Heerlijke griekse Bifteki - gekruid gehakt gevuld met feta

Gisteren maakte ik voor het eerst Bifteki, heerlijk gekruide gehakt met een vulling van feta. Het was een succes! Ik maakte twee grote, maar je kunt ook kleintjes maken.

Op het eerste gezicht verdienen ze niet de schoonheidsprijs, maar eenmaal doorgesneden, zijn ze oké. De heerlijke kaasverrassing van warme, chewy feta die zichtbaar wordt wanneer je hem doorsnijdt, maakt veel goed!

Zo maakte ik ze;

Nodig voor 2

400 gram rundergehakt
1 kleine rode ui
1 klein teentje knoflook, geperst
1 eetlepel gedroogde tijm
1 eetlepel gedroogde oregano
1 ei
beetje paneermeel (of een verkruimelde beschuit)
peper, zout
1 theelepel chilivlokken
feta (uit een potje op olie)
olijfolie


Snijd het uitje zeer fijn of rasp hem. Doe alle ingrediënten behalve de feta door elkaar en kneed goed door.
Verdeel de gekruide gehakt in twee delen. Maak er een hamburger van met een doorsnede van ongeveer 15 cm en een dikte van 1 cm. Leg op het midden van de hamburger een strookje feta van ongeveer 3 cm breed. Zorg dat de randen vrij blijven, om deze zometeen dicht te vouwen.

Vouw vervolgens de randen naar het midden (zoals bij een wrap) en maak de uiteinden dicht. Je hebt nu een rechthoek. Knijp het geheel nog wat aan, zodat de kaas geen kans krijgt om er uit te lekken en modelleer een beetje tot een fatsoenlijke rechthoekige rol.

Verhit in een grillpan olijfolie en leg héél voorzichtig de bifteki's in de pan.

Bak ze door steeds om te draaien. Eerst de buitenkant op hoog vuur aanbakken, daarna laten garen op laag vuur, dit voorkomt dat ze aanbranden en van binnen nog rauw zijn.

Het gehakt is na ongeveer 20 minuten gaar. Wees voorzichtig met het omkeren, ze kunnen heel gemakkelijk breken!

Ik gebruikte een spatel en lepel om ze mee vast te pakken (op te tillen) bij het omdraaien.

Serveer met wat tzaziki of knoflooksaus. Zonder saus zijn ze overigens ook lekker.

Wij aten ze met aubergine uit de oven (zie eerdere blogpost) en frietjes. Heerlijk!

Getest: Martini Asti - mousserende wijn

Deze smaak van de reeks Martini Spumantes had ik nog niet eerder geproefd.
De Martini Prosecco dronk ik wel eerder en met groot genoegen, die is heerlijk. Ik verwachtte ook zoiets van de Martini Asti, maar dan iets zwaarder en minder fruitig dan de prosecco.

Het chique zilvergrijze label deed vermoeden dat om een volwassen wijn gaat. Ik verwachtte een zware wijn met weinig zoet, zoals een sec.

Hoe smaakte hij?

Deze mousserende wijn verrastte mij enorm. Hij is namelijk ontzettend zoet! Hij komt in de buurt van een dessertwijn of een muscat wijn, maar dan iets frisser en met bubbels. Ik ben daar altijd gek op, maar sommige tafelgenoten konden het minder waarderen.

Wijnkenners op internet gaven de volgende omschrijving:

Een Italiaanse mousserende wijn gemaakt van de Muskaat druif, heeft een zachte en rijpe smaak.
Aroma´s van zoete vruchten ontdekt u in de geur. Te drinken bij onder andere desserts, toastjes en
hapjes.

Hier heb ik weinig aan toe te voegen.
Ik geef hem een dikke voldoende en zal hem vaker kopen!

Milaan Fashion Week s/s2013

Smooookin’ hot!  Wat een heerlijke shows in Milaan, een feest om naar te kijken!

Er waren veel poederroze en nudetinten,  zelfs Just Cavalli had zijn kleuren getemperd.

Uitschieters met felle kleuren waren Gucci en Versus .Gucci had haar verfdoos opengetrokken. Hier dansten de felle kleuren voor je ogen. De chique seventies-invloeden afgelopen seizoenen waren hier en daar nog terug te vinden.

