De vispaella van mijn zus

Mijn zus houdt niet van koken. Zegt ze.
Ze leest geen kookboeken, maar heeft ze wel. Op zolder.
Ze heeft er wel eens een aan mij gedoneerd. En probeert dat elke keer weer.
Ik kan mij dat niet voorstellen.
En hoewel ze niet van koken houdt, lukken gek genoeg de dingen die ze maakt altijd.

Ze lijken haar zonder moeite te lukken, maar worden dan ook zonder moeite (lees: zo snel mogelijk) gemaakt.
Een uurtje rustig koken, puur voor ontspanning zit er bij haar niet in.
Moet je zien hoe ze een uitje zonder aandacht de pan in hakt (en smijt!). Best grappig eigenlijk.

Als ik er over nadenk mochten knutselprojecten vroeger toen wij klein waren ook nooit te lang duren voor haar. Mijn zus was altijd als eerste klaar en raffelde haar knutsel- en tekenwerk altijd af. En dat was te zien.

Ik vermoed dat die eigenschap er nog steeds in zit als ik kijk naar haar 'snelle' manier van koken.
Alleen smaakt het altijd goed.

Zo maakte ze laatst een heerlijke vispaella voor mij en aten we die op haar superschattige dakterras op in het avondzonnetje.

Ik durf te wedden dat ze maximaal een kwartier tijd heeft gestoken om de schattige zomerplantjes op haar dakterras te planten en neer te zetten. Dat zou echt iets voor haar zijn.
En toch ziet het er supergezellig en absoluut fotogeniek uit! Vooral het verweerde tafeltje (moest nodig geverfd worden) en het lieve tafelkleedje deden het hem. (Note to me: ook zo'n schattig tafelkleedje voor mezelf scoren!)

De vispaella kwam uit een kookboekje en werd daar echt paella genoemd. Wij waren het er over eens dat hij ook als zeevruchtenrisotto kan doorgaan.

Hier komt ie:

Nodig
1 zakje saffraan
1 l hete visbouillon van 2 tabletten
6 trostomaten, gehalveerd
5 el olijfolie
1 ui, gesnipperd
1 chorizo in plakjes
2 tenen knoflook
300 gr risottorijst
zakje gemengde zeevruchten
half pakje sperziebonen uit de diepvries

Doe de saffraan in een kom en voeg 2 el van de visbouillon toe. Laat staan tot gebruik. Dit zorgt ervoor dat de kleur en smaak optimaal vrijkomen. Gooi de velletjes weg.

Verwijder ondertussen de zaadlijsten uit de tomaten. Rasp het vruchtvlees tot alleen het vel overblijft. Gebruik dit vel niet.

Verhit een paella- of hapjespan en voeg de olie toe. Bak de ui en chorizo 5 minuten op middelhoog vuur tot de ui glazig is. Doe de knoflook erbij en bak 1 minuut mee. Voeg de risottorijst toe en bak 2 minuten tot de korrels er glazig uit zien. Voeg nu de tomaat toe en bak 3 minuten mee.

Schenk de rest van de bouillon en de saffraan, zeevruchten, sperziebonen bij de rijst. Breng aan de kook en roer af en toe door. Controleer na ongeveer 20 minuten of de rijst gaar is. Laat eventueel nog langer koken.

Garneer met veel dille en peterselie!

Vakantieontbijt: Croque Madame

Pffff, je zult maar een paar weken vrij zijn en elke ochtend in je korte broek en hemdje rondlopen tijdens deze heerlijke warme zomerdagen!

Je hoeft je alleen maar bezig te houden met vragen als: Wat eet je als je je bed uitrolt?

Omdat je alle tijd van de wereld hebt, kun je lekker in je korte broekie in de keuken gaan staan en iets superlekkers bereiden, waarna je het in alle rust lekker in het ochtendzonnetje opeet.

Zo maakte ik afgelopen weekend een Croque Madame.

Eens geen pannenkoeken of croissantjes.

Ze waren helemaal compleet en overgoten met bechamel-kaassaus. En die maakt het juist zo lekker.

Hoe maak je hem?

