Gevulde paprika met oosterse Baharat-gehakt

Zoals ik al eerder schreef, heb ik laatst wat heerlijke Jonnie Boer-spices gekregen.

Zo ook de baharat-specerijen. De geur is heerlijk en doet je ook daadwerkelijk aan origineel oosters eten denken.

Na wat research blijkt baharat een kruidenmix te zijn van zwarte peper, paprikapoeder, gemalen komijn, koriander, kruidnagels, nootmuskaat, kaneel en kardamom. Heel 'warme' aroma's dus.

En daar kun je veel lekkers mee maken!

Ik gebruikte voor mijn gevulde paprika met baharat-gehakt de kant en klare kruiden van Jonnie Boer (nu ook bij AH te koop), maar je kunt het ook makkelijk zelf maken (zie hieronder!).

Het resultaat was ontzettend lekker... De rode paprika is warm, zoet en sappig en het gehakt is heerlijk vol van smaak.

Ik gaf er pittige couscous bij.

Nodig voor 2
300 gr (lams)gehakt
1 ei
2 plakjes oud witbrood
1 el baharat
1 rode paprika
1 el bieslook
1 teen knoflook

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Doe de plakjes witbrood in de blender en maak er broodkruim van.

Meng het gehakt met het ei, bieslook, baharat en het broodkruim. Knijp de teen knoflook er boven uit en meng er goed doorheen.

Halveer de paprika en maak schoon. Je kunt de steeltjes laten zitten als je dat leuk vindt.

Vul de paprikahelften met het rauwe gehakt en druk goed aan met de achterkant van een lepel. (Prop maar lekker vol!)
Bestrooi met zout en peper en nog wat broodkruim en zet in de oven.

Laat ongeveer een half uur bakken en controleer of het gehakt gaar is.

Serveer met bijvoorbeeld tzaziki.

En zo maak je zelf baharat;

1 el gemalen zwarte peper
1 el paprikapoeder
1 el gemalen komijn
1/2 el korianderpoeder
1/2 el gemalen kruidnagels
1/2 tl nootmuskaat
1/2 tl kaneel
1/2 tl kardamom

Alles mengen!

Lasagne con funghi, piseli e pancetta

Er is een Italiaanse website waar ik graag even op kijk voor echte Italiaanse recepten. En tot nu toe waren alle recepten die ik maakte een succes.

Meestal zijn ze eenvoudig te maken en heb je niet veel nodig. Precies wat ik nodig heb!

En zo maakte ik vorige week de lasagne con funghi, piseli e pancetta. Geen idee wat het inhoudt? Nou, deze lasagne bestaat uit bechamelsaus met champignons, doperwtjes en spekblokjes.

Hij is superlekker!

zo maak je hem;

Nodig voor 2

verse lasagnevellen

grote hand champignons, in plakjes
2 bakjes spekblokjes
twee handen diepvriesdoperwten
1 ui, in ringen
2 el boter
2 el bloem
500 ml melk
peper, zout
nootmuskaat
geraspte kaas
gemalen Parmezaanse kaas

Fruit de uienringen in een koekenpan met wat olijfolie. Doe er de blokjes spek bij en bak even. Voeg de rest van de groenten toe en laat meebakken op laag vuur.

Smelt in een steelpan de boter en voeg daarna de bloem toe. Laat de roux een minuut garen. Voeg nu steeds beetjes melk toe terwijl je met een garde blijft roeren. De hoeveelheid is geschat, stop met toevoegen als de bechamel dik genoeg is.
Laat dan een handje geraspte kaas in de saus smelten.
Breng op smaak met zout, peper en nootmuskaat. Proef even en voeg eventueel meer kaas, zout of peper toe.

Doe onderin een ovenschaal een dun laagje bechamelsaus.
Nu een laag lasagnevellen.
Doe daar bovenop de groenten met spek, gevolgd door wat Parmezaanse kaas en bechamelsaus. Herhaal tot alles op is.

Verwarm de oven voor op 180 graden en laat de lasagne ongeveer 20 minuten bakken.