Terwijl Just Cavalli verrastte met kleurrijke, maar niet zulke schreeuwerige ontwerpen. Er kwamen Delfts-blauw achtige prints voorbij.

Prada gooide het ook over een andere boeg en presenteerde een collectie in Japanse stijl.  Compleet met Japanse geta en tabi, teenslippers met sokken er in. Erg leuk!

Bij Emporio Armani waren clean-cut zomerpakjes en heerlijke zijden playsuits. Erg comfortabel en in pasteltinten.

Dolce and Gabbana was heerlijk zomers. Met mooie St.Tropez-stijl gestreepte items en prints van oude romeinse legers (!). Gecombineerd was het een leuke zigeunerstijl compleet met grote oorbellen en hoofddoekjes.

Dit vond ik de leukste of meest opvallende shows;

 

Versace met mooie wapperende zijden creaties





Trashy en fetishstijl van Dsquared met heel veel sieraden





Japanse invloeden bij Prada





Delfts Blauw-invloeden bij Just Cavalli

Emporio Armani's cleane look; mooie pakjes en playsuits



Dolce and Gabbana's zeer opvallende show



Graphic design en frisse zomerkleuren bij Fendi



Beoordeel de volledige shows zelf op elle.nl

Spaghetti Carbonara met pancetta, slagroom en ei

Deze heerlijke spaghetti carbonara komt uit het boek 'Koken voor familie en vrienden' van Ainsley Harriot.

Hij is heel simpel en staat binnen een paar minuten op tafel. De saus heeft namelijk weinig voorbereiding nodig en roer je koud door de spaghetti heen. In de pan laat je het dan even warm worden. En omdat er door het sausje rauw ei zit, gaat dit een klein beetje stollen. Dit resulteert in een fluweelzachte saus met mini-klontjes gestold ei er in!

Echt het proberen waard.

Zo maak je hem;

Nodig voor 2-3 personen

spaghetti voor 2-3 personen (liefst géén volkoren)
1 ons pancetta
1 sjalot
2 eieren
bekertje slagroom 200 ml
teentje knoflook
geraspte kaas
peterselie
olijfolie
zout, peper

Zet water op om de spaghetti in te koken.
Snijd de sjalot klein en scheur de pancetta in stukken. Bak de pancetta krokant in een grote koekenpan (hier gaat later de spaghetti bij) in een beetje olijfolie en voeg daarna de sjalot toe en bak glazig (niet bruin laten worden!). Knijp hierna het teentje knoflook uit boven de pan en draai het vuur uit.

Als het water kookt, doe de spaghetti in de pan en kook beetgaar.

Doe ondertussen de eieren, samen met 2/3 van de slagroom in een kom. Klop door elkaar heen met een garde. Voeg een handje geraspte kaas, wat gehakte peterselie (of gedroogde uit een potje) in en roer door elkaar heen.

Als de spaghetti klaar is, giet af en doe in de koekenpan bij de pancetta en sjalot. Zet het vuur hoog en giet de saus erbij. Nu moet je goed roeren! Het ei gaat namelijk stollen en je wilt geen omelet op de bodem van de pan hebben!
Er ontstaan nu kleine klontjes gestold ei. De spaghetti moet nat en smeuig zijn met kleine klontjes gestold ei er in. Het is nu klaar.

Als de spaghetti op de borden ligt, geef een draai van de peper- en zoutmolen er overheen en strooi er wat geraspte kaas er over.

Als je de spaghetti te droog vindt (hij moet nat en smeuig zijn), schenk dan nog wat van de overgebleven slagroom over de spaghetti!

Hoe vaak heb jij de sushi-etiquette al overtreden?

Nooit geweten dat er zoiets bestaat als etiquette voor het eten van sushi. En als je er over nadenkt is het eigenlijk wel logisch, vooral in de beleefdheidscultuur als de Japanse.

Laatst kwam ik het ergens op internet tegen. Geen idee dat ik toch regelmatig de kok of gastheer heb beledigd met mijn sushi-eetgewoonten!

Voor als je binnenkort sushi gaat eten zij hier wat regels;

Do’s:

·         Na elke sushi neem je een slokje sake (Japanse rijstwijn) of eet je een stukje gari (ingemaakte gember). Beide neutraliseren je smaak, waardoor je weer optimaal kunt genieten van de volgende sushi. (Dan te bedenken dat ik altijd een stukje gember op mijn sushi heb gelegd! Hoe genant, wat moeten ze wel niet gedacht hebben!)