Nodig:

witbrood

ham

kaas

ei

boter

bloem

geraspte kaas

melk

peper, zout

nootmuskaat

grill- of tostiijzer

Verwarm het grill- of tostiijzer.

Beleg een plak witbrood met ham en kaas en dek af met nog een plak brood. Je maakt dus gewoon een tosti. Grill hem tot hij goudbruin is en leg daarna apart.

Verhit de oven op 200 graden.

Bak ondertussen een eitje in de koekenpan. Zorg ervoor dat het eigeel intact blijft.

Leg apart op een bord.

Maak nu de bechamelsaus.

Laat een eetlepel boter smelten in een steelpan. Wanneer het gesmolten is, voeg een eetlepel bloem toe en roer goed door. Laat al roerend garen voor ongeveer een minuut.

Schenk er nu steeds kleine beetjes melk bij en roer door met een garde. De melk wordt dik. Voeg er steeds een beetje melk bij. Je kunt het vuur wat lager zetten als het te snel gaat.

Als je genoeg bechamelsaus hebt, voeg dan een handje geraspte kaas toe en laat smelten.

Breng op smaak met wat nootmuskaat en eventueel wat zout en peper.

De saus moet een beetje dik zijn, zodat hij straks niet uitloopt wanneer je hem over je tosti heen giet.

Leg de tosti's op een vel bakpapier en leg op elke tosti een gebakken ei. Overgiet met veel saus (ik had helaas te weinig gemaakt omdat de melk op was.). Je moet een lekkere dikke laag hebben, die het liefste ook de randen van je tosti bedekt.

Leg in de oven en laat gratineren voor ongeveer 10 minuten.

Mmmm. Heaven on earth.

Wel erg voedzaam!

Kokosnoot openen + meer...

Heb jij wel eens een kokosnoot geopend?

Ik niet.
Maar ik heb het wel vaak zien doen toen ik klein was.

Mijn vader deed dat heel vaak. Wat ik mij er van herinner is dat hij een priem of schroevendraaier had en een steen of hamer, waarmee hij gaten in de kokosnoot maakte. Vervolgens kwam het sap eruit en werd de kokosnoot opengemaakt.
Het witte vruchtvlees werd er uit gesneden en wij moesten het als kind opeten.

En in mijn herinnering was dat zoet en fris...

Oke, nu wilden wij er afgelopen zaterdag zelf een openen. Maar hoe doe je dat dan precies?

Ik googelde het en kwam op het volgende filmpje op You Tube uit, dat een best merkwaardige manier weergeeft van het openen van een kokosnoot...

Wij vonden hem behoorlijk grappig, vooral het gedeelte waarin hij roept "I threw it on the ground". Toen gingen we vlak van het lachen.

De man in het filmpje deed ons overigens denken aan de bebaarde personage uit The Hangover.

Na zijn uitspraak 'I threw it on the ground'  in het filmpje refereert hij naar een filmpje dat op You Tube te vinden is onder de naam 'I threw it on the ground. '
'You should look that up', zegt hij er bij.

Dus waren wij nieuwsgierig geworden naar wat wij 'should look up' en zochten het gelijk op.
We vonden het volgende fimpje en lagen dubbel van het lachen.
Dit is zooo grappig, wat een malloot. (zie filmpje hieronder)

En er bleken ook nog sequels en andere filmpjes van te zijn.
Ook deze is te grappig:

Maar goed, de kokosnoot moest open.

Wij prikten gaatjes in de drie 'ogen' van de kokosnoot en lieten het sap eruit lopen.

Daarna ging de kokosnoot in een zak en sloeg mijn vriend er met een hamer op tot hij in stukken was.

Ik sneed het witte vruchtvlees uit de kokosnoot en we proeften er stukjes van.

De geur van een kokosnoot is zo heerlijk... maar wij vonden de kokosnoot zelf minder lekker.
Hij was niet zo zoet en fris als die in mijn herinnering.
Het sap was helaas ook niet zo lekker. Het smaakte zelfs bitter!

Helaas

Natuurlijk zijn er ook geciviliceerde manieren om een kokosnoot te openen. You should look that up op You Tube.