Gnocchi met romige tomaten-tonijnsaus

De saus die ik door deze gnocchi deed gaat meestal door de pasta. Maar ik probeerde het eens met gnocchi en met succes!

Dit is zoo lekker, ik kan het je echt aanraden!

Een leuke bijkomstigheid; dit is supersnel klaar. De gnocchi hoeft immers maar 3 minuten te koken.

Nodig voor 2
klein blikje tonijn op olie, uitgelekt
handje kerstomaatjes (of twee grote in parten gesneden)
handje diepvriesdoperwten
bekertje slagroom
1 ui, gesnipperd
1 teen knoflook
blikje tomatenpuree
peper, zout
pak gnocchi

Verhit olie in een pan en fruit de ui en knoflook.
Voeg de tonijn toe.

Nu een handje doperwten en de tomaatjes erbij.

Voeg de slagroom toe en laat de tomatenpuree erin oplossen.

Breng op smaak met zout en peper.

Kook ondertussen de gnocchi in drie minuten gaar en schep met een schuimspaan uit de pan.
Voeg direct toe aan de tonijnsaus.

Serveer met wat extra peper uit de molen en geraspte kaas.

Enjoy! (gaat wel lukken)

Kipfilet met dadels, amandelen en ricotta

Tja, hoe fotografeer je nu een gevulde kipfilet een beetje smakelijk (terwijl je haast hebt om te gaan eten)??

Ik vind het nog steeds lastig hoor, dit soort dingen. Een fraaie fotografiecursus, of beter nog, een cursus foodstyling zou in mijn geval op zijn plaats zijn. Als alle drukte voorbij is zal ik het toch serieus overwegen...

Maar wat niet op de foto te zien is, is dat deze met dadels, amandelen en ricotta gevulde kipfilet superlekker was!

Het recept komt uit mijn 'Marokko' kookboekje van Xenos en is supereenvoudig om te maken. De smaak is echter heel verrassend.

Ik serveerde er couscous met hete pepers, feta en olijven bij.

Als je wilt kun je nog wat fijngehakte munt door de vulling van de kipfilet heen doen...
Om er toch een smakelijke kipfilet van te maken is het belangrijk dat je wel genoeg peper en zout door de vulling heen doet.
Zo wordt het niet een half dessert, maar een serieus kipgerecht!

Zo maak je het;

Nodig voor 2
2 kipfilet, (1 per persoon)
50 gr ricotta
6 dadels, fijngesneden
handje amandelen, fijngehakt
peper, zout
olijfolie
cocktailprikkertjes

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Roer de ricotta los met een vork. Snij de dadels fijn en hak de amandelen klein. Meng beide door de ricotta. Breng op smaak met peper en zout.

Snij de kipfilet open, zodat je een zakje creëert. Vul met het ricottamengsel en vouw dicht.
Zorg dat de vulling goed tussen het vlees zit en zet vast met de prikkertjes.

Bestrooi met zout en peper.

Verhit olie in een koekenpan en bak de kipfilets aan beide kanten aan.

Doe wat olie in een ovenschaal en verplaats de kipfilets van de pan naar de schaal.
Zet in de oven en laat ongeveer 25 minuten bakken tot ze gaar zijn.

Bestrooi voor het serveren met wat amandelen.

Jonnie Boer's Oriental Spices

Deze heerlijke kruiden kreeg ik laatst in mijn foodpost. Het zijn drie smaken uit de range kruiden die Jonnie Boer op de markt bracht.

Zo zijn er onder andere garam masala (India), za'atar (Midden-Oosten), ras el hanout (Marokko), Thai green curry, Caribbean spice en nog een stuk of negen andere.

Ik kreeg drie bovenstaande. Er zat een kaartje met drie kleine receptjes bij waarin de kruiden gebruikt worden.

Leuk!

Lekker in dips en op vlees, probeer ze zelf eens. (oa vergkrijgbaar bij Jumbo)

Herfst: Pindakaaskoekjes maken

Pindakaaskoekjes klinkt niet zo lekker, vind je wel?

Peanutbutter cookies is al een stuk beter.

In Amerika is dat een doodnormaal koekje. Zoals we hier pepernoten hebben of zo.