·         Proef veel verschillende soorten sushi en bestel niet elke keer alleen maar je favoriet. Het wordt als onbeleefd ervaren om slechts een klein aantal sushi's te proberen.

·         Sushi mag officieel met de handen gegeten worden, maar dit zul je niet vaak zien in het doorsnee sushi-restaurant. Wanneer dit wel de bedoeling is, zul je voor het eten een warm doekje krijgen om je handen schoon te maken. Dit leg je vervolgens naast je neer, zodat je je handen er aan kunt afvegen na het eten van iedere sushi.

·         Sushi wordt met eetstokjes gegeten. Kun je hier niet mee overweg of heb je dat nog nooit eerder gedaan? Vraag dan gerust om een alternatief. In westerse sushi-restaurants zijn altijd vorken of aan elkaar gebonden eetstokjes aanwezig. Deze laatste zijn zo aan elkaar gemaakt dat je ze alleen naar elkaar toe hoeft te duwen en zijn dus makkelijker in gebruik.

·         Officieel eet je nigiri-sushi (hapje rijst met daarop vis/vlees/omelet) met het hoofdingrediënt naar beneden. Meestal is dat dus de rauwe vis, maar als regel kun je hanteren dat de rijst naar boven gericht is. In praktijk zul je dit in westerse restaurants niet vaak zien gebeuren, maar het toont wel dat je sushi-kennis boven dat van de gemiddelde Nederlander uitstijgt!

Doe dit vooral niet:

·         Meer bestellen dan je kunt eten. In de Japanse cultuur is het uiterst onbeleefd om teveel sushi te bestellen. Naast het feit dat ze duur zijn en verspilling dus veel geld kost, komt het uitermate hebberig over.

·         Met je eetstokjes in de sushi prikken. Dit lijkt misschien een goede oplossing als je de eetstokjes niet kunt hanteren, maar in je eten prikken is not done.

·         Je sushi onderdompelen in sojasaus. Sprenkel liever een aantal druppeltjes op je sushi of dip hem voorzichtig in de saus. Teveel sojasaus gebruiken is een belediging voor de kok, want hij heeft de sushi dan blijkbaar niet goed op smaak gebracht. Bovendien is sojasaus zo zout dat je weinig andere smaken meer zult proeven.

Mocht je naar Japan of een ander Aziatisch land afreizen, dan is het raadzaam deze regels nog eens te bestuderen!

Nog wat London Fashion week s/s2013

Burberry: Schitterende zomercapes, pasteltinten en af en toe een glitter trench of jurk 



Viktor en Rolf-achtige creaties van Corrie Nielsen



De mooiste jurk  van London FW - een see throug ensemble - van Temperly Londen



Beschilderde gezichten en jaren '40 retro-stijl bij Vivienne Westwood

Zoals altijd veel kleur bij Matthew Williamson

Ook London Fashion Week is weer voorbij en maakte plaats voor Milaan.  Nu de fashion weeks vorderen, worden de designers en shows steeds  juicier.

In een aantal shows waren er toch stiekem veel najaars invloeden te vinden, vond ik. Denk aan okergeel, oranje en paars. Mulberry was zo’n show.  Allemaal leren pieces in herfstkleuren.

De mooiste jurk was in de show van Temperley London. Een mooi see-through-exemplaar met lieflijk borduurwerk er op. De hele collectie was trouwens erg lief met veel borduursels en bloemetjes.

Verder was Burberry Prorsum erg mooi, vooral vanwege de korte zomer capes die de zomerjurkjes en badpakken helemaal afmaakten. Hier en daar kwam er een metallic Versace-achtige jurk of trenchcoat tussendoor.

De show van Corrie Nelson was de meest extravagante en deed me denken aan de ontwerpen van

Viktor & Rolf.

Over het algemeen frisse shows met fijne zomerkleuren en nog aardig wat pastels.

Bekijk de shows zelf op elle.nl



De lekkerste moussaka van Tessa Kiros

Mijn mooiste kookboeken zijn die van Tessa Kiros. De vormgeving is ontzettend mooi; vrolijk gekleurd en met oog voor detail, zoals reliëf op de kaft, of zelfs goudkleurige papiersneden! Rijk voorzien van kleurrijke foto's en mooie verhalen. Een absoluut juweeltje in mijn boekenkast is 'De smaak van mijn herinnering'.