Maar bovenstaande manier en filmpje was de snelle manier. En ook supergrappig.

BBQ-Paprika's gevuld met teriyakisaus en roomkaas

Eén van mijn favoriete kruiden is dille. Dat gebruik ik veel te weinig.

Het is bekend dat dille perfect samengaat met vis.

Maar ook in dit gerecht wordt het verwerkt en stiekem gebruikte ik het dubbele, want I love dille!

De zoetige, frisse smaak van dille past goed bij de zomer, vind ik.

Je kunt ook eens wat dille op je sandwich doen, het frisse accent maakt een wereld van verschil.

Dit heerlijke recept  van gevulde teriyaki-paprika's stond in mijn BBQ boek dat ik een tijdje geleden bij Lidl kocht.

(zie oude blogpost: http://aboutfoodandfashion.blogspot.nl/2013/06/superleuk-barbecue-kookboek-van-lidl.html)

Ik heb er al aardig wat dingen uit gemaakt. Dit boek is een succes, ik blijf het zeggen.

En zo ook deze gevulde paprika's. Die waren ook absoluut een succes.

Je kunt  ervoor kiezen om ze lekker vega eten of met een plakje ontbijtspek er omheen, zoals het originele recept voorschrijft.

Let wel op, dit is een machtig gerecht! Dat komt door de vulling van roomkaas en croutons.

Nodig

2 plakjes witbrood

1 el olijfolie

4 rode paprika's

5 el teriyakisaus

30 gr zongedroogde tomaatjes op olie

10 groene olijven

50 gr kappertjes

60 gr fetablokjes (of geitenkaas als je dat liever hebt)

200 gr roomkaas (Monchou smeerbaar of Philadelphia)

zout, peper

1 el fijngehakte dille

8 plakjes ontbijtspek

Snij de korsten van het brood en snij het brood in blokjes. Verhit de olie in een koekenpan en bak de broodblokjes hierin. Het is de bedoeling dat dit croutons worden. Ik gebruikte knoflookolie, dat is nog lekkerder.

Laat de croutons afkoelen.

Snij de paprika's doornidden en verwijder de zaden. Spoel ze af en dep droog met een keukenpapiertje.

Bestrijk de binnenkanten met een kwastje met terriyakisaus.

Laat de gedroogde tomaatjes uitlekken en snij klein. Doe dit ook met de olijven. Roer beide samen met de kappertjes door de roomkaas. Verkruimel de fetablokjes een klein beetje en roer die er ook doorheen.

Doe er nog wat lepels teriyakisaus doorheen en breng op smaak met peper en zout en dille. Roer als laatste de croutons er door.

Vul de paprika's met de roomkaas en omwikkel met een plak ontbijtspek. Als je voor vega gaat, kun je het spek weglaten.

Barbecue de paprika's in op een schaaltje gaar in ongeveer 30 minuten.

Tip: als je van pittig houdt, voeg dan nog wat fijngesneden rode peper toe.

Getest: Danerolles Pizzakit

Deze hadden wij nog nooit geprobeerd. Ik ben niet zo van de kant en klare -instant- producten.

(Doe mij maar het echte werk, dat is veel lekkerder!)

Maar wat als je weinig tijd hebt en het toch 'zelf' wil maken? Dan zou deze pizzakit een uitkomst zijn.

Het pizzadeeg zit namelijk al kant en klaar in een blikje, net zoals de croissants van dit merk.

In deze verpakking zit niet alleen een blikje deeg, maar ook een potje gerkuide tomatensaus.

Ik probeerde het uit.

Het deeg ploft uit de verpakking net zoals bij de bekende croissants van dit merk (die ik overigens de laatste tijd steeds minder lekker vind, omdat ze zo vettig en slap blijven)

Ik ga aan de slag.

Maar, hee, wat is dit nu?

Het lijkt wel alsof ik een blik croissantdeeg heb. Er komt een flubberig recht plakje deeg uit de rol dat ab-so-luut niet te hanteren is. Het is niet te snijden of vast te pakken; er vormen zich lange, taaie draden van deeg die tussen mijn vingers door glijden en opeens sta ik met lange slierten in mijn handen.

