijn paarse skater-rokje is aanleiding voor één van de sympathieke blogsters om een gesprekje aan te knopen.
En de dames van dailycappuccino.com zijn erg gezellig. H. vertelt over haar reis naar Azië en haar belevenis met het eten van echt Kobe vlees. En haar kookworkshop in Viëtnam. Zo leuk!

Het valt dus best mee om in je eentje naar iets als dit te gaan.
Bovendien worden we vermaakt met lekkere amuses. Ik vind de aspergesoep to die for. Helaas valt nergens het recept te ontfutselen. We zijn hier niet op een privé-dineetje natuurlijk.

(Overigens heeft Robert Kranenborg onze hapjes niet gemaakt, die conclusie trek ik uit de slordig uitziende samosa's, die wel superlekker zijn.)

Plotseling komt er een knaloranje Dafje aangereden. Met Robert Kranenborg er in! 
En ja hoor, het gaat om kaas.

Wat is er dan zo nieuw of bijzonder aan kaas? Zo te zien zijn het gewone Hollandse kazen. Niets nieuws toch?

Het zit zo, de Goudse kazen worden all over the world gekopieerd, maar zolang ze niet in Gouda gemaakt worden of van Nederlandse producten gemaakt worden, heb je niet the real deal, zeg maar.
De Gouda Holland Kaas wordt nu dus beschermd en heeft een erkend keurmerk. 

Net zoals originele Champagne, Ardenner ham en Aceto Balsamico dat ook hebben. En Robert Kranenborg is ambassadeur van het keurmerk van Gouda Holland Kaas.

We worden vermaakt met documercials; korte documentaires waarin Robert met zijn oranje Dafje op pad gaat naar de plaatselijke producenten van de beschermde producten in Europa.

Dit is leuk!
Ik hoop dat er een tv programma van gemaakt wordt, want dit is helemaal mijn ding.
(move over Jamie, Greedy Italians en Ottolenghi, want wij hebben Robert Kranenborg!)
De documercials worden binnenkort op o.a. 24Kitchen, Discorvery en TLC uitgezonden.

Robert maakt in elk filmpje een food-combinatie met de Gouda Kaas en andere beschermde producten. Vooral de 'pizza's' met de kaas en Ardenner ham zien er heerlijk uit!

Wij mogen de combi Champagne met Gouda Holland Kaas proberen. 'Dat gaat heel goed samen' vindt Robert.

Volgens mij niet zo. Maar afzonderlijk van elkaar vind ik het beide heerlijke producten.
De combi Hollandse kaas-champagne heeft voor mij een hoog oudejaaravond-gehalte. (sorry Robert!) En zelfs dan komen er bij mij geen blokjes kaas op tafel.

Na een gezellige en heerlijke middag ga ik er weer vandoor.

Ik vond Robert een heel sympathieke man die veel humor heeft. Hij is anders dan zoals ik hem van tv ken. Zijn rol van strenge chef speelt hij kennelijk goed...

Ik bedank de dames van Miss Publicity en krijg een fijne goodiebag mee. Die overigens best zwaar is en het waggelen over de grindsteentjes niet bevordert. De Champagne en de Gouda Kaas zitten er in. 

Dus voor iedereen: let op als je Goudse kaas gaat kopen. Als je de echte wilt, met de originele smaak, let op het keurmerk! 
Hieronder zie je hoe het keurmerk er uitziet.

 

Zie ook aboutfoodandfashion.wordpress.com !

Zomerspaghetti met pesto-gehaktballetjes

Dit is een recept uit één van mijn Elle-eten van wel10 jaar geleden!

Het is een familie-favoriet die elk jaar in de zomer vooral op tafel komt. Een kan niet missen en altijd goed recept..

Het fijne is, dat de saus helemaal niet warm is. Dat vind ik echt iets zomers hebben.
Voor zover je het saus kunt noemen. Want heel in de verte heeft het weg van een spaghetti aglio olio, een spaghetti met knoflookolie en weinig toevoegingen.
Het soort waarbij je de vettige slierten zo lekker naar binnen kunt slurpen. De basilicumbladeren, tomaatjes en mozzarella geven extra zomerse smaken.

Maar, omdat mijn vriend een echte carnivoor is, maakte ik van dit vegetarische gerecht iets vlezigs en maakte ik er pesto-gehaktballetjes bij.

Nodig
spaghetti voor 2
50 ml olijfolie
1 bol mozzarella
handje basilicum
2 tenen knoflook, gekneusd
handje mini romatomaatjes
hand rucola
2 el kappertjes

200 gr gehakt
75 gr geraspte kaas
2 el pesto
3 el paneermeel
peper, zout

Zet water op om de spaghetti in te koken.