Dit boek beschrijft de familierecepten van Tessa Kiros, met Griekse, Cypriotische, Italiaanse, Zuid-Afrikaanse en Noorse invloeden. Tessa heeft met al deze landen wel iets; haar afkomst, die van haar echtgenoot en de landen waar ze in haar leven gewoond heeft.

Ik maak altijd met succes de moussaka uit dit boek (ook de feta-spinazie hapjes in bladerdeeg!).

Helaas vind ik Tessa af en toe wat lang van stof wanneer het recepten de betreft en kan het naar mijn mening op een snellere manier.

Zo kook ik bijvoorbeeld de dag voordat ik moussaka wil maken een paar aardappels extra mee. Die bewaar ik in de koelkast, om de volgende dag snel te kunnen gebruiken.

Hieronder een ietsje aangepaste, snellere versie van het origneel.

Zo maak je hem:

Nodig voor 3-4 personen

400 gr gehakt

pakje tomatenpassata

glas witte wijn

1 kleine ui, gesnipperd

2 tenen knoflook, gehakt

2 el gedroogde oregano

1 laurierblaadje

1 el peterselie

olijfolie

1 grote aubergine

3 aardappelen, gekookt

zout, peper

ovenschaal van ongeveer 20x20cm

Bechamelsaus

2 el boter

2 el bloem

melk

handje geraspte kaas

1 ei

zout, peper

snufje nootmuskaat

Schil de aardappelen en kook ze gaar met wat zout.

Snipper de ui en de knoflook. Snijd de uiteinden van de aubergine en snijd daarna lange plakken van 5 millimeter dik.

Laat in een koekenpan olie warm worden en fruit de ui met de knoflook. Doe hierna de gehakt met de oregano en peterselie erbij en bak het gehakt rul met een vork. Voeg hierna de wijn toe en laat een beetje verdampen. Voeg vervolgens een half pakje tomatenpassata toe, samen met het laurierblaadje en wat zout en peper.

Laat de saus inkoken, totdat de saus dik is. Dit duurt ongeveer 20 minuten. Als de saus al droog is, voeg dan steeds wat passata toe.

Bak ondertussen de plakken aubergine lichtbruin in een koekenpan met olijfolie. Laat de plakken uitlekken op keukenpapier.

Snijd de gekookte, afgekoelde aardappelen in plakjes van 5 milimeter dik en bak ze in de koekenpan lichtbruin in de olijfolie. Laat uitlekken op keukenpapier.

Proef of de saus naar smaak is. Ik voeg soms wat extra wijn toe, omdat ik dat lekker vind. Soms ook wat extra oregano, zout en peper.

Bedek de bodem van de ovenschaal met de de helft van de plakken aubergine en daar bovenop de aardappelschijfjes. Doe hierop een laagje gehaktsaus en druk goed aan met een lepel. Hierop de andere helft van de aubergines en daarop weer een laagje gehakt.

Verwarm de oven voor op 190 graden.

Maak vervolgens de bechamelsaus.

Laat in een steelpannetje de boter smelten en voeg de eetlepels bloem toe. Blijf roeren en laat niet aanbranden!  Het bloemmengsel moet een minuut garen. Giet steeds een beetje melk erbij, de saus moet dik genoeg blijven, dus steeds kleine beetjes melk toevoegen. Als je ongeveer 400 ml saus hebt, heb je genoeg. Laat er een handje geraspte kaas in smelten. Klop een ei in een kom los en voeg die al roerend toe aan de saus. Haal de saus van het vuur en breng op smaak met wat nootmuskaat, zout en peper.

De bechamelsaus kan over de moussaka heen. Als je wilt, kun je hem nog bestrooien met wat kaas.

De moussaka kan nu de oven in, ongeveer 30 minuten totdat hij mooi bruin is.

Laat de moussaka goed afkoelen voordat je hem eet (maar eet hem wel warm). Dit komt de smaak ten goede.

Ik weet het, 't is veel werk, maar het resultaat mag er zijn. Als hij klaar is, trakteer je jezelf en je tafelgenoten op een heerlijk stukje moussaka, mmmm!