De koekjes zijn een beetje taai in het midden en hebben vaak een formaat waar je u tegen zegt. Dat zijn wij hier niet gewend! Wij Nederlanders houden van kleine, brosse koekjes.

Ik vond op een of andere manier deze peanutbutter cookies goed bij de herfst passen en besloot ze deze week te maken.

Maar dat blijkt minder eenvoudig te zijn dan je zou vermoeden!

Het is namelijk erg lastig om ze zacht genoeg te krijgen. Wanneer de koekjes helemaal afgekoeld zijn, worden ze een stuk harder. En kun je je dus lelijk vergissen in de baktijd!

En zo kwam het dat ik de eerste lichting 'te lang' bakte. Die koekjes werden helemaal krokant en zijn heerlijk brosse koekjes geworden. Maar niet zoals ze horen te zijn volgens Amerikaanse begrippen.

De tweede lichting bakte ik iets korter en waren ietsje zachter van binnen.

Laat je niet misleiden wanneer de kookwekker gaat en de koekjes nog zacht en deegachtig zijn! Ze stijven namelijk op wanneer ze afkoelen. (zoals bij boterkoek!)

Zo maak je ze, ongeveer 40 stuks

Nodig

150 gr pindakaas met stukjes
125 gr boter
120 gr basterdsuiker
100 gr bruine suiker
200 gr bloem
1 ei
1 tl bakpoeder
zeezout

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Meng de pindakaas met de zachte boter.
Voeg het ei en de suiker toe.

Als laatste de bloem een snuf zout en de bakpoeder tot er deeg ontstaat.
Als het deeg te slap is, voeg dan wat extra bloem toe.


Rol in plasticfolie en zet weg in de koelkast voor een half uur.


Rol balletjes deeg ter grootte van een pingpongballetje en druk plat op een vel bakpapier.
Druk met een vork wat ribbeltjes in de bovenkant en bestrooi met nog wat zeezout uit de molen.

Laat 18 minuten bakken op 180 graden.


De koekjes rijzen een beetje en zijn nog zacht wanneer de kookwekker gaat.
Laat ze afkoelen en opstijven.

Ze zijn heerlijk met een laagje aardbeienjam er op!



Chocoladepoffertjes van Albert Heijn

Heb jij wel eens van chocoladepoffertjes gehoord?

Ik niet!

Maar ik kwam ze tegen bij AH.

Ik nam ze mee,  mijn interesse was gewekt. Dat wilde ik wel eens proeven!

En ja, ze zijn echt heerlijk. Het lijken net warme mini-chocoladecakejes. Te lekker.

Ik serveerde ze lekker warm als toetje met een bolletje vanilleijs er op.

Nu snel op zoek naar een recept dat net zo lekker is als deze chocopoffertjes. Zodat ik ze zelf ook kan maken!

Review Chocolate Company in Amsterdam

Als foodblogger krijg je zo nu en dan leuke foodpost en uitnodigingen met vip-kaartjes voor fijne culinaire dingen. Zo kreeg ik de uitnodiging om de gloednieuwe winkel van Chocolate Company in Amsterdam te komen bekijken. Best een eer, want de winkel is een paar dagen oud en morgen opent de burgemeester van Amsterdam de winkel officieel.

Leuk!

Chocolate Company is de heuse uitvinder van de chocoladelepels waar je chocolademelk van maakt. Helaas zijn er veel slechte kopiën in omloop..

Ik lees wat in over het bedrijf, dat oorspronkelijk uit Aken komt en bereid wat vragen voor.
Waarmee onderscheidt deze chocoladewinkel zich? Wat is de doelgroep van Chocolate Company? Welke producten verkopen het best?

Ik verwacht een chocoladewinkel zoals je ze in Belgie en Parijs ziet, met een barretje waar je een chocolademelk kunt drinken.

Ik bedenk me dat er in Nederland weinig chocoladespeciaalzaken zijn. Je hebt ofwel snoepwinkels, ofwel banketbakkers en een handjevol chocoladewinkels.

Als ik de winkel binnenloop zijn bijna al mijn vragen al beantwoord.