Ik check even snel de verpakking. Is het de bedoeling dat je een vierkante pizza maakt?

Ehm, oke, dat had ik dan niet gezien. Maar toch, het doorsnijden van dit dunne, slappe deeg was toch onmogelijk geweest. Dan zou je één lange, smalle pizza krijgen?

Ik vorm van de lange slierten een ronde pizza.

Maar wat ik eigenlijk doe is redden wat er te redden valt.

De pizzabodem moet voorgebakken worden, dus ik schuif hem voor 10 minuten in de oven. Hij blijft helaas aan het bakpapier plakken en is onmogelijk los te krijgen. Raar.

Dus laat ik hem nog iets langer bakken, tot de dunne gedeelten er al bruin en krokant uitzien (WTF?).

Daarna besmeer ik hem met de tomatensaus, die al lekker op smaak is. Hup, het beleg er op en weer terug in de oven om af te bakken.

Het resultaat is een echte home-made (lees: amateuristische) pizza.

De smaak is oke. Waar hij dun is, is hij krokant of slap en waar hij dik is, smaakt hij naar brood.

Mijn vriend is fan: hij vindt het erg lekker en een goede uitvinding. Maar hij was ook degene die thuiskwam met deze pizzakit.

Zelf zou ik het nooit kopen of opnieuw kopen. Een originele pizzabodem is 100 keer lekkerder. Maar misschien ben ik gewoon een pizza-snob.

Deze pizzakit is goed voor de 'snelle' pizzabakker zonder hoge eisen. Hij smaakt goed, maar is helaas niet te hanteren.  

Courgette-spiraaltaart met feta

Deze bijzondere spiraal-taart maakte ik vorige week. Hij ziet er anders uit dan normale taarten en hij is superlekker!

Het filodeeg zorgt voor een heel krokant laagje en de binnenkant is heerlijk zacht en smaakvol dankzij de feta en knoflook.

De mijne werd zo'n 22 cm in doorsnede, maar als je een grotere wilt, kun je de hoeveelheden verdubbelen en het aantal plakken filodeeg verdubbelen in lengte.

Ik gebruikte het diepvries filodeeg van de Vomar, die verbazend sterk en soepel was. Een echte aanrader. Ik kon keihard aan de plakken trekken zonder dat ze scheurden!

Zo maak je hem:

Nodig
pak filodeeg 250 gram (Vomar heeft sterke)
1 el olijfolie
1 courgette, in kleine blokjes
2 tenen knoflook
2 eieren
2 bosuien, in ringetjes
150 gr fetablokjes
3 tl Provencaalse kruiden
handvol muntblaadjes, gehakt
50 gr boter, gesmolten
peper, zout

taartvorm, bakpapier

Verwarm de oven op 200 graden.

Laat het filodeeg ontdooien in de plastic verpakking. Open het plastic pas wanneer je het gaat gebruiken.

Verhit de olie in een koekenpan en bak de ui en courgette gaar tot het meeste vocht verdampt is. Niet bruin laten worden, dus blijf omscheppen!

Pers de knoflook uit boven de pan.

Klop de eieren los in een kom envoeg de feta en kruiden toe. Verbrokkel de fetablokjes met een vork.
Laat het courgettemengsel een beetje afkoelen.

Smelt de boter.
Leg 3 vellen filodeeg naast elkaar op een stuk bakpapier en laat de randen overlappen met zo'n 2 centimeter. Je kunt ze aan elkaar lijmen met wat gesmolten boter.
Je hebt nu een langwerpig stuk filodeeg.
Bestrijk het deeg met een kwast met  gesmolten boter en leg er nog een laag filodeeg overheen. Het bestaat dus uit 2 lagen.

Meng het courgettemengsel met het ei- en fetamengsel. Breng een beetje op smaak wat zout en peper.

Schep het mengsel in het midden van het filodeeg, over de lengte. Rol nu op tot een lange worst.
Rol op tot een spiraal en leg in een ingevette taartvorm. Rol niet te strak op en schik het een beetje tot je een mooie taart krijgt (Ik duwde hem een beetje platter).  Zorg dat het uiteinde goed dicht zit, anders loopt de vulling er tijdens het bakken uit.
Bestrijk met gesmolten boter.