Ultiem comfort food; Lichte uiensoep met jumbo kaascrouton

Van de vele recepten die er van uiensoep zijn, is deze zeer smakelijke variant is heel makkelijk om te maken, de meeste dingen heb je altijd wel in huis!

Mijn signature dish is toch wel mijn tomatensoep, al jarenlang een succes. Heerlijk om te zien dat iedereen altijd tijdens verjaardagen of dineetjes zijn coolness laat varen om volledig weg te duiken in zijn warme bord soep en deze zwijgend en genietend naar binnen zit te lepelen... comfort food ten top.

Maar sinds afgelopen jaar is er een favoriete soep bij gekomen met hetzelfde effect; deze lichte uiensoep.

Vooral de jumbo grote kaascroutons zijn heerlijk pittig en chewy en leuk om erbij te geven.

En in zijn geheel is het best een vullende kleine maaltijd of lunch.

Zo maak je het:

Nodig

6 grote uien, in dunne ringen
1 eetlepel gedroogde tijm
1 laurierblaadje
80 gr boter
1,5 liter vleesbouillon (van blokjes)
400 ml witte wijn
1 eetlepel bloem
zout, peper

Kaascroutons

witbrood of witte bollen
knoflookolie
geraspte kaas
gedroogde peterselie
grilloven

Snijd de uien in dunne ringen en laat de boter in een soeppan smelten. Doe de uienringen samen met de tijm, het laurierblaadje en een snuf zout erbij en smoor de uien in de boter. Laat het vuur laag staan en laat de uien 40 minuten zacht worden in de pan. De uien mogen niet bruin worden!
Doe na 40 minuten de bloem bij de uien en roer goed door. Hierna de wijn voorzichtig toevoegen en daarna de bouillon. Laat de soep 20 minuten zachtjes doorkoken. Proef of er zout en peper bij moet.

Maak ondertussen de kaascroutons.

Verwarm de grilloven voor op 200 graden.

Als je witbrood hebt, snijd dan driehoekjes. Heb je witte bolletjes, gebruik dan een half bolletje per persoon. Besprenkel het brood met de knoflookolie en zet onder de grill voor 5-10 minuten, totdat de randjes bruin worden en het brood krokant begint te worden. Haal uit de oven en strooi er geraspte kaas over. Bestrooi met wat gedroogde peterselie. Zet terug onder de grill en laat nog eens 10 minuten grillen, totdat de kaas gesmolten is en het brood mooi bruin is. Ze mogen koud gegeten worden.

Als de soep klaar is, serveer de kaascroutons er naast. Oorspronkelijk hoort de crouton in de soep te drijven, maar ik ben geen fan van zompig brood, dus dip ik het liever in de soep tijdens het eten! Kijk zelf maar wat je het lekkerst vindt.

Tip:
Ook al hoort het niet zo, ik doe altijd 3 eetlepels geraspte kaas in mijn uiensoep. De kaas smelt dan en geeft lange draden tijdens het eten (een mes gebruiken!) maar dit is zoo heerlijk in de soep. Probeer maar eens, you'll love it!

Pollo Tonnato; Gepocheerde kipfilet met heerlijke tonijnsaus

Met dit gerecht maak je indruk op je gasten, ik heb hem al meerdere malen voorgeschoteld tijdens mijn etentjes en het is altijd een succes!

Het is een variant op de klassieke italiaanse dish Vitello Tonnato, maar wordt dit keer met gepocheerde kipfilet gemaakt.

Wel eens kipfilet gepocheerd?
Dat is heel simpel, je gooit de kip gewoon in de pan, even koken en daarna laten garen in de warme bouillon!
Het resultaat is een heerlijk sappige en zachte kip

Op de foto (helaas niet mijn mooist behaalde resultaat) zie je de kip gepocheerd in kippenbouillon.
Gebruik echter geen kippenbouillon, want zoals je ziet krijg je dan gele kip, wat absoluut niet wenselijk is! Normaal gebruik ik rundvleesbouillon en de kip krijgt dan een mooie witte kleur.

De tonijnsaus is zo lekker, dat je hem zo wel wilt opeten! Omdat wij maar met zijn tweeen zijn, blijft er altijd veel van de goddelijke saus over. Je kunt hier lekker een krokant broodje in dippen.