Verwarm de olijfolie, maar laat niet heet worden! Draai het vuur uit.
Doe de knoflook, basilicum, kappertjes en tomaatjes er in en laat minimaal een uur marineren met het deksel op de pan. Een knoflook- en basilicumgeur zullen zich snel door het huis verspreiden.

Scheur de mozzarella in stukken en zet apart.

Maak ondertussen de gehaktballetjes.

Meng het gehakt met de pesto, kaas en het paneermeel en kneed goed door. Breng op smaak met wat peper en zout.

Vorm kleine balletjes ten grootte van een golfbal.

Bak de balletjes in boter in een koekenpan en laat op laat vuur staan.

Als de spaghetti gekookt is, giet af en meng met de gemarineerde olie.
Schep goed om en breng op smaak met zout en peper.

Meng de mozzarella, de uitgelekte kappertjes en de rucola door de spaghetti en bestrooi met wat peper.

Serveer met wat extra blaadjes basilicum en de 
gehaktballetjes.

Tartelettes met banketbakkersroom en frambozen

Zoals beloofd is hier het recept voor de heerlijke creme patissiere, de banketbakkersroom.

De taartjes zijn hier met frambozen belegd, maar je kunt ook ander zomerfruit kiezen, zoals blauwe bessen of aardbeien.

Lees hier de how-to voor het maken van de bodempjes.

En als de bodems klaar zijn kun je ze vullen.

Zo maak je dan de vulling;

Nodig
400 gr volle melk
100 gr slagroom
125 gr suiker
5 eierdooiers
40 gr maizena
vanillemerg van 1/2 vanillestokje

Doe de melk, slagroom het vanillemerg en de helft van de suiker in een steelpan.

Doe de eierdooiers in een kom met de andere helft van de suiker en zet op het vuur. Vervolgens meteen kloppen, want anders verbrandt de suiker het eigeel.
Roer daarna de maizena door het eigeel.

Breng de melk aan de kook.
Als de melk kookt, haal de pan van het vuur en giet dan de helft van het eiermengsel erbij.
Zet de pan terug op het vuur en laat 1 minuut doorkoken. Blijf ondertussen goed roeren om aanbranden te voorkomen!

Meng de rest er doorheen en herhaal.

Bekleed een schaal met plastic folie en giet de room er in. Dek af met folie en laat afkoelen. Daarna moet het in de koelkast koud worden.

Wanneer de room is afgekoeld, klop hem romig en vul de taartbodems er mee.
Je kunt hiervoor een spuitzak gebruiken.

Decoreer met vers fruit en poedersuiker.

Het recept komt uit het boek Tarte Tatin.

Mexicaans gehaktbrood

Dit heerlijke recept kwam ik op internet tegen en heb ik totally geript!

Nou ja, ik heb de ingrediënten aangepast naar mijn smaak. Ik vond het idee van een Mexicaans gehaktbrood met een kaas- en Doritoskorst nogal inspiring, zullen we maar zeggen.

Het resultaat was een pittig en goedgevuld gehaktbrood voor ruim 4 personen.
De smaak was super en ik maakte het af met andere Tex-Mex bijgerechten. (lees hier:avocadosalade)

Koken met nachochips is overigens altijd lekker. Je maakt van iets 'gewoons' een lekker crunchy en pittig gerecht. Zo maakte ik eerder de gevulde kip met jalapenos, cheddar en doritosjasje ). Dat is een favoriet bij ons in de familie!

De baktijd van mijn gehaktbrood is wat vaag, het duurde even voordat hij helemaal gaar van binnen was. Dat weet ik, omdat ik na de aanbevolen baktijd het gehaktbrood met een mes te lijf ging om de binnenkant de checken. Dat is zeer aan te raden! Het zou jammer zijn als het gehaktbrood eenmaal op tafel nog een rauwe binnenkant heeft...

Mijn Doritoskorstje ging erg snel in de oven! Die kun je beter afdekken met aluminiumfolie en de laatste minuten de folie er af halen.

Nodig
500 gram gehakt
2 bosuien, in ringen
1 rode paprika, in kleine blokjes
blik mais, afgegoten
potje jalapenopepers
4 el tomatenpuree
tabasco
1 ei
2 plakken witbrood, vermalen
2 tenen knoflook
1 el djinten (gemalen komijn)
1 el kaneel
1 el oregano
1 el paprikapoeder
peper, zout

nacho chips
cheddar smeltkaas

Voeg alle ingrediënten samen en kneed goed tot een samenhangend gehakt. 
De jalapenopepers kun je naar smaak toevoegen. Ik gebruikte een stuk of vijf plakjes die ik klein had gesneden.