Zet in de oven en laat 40-45 minuten bakken tot hij mooi krokant en goudbruin is.

Snij punten uit de taart (of stukken) en eet warm op.

Dit is zo lekker!

Je kunt eventueel stukjes rode paprika toevoegen aan je vulling, of uitgebakken spekjes.

Kipfilet met munt-citroenricotta en couscous met vruchten

Ik wilde iets maken met de muntblaadjes van het muntplantje dat ik had gekocht.

Dus ging ik zoeken op recepten met munt er in. En meestal kom je dan uit op zoete gerechten waar het in verwerkt wordt.

Maar toch vond ik dit overheerlijke recept: kipfilet met munt-citroenricotta.

Ik vond het wel wat oosters hebben, dus maakte ik er couscous met gedroogde vruchten bij.

Het was een geslaagde maaltijd met aparte smaken, dat vaker op mijn menu zal staan.

Nodig voor 4

4 kipfilets

250 gr ricotta

rasp van 1 citroen

handvol muntblaadjes (15 gr)

1 teen knoflook

handje kerstomaten

peper, zout

olijfolie

couscous (snelkook)

olijfolie

boter

gedroogde vruchten (pruimen, abrikozen)

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Zet de gedroogde vruchten in een schaal net onder in gekookt water.

Bestrooi de kipfilets met zout en peper. Verhit wat olie in een koekenpan en bak de kipfilets aan beide kanten aan. Laat ongeveer 8 minuten bakken.

Boen de citroen schoon onder de hete kraan. Rasp de schil van de citroen.

Roer de ricotta los met een vork. Meng er de rasp van de citroenschil door.

Snij of knip de muntblaadjes fijn en meng er doorheen. Knijp de teen knoflook uit en meng er doorheen. Breng op smaak met wat peper en zout.

Leg de kipfilets in een ingevette ovenschaal. Schep de ricotta over de kipfilets.

Halveer de kerstomaatjes en schik om de kipfilet heen in de ovenschaal.

Zet in de oven voor ongeveer 20 minuten.

Zet de kom met de gedroogde vruchten in het water ook in de oven, zodat ze lekker zacht en warm worden.

Maak ondertussen de couscous volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Voor 4 personen gebruikte ik 250 gram couscous. Je hebt verder 250 ml water nodig, een eetlepel zout en een soeplepel olijfolie. Zet het water met het zout en de olie op tot het kookt en voeg dan de couscous toe. Laat de couscous wellen, ongeveer 5 minuten en blijf roeren met een vork.

Voeg een klontje boter toe en doe het deksel op de pan.

Roer de couscous los met een vork, tot de korreltjes mooi los zijn. Haal de gewelde vruchten uit de oven en giet af. Roer door de couscous heen.

Als de kipfilets klaar zijn en de ricotta bruin begint te worden, haal uit de oven.

Verdeel de couscous over de borden en samen met de kipfilet.

Leg de tomaatjes op de kip.

Hou je van veel citroen? Gebruik dan wat meer citroenrasp. Je kunt dan de schilletjes van een tweede citroen gebruiken.

Tip: Panchos Cantina in Zaandam

Oooooo, wat was ik teleurgesteld toen ik ontdekte dat mijn favoriete Mexicaanse restaurant niet meer bestond. (zie oude blogpost: http://aboutfoodandfashion.blogspot.nl/2013/04/roses-cantina-in-amsterdam-sucks.html)

Het is namelijk niet zo makkelijk om een goed Mexicaans restaurant te vinden waar je ECHT lekker kunt eten (en drinken, ook heel belangrijk. Een goede frozen margarita maken schijnt nogal een probleem te zijn!)

Maar inmiddels hebben we een goede vervanger gevonden, ook nog eens right under our noses!

Dit keer in een andere Cantina, namelijk Panchos Cantina in Zaandam.

De aankleding doet vermoeden dat dit een echte Mexicaan is. Maar ook daar kun je je lelijk in vergissen.

Wij bestelden als voorgerecht een proeverijtje van voorgerechtjes. We absolutely love proeverijtjes!