Zo maak je het;

Nodig voor 4 personen:

4 kipfilets

1,5 liter rundvleesbouillon (van blokjes)

1 glas witte wijn

tonijnsaus

150 ml mayonaise

blikje tonijn op olie van 180 gram

eetlepel kappertjes

3 eetlepels van de bouillon

peper, zout

staafmixer

extra kappertjes voor de garnering

Zet een pan water op het vuur en breng aan de kook. Doe de bouillonblokjes er in en laat oplossen. Doe het glas witte wijn er bij samen met de kipfilets. Laat de kipfilet 5 minuten koken en draai daarna het vuur uit. Laat de kip nog 10 minuten garen in de hete bouillon.

Maak ondertussen de saus door alle ingredienten bij elkaar te voegen en met de staafmixer te pureren. Zet de saus in de koelkast tot je het nodig hebt.

Als de gaartijd van 10 minuten verstreken is, haal de kipfilets dan uit de bouillon en maak een insnede om te kijken of de kip mooi gaar van binnen is. Is deze nog niet helemaal gaar, laat dan een paar minuten langer in de bouillon garen!

Haal de kip uit de bouillon en snijd in plakken. Rangschik voorzichtig op de borden, zodat de kipfilet de originele vorm behoudt, maar wel in plakken gesneden is. Lepel de tonijnsaus er overheen. Geef een draai met de peper- en zoutmolen en garneer met wat kappertjes.

Ik serveer hem altijd met malse veldsla, met wat geraspte kaas en een honing-mosterd dressing. Daarbij geef ik altijd gegratineerde aardappeltjes (in slagroom gegratineerd), tezamen een hemels diner!

New York Fashion Week s/s 2013

New York Fashion Week spring/summer 2013 is weer afgelopen en London Fashion Week is inmiddels al weer begonnen. (Ik heb de Burberry Prorsum-show al gezien en die is zoo mooi!)

Zoals altijd waren de shows in New York braaf en niet zo glamoureus als bijvoorbeeld Paris Fashion Week.
Brave designers als Donna Karan, Philip Lim, Calvin Klein en Ralph Lauren waren niet zo opvallend.

Marc Jacobs had veel strepen, net als Michael Kors, erg leuk. Helaas was Marc by Marc Jacobs minder leuk. Het verkleedkist-gehalte was erg hoog. Compleet met geitenwollen sokken!
Victoria Beckham deed het weer leuk. Mooie ontwerpen, eens niet de strakke pakjes en jurken waar ze zelf altijd in loopt.

Jeremy Scott was de meest extravagante show! (zie foto)



Jeremy Scott



Dit vond ik de mooiste shows:

Nicholas K. met Sahara-nomade stijl. Met mooie wapperende zijde waan je je al in het gouden avondlicht van de woestijn... ik wel

Poedertinten en balletstijl bij Badgley Mishka. Mooie pumps ook!

 

Victoria Beckham

Carolina Herrera, seventies feeling



Hartige taart met gemengde paddenstoelen, tijm en feta

Alvast geinspireerd door de herfst maakte ik deze paddenstoelenquiche met gemengde paddenstoelen vorige week.

Zo maakte ik hem:

Nodig

doosje gemengde paddenstoelen (shi-take, oesterzwam, boschampignons)
half doosje champignons
handje cherry tomaatjes, gehalveerd
3 eieren
bekertje creme fraiche 150 ml
geraspte kaas
2 tl gedroogde tijm
2 eetlepels fetablokjes
geraspte kaas
4 plakjes kant en klare deeg voor hartige taart (Koopmans)
boter
peper, zout
springvorm 20 cm

Leg de plakjes bladerdeeg uit de vriezer en laat ontdooien. Vet de springvorm in met boter.
Verwarm de oven vast voor op 200 graden.

Snijd de paddenstoelen in grove stukken en laat mini paddestoeltjes gewoon heel. Was ze niet onder de kraan, maar veeg ze schoon met een keukenpapiertje!
Laat wat boter in een koekenpan smelten en bak de paddenstoelen tot ze een beetje zacht worden. Bestrooi met peper en zout en de gedroogde tijm.
Bekleed de springvorm met de ontdooide plakjes bladerdeeg. Dit hoeft niet heel netjes en mag er best 'slordig' uitzien.