Het is duidelijk; dit is een koffie/chocolade winkel, waar je heerlijk kunt zitten (denk aan Starbucks) met een krantje, stuk taart of een broodje.  

Er is een hoek waar de mooie chocoladeproducten verkocht worden en een bar met prachtige taarten die je ter plaatse kunt eten.

Ik krijg warme chocolademelk en opgerolde tramezzini. Eerst kiezen uit alle chocoladesmaken.

Moeilijk! De hele muur staat vol met verschillende smaken chocoladelepels.
De gastvrije bedrijfsleidster adviseert donkere chocolade met sinaasappel en chili.

En ze heeft een goede smaak, deze chocolademelk is werkelijk heerlijk! Je krijgt een kick van de chili en als ik spoon aflik, blijft de smaak van sinaasappel achter op mijn tong. De opgerolde tramezzini met roomkaas, rucola en geraspte kaas zijn ook heerlijk (goed idee om zelf ook eens te maken).

Ik probeer nog wat chocoladepasta met verschillende smaken, die ik te sterk vind en proef nog wat van de pure chocoladefondue. Die is echt super. Twee meiden die binnengekomen zijn delen zo'n chocoladefondue bij de thee. Goed idee! En zo gezellig ook!

Ik krijg een goodiebag met heerlijke spulletjes mee en stap blij in mijn auto die voor de deur geparkeerd staat.

Maar mijn hemel, wat zit er in die chocolade? Ben ik high of zo?

Ik zet mijn favoriete cd op en ben nog steeds superenthousiast over de warme chocolademelk met sinaasappel en chilipeper en rij naar huis. Ik kan niet wachten om de rest van de chocoproducten te testen.

Maar ik bedenk me; high worden is meer iets voor de vrijdagavond...

Conclusie; hier heb je fijne chocoladeproducten die ook online te bestellen zijn. In de Rijnstraat in Amsterdam, waar ik geweest ben, is de sales ondergeschikt aan de horeca en verwachting is dat er ook workshops en kinderfeestjes aangeboden gaan worden.

Ga zelf eens kijken als je in de buurt bent, Rijnstraat 28 in Amsterdam, of bestel online.

Herfst: eendenborst met kersen-portsaus

 

Toen ik laatst door één van mijn oude kookboeken bladerde (bijna mijn aller-eerste kookboek dat ik ooit kocht!), kwam ik dit gerecht tegen; eendenborst met kaneel op kersensaus.

En nu het wildseizoen weer is begonnen en er overal wild te koop is, leek het mij het geschikte moment om een keertje eend te maken.

 

Ik besloot er een rodekool-stamppotje bij te maken.

Goede combi? Best wel.  (Zeker vanwege de kleur!)

De met kaneel gepeperde eendenborst was heerlijk mals en rose en samen met de zoete saus was het een perfecte harmonie. Zeker iets om indruk te maken op je gasten.

Ik heb het zelf niet getest, maar volgens mijn kookgrage collega is een Pinot Noir een supercombi bij eendenborst!

Nodig voor 4

4 eendenborsten met vel

1 tl zeezout

1 tl kaneel

100 ml ruby port

425 gr ontpitte kersen op siroop

4 takjes tijm

1 tl balsamicoazijn

Kerf het vel in met een scherp mes, in een ruitpatroon. Bestrooi de borstkant met peper, zout en kaneel.

Doe de port, siroop van de kersen en tijm in een schaal en leg de eendenborsten er in met het vel naar boven.

Laat de eendenborsten minimaal een half uur marineren.

Dep de eend droog. Verhit een anti-aanbakpan en bak de eendenborsten knapperig en goudbruin in 5 minuten, met het vel naar beneden.

Haal uit de pan en giet het vet af.

Doe de eend terug in de pan met het vel naar boven. Giet de marinade er omheen, breng het vocht aan de kook en laat alles 12-15 minuten pruttelen tot de eend gaar is, maar nog net een beetje rose van binnen.

Haal uit de pan en laat een paar minuten rusten op een bord.

Maak ondertussen de saus. Roer de kersen en balsamicoazijn door de marinade. Laat een paar minuten zachtjes koken tot de kersen warm zijn.