Het is moeilijk om te beoordelen of je genoeg van alle kruiden hebt toegevoegd. Zelf vind ik het altijd lekker als er veel djinten en kaneel in zitten. Ik zou met de kaneel echter wel oppassen. Je kunt eventueel meer djinten toevoegen, of wat knoflook of uienpoeder.

Maak met je handen een gehaktbrood. Je kunt eventueel een brood- of cakevorm gebruiken.

Verwarm ondertussen de oven voor op 200 graden.

Doe 2 handen nacho chips in een kom en knijp ze fijn met je handen. Niet te fijn! Grote stukken maken de chrunch spannender! Doe de chips op het gehaktbrood en steek hier en daar een paar stukken in het gehaktbrood, zodat je wat hoge pieken krijgt.

Snij 3 plakken cheddar smeltkaas in reepjes en drapeer over de chips. 

Dek de bovenkant heel losjes af met aluminiumfolie en zet het gehaktbrood in de oven.
Hou een baktijd van 40 minuten of langer aan.
Wanneer het brood bijna klaar is, haal het aluminiumfolie er af en laat nog even bakken. Als je bang bent voor zwarte chips, draai dan de oven wat lager.

Je kunt het gehaktbrood serveren met wat klodders creme fraiche en een gesneden bosuitje er op.

 

Tartelettes met chocolade-ganache vulling

Een tartelette is een mini-taartje dat gevuld is met een vulling op basis van room, chocolade of vruchten.

Van de vier verschillende tartelettes die ik maakte tijdens de workshop bij Petit Gateau vond ik die met chocoladeganache het lekkerst, naast de creme au citron.

De pure smaak van de chocolade en de koele, taaiige vulling van de ganache was absoluut goddelijk.

Je kunt een tartelette natuurlijk vullen met wat je zelf wilt.

Hierbij een how-to en de recepten voor de taartbodempjes (Paté Sablée) en de heerlijke chocoladeganache!

Maak het deeg;

100 gram bloem, 3 gram zout, 40 gram poedersuiker, 15 gram amandelpoeder, 60 gram koude boter, 15 gram ei.

Meng alle ingrediënten behalve het ei tot een zanderig, korrelig deeg. Vervolgens het ei toevoegen en een bal vormen. Wikkel in plastic en laat 30 minuten in de koelkast rusten.

Rol het deeg uit tot 3-5 mm dikte op een met bloem bestoven werkvlak.

Steek rondjes uit en druk het deeg in bakringen met een doorsnede van ongeveer 8-10 centimeter. Je kunt ook mini taartvormpjes gebruiken.

Bak vervolgens de bodems ongeveer 15 minuten op 170 graden.

Maak de vulling voor in je taartjes;

In dit geval de chocoladeganache.

Je hebt hiervoor nodig:  115 gram slagroom, 140 gram pure chocolade in stukjes, 1 eetlepel honing, 20 gram boter.

Breng de slagroom met de honing aan de kook. Doe de chocolade in een kom. Giet de warme slagroom bij de chocolade en roer tot alles gesmolten is.

 Als de bodems mooi goudbruin en krokant zijn, haal uit de oven.

Je kunt de bodems nu gaan vullen.

Giet de warme chocoladeganache in de bodems en zet de taartjes 30 minuten in de koelkast om op te stijven.

Decoreer de taartjes.

Gebruik voor de chocoladeganache heel kleine chocoladekorreltjes.

En Voila! De tartelettes zijn klaar!

Binnenkort het recept voor de frambozentaartjes!

Gezonde drankjes van Vita Coco

 

Laatst werd er een pakket bezorgd dat er uit zag alsof het rechtstreeks uit de jungle kwam.

Een 'houten kratje' uit de jungle. Huh?

Eenmaal geopend, was de inhoud verpakt in 'bananenbladeren'.

En daarin lagen vier flesjes kokoswater met vrolijke lettertjes en kleurtjes.

Het zijn de flesjes waarmee celebs regelmatig gespot worden. Het schijnt heel gezond, smaakvol en dorstlessend te zijn. Helemaal natuurlijk met zo min mogelijk toevoegingen zou dit het perfecte alternatief voor frisdrank zijn.

Ik mocht ze testen!

Nu moet ik zeggen dat je van kokoswater moet houden. Het is altijd een aparte smaak; weeiig, ziltig en bijna niet zoet, met heel in de verte de smaak van kokos. Ik hou er van!

Maar de rest van het testteam haalde zijn neus er voor op.

Zorg dat je het ijskoud drinkt, anders smaakt het niet zo fris.

Het kokoswater is verkrijgbaar in verschillende smaken. 

Naast het originele kokoswater zijn er smaken vermengd met sap van ander fruit, zoals mango, granaatappel en ananas.