Klop de eieren los en roer de creme fraiche er doorheen. Maak een beetje op smaak met wat peper en zout.
Doe de paddenstoelen in de springvorm. Doe de halve cherrytomaatjes er bovenop, samen met de fetablokjes. Giet het eierenmengsel er op en bestrooi met een klein beetje kaas. Let op, de kaas kan vet loslaten, dus wees zuinig met de kaas.

Zet in de oven 25-30 minuten totdat het ei gestold is en het deeg mooi bruin is.

Warm is de taart het lekkerst.

Enjoy!

Dit receptje heb ik ingestuurd voor de foodblogevent van september, met onderwerp 'hartige taarten en quiche'. Kijk voor meer inspiratievolle receptjes op: www.beginspiration.nl/category/foodblogevent/

Gevulde tomaten met couscous en zwaardje met grillvlees

Mijn vriend vindt het af en toe ook leuk om te koken. Hij gebruikt dan zijn fantasie en zelden een kookboek, kijkt in de kastjes wat er is en stelt dan iets samen.
Hij vindt de aankleding altijd erg belangrijk, dus zorgt hij voor mooie kaarsjes op tafel, leuke film op de beamer (niet echt nodig naar mijn mening, maar goed..) en mooie glazen wijn, schaaltjes met dipjes en kaasjes en lekkere broodjes.

Laatst verrastte hij mij met dit heerlijke bordje eten.

Ik had twee 'nieuwe' producten gekocht van het Marokkaanse merk Alfez (bij de supermarkt), de gekruide couscous en de tagine kit. Ik had nooit eerder couscous gemaakt (ook al weet ik dat het heel simpel is) en wilde het een keer proberen.

Maar mijn vriend was mij een stap voor, hij maakte het en vulde tomaten er mee. Daar deed hij wat kaas op en zette het geheel in de oven. Met een erg lekker resultaat.

De vleesspiezen maakte hij van het vlees dat we nog hadden liggen. Hij sneed stukken en schoof alles aan de zwaardjes. Tussen het vlees deed hij stukken groente als ui, tomaat en paprika en dan hup, op de barbecue.

Van de overige couscous maakte hij mooie bolletjes en hij deed er nog een schep kant en klare aardappelsalade bij.

Heerlijk toch?! En natuurlijk zoo lief dat hij zo zijn best doet. Ik weet het, ik ben verwend...

Getest: Henkell Rosé (mousserende rosé)

Mijn favoriete drankjes zijn  Henkell Trocken en Martini Rosé. Beide zijn een bubbelwijn

.

De eerste is een licht fruitige, krachtige, droge sekt. Als er iets te vieren is, gebruik ik hem altijd als alternatief voor champagne. En de tweede is een heerlijke prosecco met een aardbei-zoetje er in en krachtige bubbels die lang in je glas blijven.

Zou het niet heerlijk zijn als de geweldige smaken van beide drankjes in één wijn zouden zitten? 

Ja! Van de week kwam ik heel toevallig voor het eerst een mousserende rosé van Henkell  tegen.  Ik verdiep me nooit zo in dranken, dus dit was een verrassing voor me. Waarschijnlijk bestaat de drank al langere tijd en ik wist het gewoon niet. Ik was natuurlijk gelijk enthousiast, dit leek mij een gouden vondst. Ik kocht een fles en ik testte hem!

Wat vond ik er van?

Hij voldeed helaas niet aan mijn verwachtingen. De friszoete, fruitige smaak die Martini Rosé heeft, bleef weg. Hij smaakte ietsje naar de gewone Henkell Trocken, wat wel lekker is, maar dan een stuk zuurder. En daar moet je van houden. Er zat absoluut geen zoetige smaak aan, zoals bij Martini Rosé.

Ik vond het een oké mousserend roséetje, maar hij krijgt geen plek op mijn lijstje favorieten!

Ik vind hem te duur om hem in het vervolg regelmatig te kopen. Bubbelrosé met vergelijkbare smaak en kwaliteit is er ook in een lagere prijsklasse te krijgen.

Conclusie

Mousserende rosé hoeft niet per se zoet te zijn, ondanks de mooie kleur van de wijn. Henkell Rosé is een volwassen mousserende rosé met  zure smaak, waar je van moet houden.