Lepel de saus en kersen op de borden, leg de eend er op en garneer met een takje tijm.

  

Kookboekje Marokko van Xenos

Zoals ik wel eens eerder schreef ben ik: A. Een kookboekenverslaafde en B. Een kookboekensnob. (een klein beetje dan)
Ik schaam me om te zeggen dat ik vaak mijn neus ophaal voor 'goedkope' kookboekjes.

Maar toen ik laatst bij Xenos was (lees hier meer over mijn avonturen aldaar), zag ik daar een schap met nieuwe kookboekjes die ik nooit eerder had gezien. En ja, ze waren goedkoop (4,95) en toch aantrekkelijk (Of heb ik mijzelf te lang op koop-restrictie gezet?).

Ik koos er eentje uit, die van Marokko.
Die keuken is mij geheel vreemd. Ik maak zo nu en dan een tagine en ras el hanout staat in mijn keukenkastje, maar daar houdt het wel mee op.

Ik bestudeerde het boekje met de conclusie dat het zo leuk is.

Er staan heel gevarieerde recepten in die niet al te moeilijk zijn of al te ingewikkelde (en veel!) ingredienten op de lijst hebben staan. Overigens vraag ik mij af in hoeverre de recepten echt Marokkaans zijn...

Een aanrader, dit leuke boekje!

Je hebt ook nog Holland, USA, Spanje, Italie, Azie en Mexico.

 

 

 

 

 

Herfst: Flespompoen met gorgonzola (en gnocchi)

Beste lezers, allereerst excuses voor de late posts en de lage frequentie! Vanwege het klussen in huis kom ik er de laatste tijd steeds minder aan toe...

Hier een fijn herfstig receptje;

Ik wilde op zijn herfsts iets met pompoen maken. Maar dan liever met een flespompoen, want dat is minder werk. Die hoef je namelijk niet te schillen. Bovendien kun je vrij makkelijk door de schil snijden, als je een goed scherp mes hebt.

Bij een ronde pompoen ben je best lang bezig om door de harde schil heen te komen. Daar had ik even geen zin in (of tijd voor!).

Ik besloot pompoen uit de oven te maken met gorgonzola.
Die kun je als groenten bij het eten serveren, maar ook door een pasta of, zoals ik deed, door de gnocchi. Erg lekker! (en ook nog vega!)

Zo maak je het.

Nodig
1 flespompoen
olijfolie
rozemarijn
stuk gorgonzola

gnocchi
roomboter
salie
pijnboompitjes

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Snij de pompoen in gelijke stukken en verwijder de zaden. Je kunt de schil er op laten zitten of eraf halen, wat je zelf wilt. Er wordt beweerd dat hij met schil meer smaak heeft..

Besmeer een ovenschaal met olijfolie en doe de pompoenblokjes erin. Bestrooi met peper, zout en rozemarijn en overgiet met wat olijfolie.

Zet 30 minuten in de oven.
Snij de gorgonzola ondertussen in blokjes.

Haal de pompoen uit de oven en verdeel de gorgonzola er over. Zet terug in de oven en laat nog 15 minuten bakken, tot de pompoen zacht is. Prik er dus af en toe even in om te kijken of de stukjes gaar zijn!

Kook ondertussen de gnocchi gaar. Dat doe je door ze drie minuten te koken tot ze boven komen drijven.
Haal uit de pan met een schuimspaan.

Roer een klontje boter door de gnocchi samen met wat salie.

Schep de pompoen met gorgonzola door de gnocchi.

Griekse pastei

Deze Griekse pastei is eigenlijk een hartige taart die gemaakt wordt van croissantdeeg. Kan niet mislukken; bij mij niet tenminste!

Hij is erg lekker vanwege de aubergine, courgette en feta die er in zitten. Wij aten hem warm, wat ook een super lunchgerecht zou zijn. De volgende dag aten we de restjes koud (tijdens de lunch!).