Een proeverijtje zegt altijd veel over het restaurant waar je bent.
Want als je te maken hebt met een goed restaurant, waarbij de eigenaar je echt wilt laten genieten van al het lekkers, is het proeverijtje een verwennerijtje. Dan wordt er niet zuinig gedaan met de porties en is de diversiteit op je bord groot. Het is immers een proeverijtje.

Bovendien weet je bij een proeverijtje al een beetje wat je kunt verwachten. Als de voorgerechtjes al niet te pruimen zijn, kun je beter meteen gelijk weggaan.

Dit kregen we;

We kregen een pikant vissoepje in een minikopje (net genoeg), pittige chorizoworstjes, gehaktballetjes, inktvisringen, gefrituurde cheddar-jalapenoballetjes, spare-ribje, nachos met guacamole en salsa. Een heleboel. Ook een heleboel calorieën, maar vandaag letten we daar even niet op!

Wij dronken er een karafje margarita bij, die ook erg goed (lees: sterk) was. Helaas niet frozen, waar we wel om gevraagd hadden.

Zo'n karaf drank met een proeverijtje er bij is ook een goed idee voor als je alleen wilt 'borrelen', na het winkelen of zo. We zitten al best wel vol na het proeverijtje.

Daarna de hoofdgerechten. Mijn lief nam de fajitas met kip. Hij vindt de 'spetterpannetjes', zoals hij het noemt, altijd bijzonder interessant.(Vraag me niet waarom) 
En met alle toebehoren die er bij kwamen was het een feest op tafel. De smaak was goed, ook heel belangrijk.
Zelf nam ik een cominatiegerecht. Nog meer proeverij, dus! Met 2 kleine enchiladas en een stuk gegrilde ossenhaas.
En over dat laatste ben ik lyrisch.
Ik ben niet echt een vleeseter. Maar dit was zo zacht en mals, dat mijn mes er doorheen vloog. Heus. Om over de smaak nog maar te zwijgen. Een heerlijke, knoflookachtige grillsmaak. Echt super.

We hebben superlekker gegeten en we hadden het goed naar onze zin.

De setting: je zit in een Mexicaans-aangekleed restaurant met veel gekleurde 'Mexicaanse' rekwisieten en tafereeltjes om je heen. Maar vooral de gekleurde rotan meubeltjes, waar ze ook barkrukken van hebben, vind ik absoluut te gek. Echt retro - denk jaren '70 copa cabana - The Love Boat - stijl.

Hopelijk gaat dit restaurant nog een tijdje mee, want ik kan niet wachten om de rest van de kaart te testen en nog vaak naar terug te keren!

Je vindt Panchos Cantina in Zaandam, Rozengracht 21

Ziet dit er niet heerlijk uit??

Mini-Apfelstrudel met ijs

 

Ook al is het hartje zomer (ahum), er gaat niets boven een fijn warm en comforting toetje uit de oven.

 Het was gisteren niet bepaald warm zomerweer, waarbij de mussen van het dak naar beneden vallen, dus vooruit, het kon.

En zo kwam het dat ik gisteren warme mini-Apfelstrudels met een bolletje ijs ernaast maakte.

Het was ongelooflijk lekker.
Ik maakte ze van filodeeg, dus ze waren superknapperig en de warme, friszure binnenkant was absoluut heerlijk.

Zo maak je het;

Nodig voor 3 stuks
filodeeg, per persoon 2 plakjes
gesmolten boter
1 appel
hand rozijnen
kaneel
suiker
ijs
bakpapier

Verwarm de oven voor op 200 graden.
Schil een appel en snij in kleine blokjes. Doe in een kom en meng met een handje rozijnen.
Bestrooi met suiker en kaneel, zoveel dat de appelstukjes bedekt zijn. Meng met je handen door elkaar heen. Je mag best wat hardhandig zijn, zodat de sappen loskomen. Dan blijft de suiker goed plakken aan de appel.

Laat het filodeeg ontdooien. Spreid de plakken uit op bakpapier en besmeer ze met een kwast met gesmolten boter. Leg op elke plak nog een tweede plak.