Ik vond die met mango het lekkerst!

Zoals ze zelf zeggen: alsof je een rietje in een kokosnoot steekt. En dat is waar.

Je kunt de pakjes krijgen bij oa Albert Heijn, Marqt en De Tuinen.

Involtini met rivierkreeftjes

 

Deze involtini, ofwel kleine rollades horen eigenlijk van kalkoenschnitzels gemaakt te worden. Ik kon ze helaas niet vinden, dus gebruikte ik varkensschnitzels.

De vulling is gemaakt van zelfgemaakte gehakt, waarin de schnitzels en de rivierkreeftjes verwerkt zitten.

Een lekkere variatie op de gewone schnitzel en helemaal niet moeilijk om te maken!

Nodig

kalkoenschnitzels, 1 per persoon

rivierkreeftjes

1 ei, losgeklopt

rode peper

Parmezaanse kaas

bieslook

slagroom

tabasco

Leg de schnitzels tussen plasticfolie en sla ze plat met een deegroller.

Snij de zijkanten bij, zodat je lange, rechthoekige schnitzels krijgt.

Verzamel de restjes die je afsnijdt en doe ze in de keukenmachine samen met de helft van het ei.

Maal het vlees tot gehakt en doe er een handje rivierkreeftjes bij. Maal nog even door.

Voeg zout, peper en bieslook toe.

Snij ongeveer 2 cm van een rode peper zeer fijn en roer door het gehakt.

Snij een dun reepje Parmezaanse kaas (of heel oude kaas) van een cm breed en een paar millimeter dik.

Bestrooi de platgeslagen schnitzels met peper en zout en leg de reepjes kaas er op. Vervolgens een flinke schep van het gehakt. 

Rol de schnitzels op en zet vast met een prikkertje.

Laat een flinke klont boter in een koekenpan smelten en bak de rolletjes gaar. Eerst op hoog vuur aanbakken, daarna met een deksel op de pan op laag vuur laten garen, ongeveer 8 minuten.

Maak nu het sausje; snij wat rivierkreeftjes kleiner (niet heel klein) en meng met slagroom en een paar druppels tabasco.

Schep op de borden wat van de kreeftjessaus over de involtini.

Heerlijk lentegerecht: gegrilde asperges en baby Romaine sla

In dit gerecht spelen groene lentegroenten de hoofdrol!

Je kunt het een beetje zien als een uit elkaar getrokken lauw-warme salade. 
Vooral de baby Romaine sla, gecombineerd met een klassieke vinaigrette en de Parmezaanse kaas deden mij denken aan een Ceasar Salad.

De mini Romaine is inmiddels één van mijn favorieten geworden. Zo lekker knapperig als deze jonge sla tussen je kiezen kraakt!
En de complete dish voert je mee richting de zomer, waar dit soort salades regelmatig op tafel zullen staan. 

Ik at de groentes met vlees erbij. Maar je kunt het natuurlijk combineren met wat je zelf wilt.
Denk ook eens aan een heerlijk (buiten) lunchgerecht, met geroosterde toast en boter erbij... te lekker.

Nodig voor 2
baby Romaine sla, 1 kropje per persoon
1 bosje groene asperges
eieren, 1 per persoon
vers geraspte Parmezaanse kaas
witte wijnazijn
olijfolie
mosterd
grillpan

Maak de asperges eventueel schoon (hoeft niet echt bij groene) en snij eventueel de harde onderkanten weg.
Breng een pan water aan de kook en blancheer de asperges een minuut of 5. Spoel daarna onder de ijskoude kraan af.

Breng een pan water met een scheut azijn aan de kook om de eieren in te pocheren. Breng het water tegen de kook aan en pocheer de eieren door met een lepel een draaikolk te veroorzaken. Laat voorzichtig een ei in de draaikolk glijden en laat een minuut of 1-2 stollen. Schep met een schuimspaan uit het water.

Was nu de kropjes sla en halveer deze.

Maak de dressing door 3 eetlepels olijfolie en 1 eetlepel witte wijnazijn te mengen met een theelepel mosterd. Klop met een mini-garde tot je een lichtgroene/lichtgele substantie hebt.
Proef of er meer olie of azijn bij moet.

Verhit een grillpan met wat olie en grill de groenten om en om. Laat vooral niet te lang bakken, dat geeft de groenten een bittere smaak.

Serveer het gepocheerde ei op de asperges en giet de dressing over de sla. Rasp vervolgens de Parmezaanse kaas over het geheel en draai peper en zout uit de molen over het bord.

Bekijk ook eens ons nieuwe blog op http://aboutfoodandfashion.wordpress.com ! Wat vind je er van?