Zo maak je hem;

Nodig
2 tenen knoflook, geperst
1 aubergine, in dunne plakjes
1 courgette, in dunne plakjes
1 rode paprika, in reepjes
1 el gedroogde oregano
1 blik super croissantdeeg (6 stuks)
3 aardappelen, geschild of een zakje aardappelschijfjes
1 pakje witte kaas, in blokjes
1 ui, in reepjes
1/2 blikje tomatenpuree
3 eieren, losgeklopt
2 el sesamzaad
boter

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Bekleed een ingevette springvorm van 24 cm met 2/3 van het croissantdeeg.

Verhit wat olijfolie in een hapjespan en bak de knoflook en ui glazig. Voeg de courgette, aubergine, paprika en tomatenpuree toe en bak tot de groenten wat zachter worden, ongeveer 5 minuten.
Bak in een andere pan de aardappelschijfjes ongeveer 10 minuten tot ze wat zacht worden.

Meng de groenten met de oregano en wat zout en peper.

Doe in het beklede bakblik een laagje aardappelschijfjes, een laagje feta en een laag van de groenten. Herhaal dit nog een keer.

Giet het geklopte  ei er overheen.

Bekleed met de rest van het deeg.

Bestrooi met sesamzaadjes en zet in de oven.

Laat ongeveer 30 minuten bakken tot het deeg gaar en krokant is.

Serveer met tzaziki.

De macarons van La Place

Ik ben niet echt een macaron-kenner. Ik kocht ze dan wel in Parijs, maar niet bij Laduree of Pierre Herme, het echte werk zeg maar.

Bij de banketbakkerij waar ik ze kocht waren ze vrij zacht en klef (te veel vulling?).

En tot nu toe heb ik me er ook nog niet aan gewaagd om ze zelf te maken. Op de één of andere manier word ik afgeschrikt door de vermeende moeilijkheidsgraad die een macaron zou hebben.

Zo bestaat een macaron uit een schuim-koekje dat absoluut niet te hard mag zijn.
Het liefst moet het koekje wat taai zijn, maar ook weer niet te. Want dan zou je een klomp ongaar deeg in je mond hebben. Best lastig om te maken dus.
En het amandelmeel waar het van gemaakt wordt, ben ik tot nu toe nog niet in een winkel tegengekomen.

Dan de vulling. Die moet vooral niet te dik op de koekjes aanwezig zijn. Het is absoluut niet lekker om een vette klodder vulling in je mond te hebben. Dat geldt ook voor de jam-achtige vullingen. Bovendien gaan de koekjes schuiven wanneer er teveel vulling tussen zit.

Ook La Place doet mee aan de macaron-liefhebberij die de laatste jaren is ontstaan in Nederland.

Je kunt ze per stuk kopen, in twee formaten. Er zijn verschillende kleuren/ smaken waar je uit kunt kiezen. Hartstikke goed en leuk toch? Niets is zo leuk om een fijn doosje gekleurde macarons uitkiezen en cadeau te geven aan iemand of om lekker zelf te houden.

Helaas neemt La Place het fenomeen macaron niet serieus genoeg, want de smaken worden niet eens vermeld. En dat is juist zo leuk bij het uitzoeken.

Ook worden ze niet eerbiedig in doosjes verpakt. Wat natuurlijk heel jammer is, maar ook heel onpraktisch. Want voor je het weet, zijn de tere koekjes stuk of gesmolten (zie foto, en ik heb er héél voorzichtig mee gedaan, ze lagen veilig op mijn zachte nieuwe Mango jurk in haar papieren tas).
Ondanks deze 'tekortkomingen' betaal je helaas wel de prijs van een serieuze macaron-uitbater.

Wat vond ik van de macarons van La Place?

Eerlijk gezegd vond ik de koekjes helemaal niet verkeerd. Ze zijn wat aan de slappe kant, waardoor je bij sommige een wat vettige of kleffe hap hebt.

De smaken zijn subtiel en niet altijd te herleiden. Waarschijnlijk associeer je een kleur gelijk aan een smaak.

Op zich zijn de macarons van La Place dus oke.

Minpuntjes zijn de verpakking en de (hoge) prijs. De verhouding prijs/kwaliteit klopt niet helemaal.



Zo krijg je ze helaas niet mee. Maar ja, we hebben het dan ook over La Place.