Leg in het midden van de plak filodeeg een strook van het appelmengsel van ongeveer 3 cm breed.
Laat de zijkanten vrij.
Vouw de zijkanten over de uiteinden van het appelmengsel. Rol de plak nu op. De zijkanten zitten nu mooi naar binnen, zoals bij een loempia.

Bestrijk de buitenkant met gesmolten boter en strooi er wat suiker overheen.
Zet in de oven voor ongeveer 20 minuten, tot ze mooi knapperig en goudbruin zijn.

Laat 5 minuten afkoelen en serveer met een bolletje ijs ernaast.

Krieltjes met sperziebonen en pesto

Wat te doen met wat overgebleven (zelfgemaakte) pesto?

Ik maakte er een lauwwarme krieltjes-salade van. Erg lekker voor een doordeweekse dag!

Ik kookte de krieltjes in de schil, samen met wat sperzieboontjes. Daarna mengde ik er pesto doorheen.

Dit is weer eens een andere manier van sperziebonen en aardappelen.

Wij vonden het erg geslaagd.

Je kunt er eventueel nog wat krokantgebakken pjinboompitjes overheen strooien.

Easy does it!

Kaasgnocchi met pesto, tomaatjes en mozzarella

Bij  Xenos kun je allerlei Italiaanse delicatessen kopen. Ik vind het altijd heerlijk om tussen te struinen. De merken zijn vaak 'onbekend' en dat maakt het zoveel leuker om iets mee te nemen en te proberen. Je kunt er blijkbaar ook kaasgnocchi kopen, dat had ik nog niet eerder gezien in Nederland. En ook potjes pastasaus. Ik probeerde beide.  (helaas geen foto's van de verpakkingen) 

Alleen de pittige pastasaus die ik had, kreeg een andere bestemming dan door de pasta, namelijk voor over de Italiaanse gehaktballetjes die ik besloot te serveren bij dit vegetarische gerecht.

De kaasgnocchi was een succes!

Ik vond op een Italiaanse foodblog een superlekker recept voor pasta. Echt Italiaans, met minimale ingrediënten, zoals het hoort.

Deze is met zelfgemaakte pesto (heus, het is het waard om hem zelf te maken!), blokjes mozzarella en zachtgebakken tomaatjes. Heerlijk zomers, vond ik.

Je kunt dit dus ook met pasta maken in plaats van met gnocchi, wat ik deed.

De pesto is heerlijk authentiek en dat proef je!

Zo maak je het:

Nodig voor 2

pak gnocchi

bol mozzarella

handje kleine tomaten

50 gram verse basilicum

6 el geraspte parmezaanse kaas van goede kwaliteit

2 el geraspte pecorino

1/2 el pijnboompitjes

1 teen knoflook, fijngehakt

olijfolie

peper en zout

Maak de pesto door de basilicum samen met de parmezaanse kaas, pecorino, pijnboompitjes en knoflook fijn te malen in de keukenmachine of staafmixer. Giet er steeds wat olijfolie bij tot de pesto mooi vloeibaar is. Breng op smaak met wat peper en zout.

Kijk uit voor de zakjes goedkope parmezaanse kaas, want die is ongelooflijk zout! Als je die neemt, halveer dan de hoeveelheid en proef steeds even of er meer bij kan.

Halveer de tomaten. Verhit een laagje olijolie in de koekenpan en bak de tomaatjes op laag vuur zacht voor ongeveer 10 minuten.

Snij de mozzarella in blokjes van ongeveer 1 centimeter.

Kook de gnocchi of pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Meng de pesto er doorheen. Garneer het bord met tomaatjes langs de rand van het bord en bestrooi met blokjes mozzarella.

Voor de vleesliefhebbers: voeg er pikante Italiaanse gehaktballetjes aan toe. Meng dan gehakt met Italiaanse kruiden en knoflook en maak gehaktballetjes. Bak in een koekenpan en doe er de pikante saus van Xenos. Ik vond hem te pikant en mengde er wat room doorheen om hem wat zachter te maken.Serveer de gehakballetjes bij de gnocchi.

Dit is zoooo lekker!