Me & the city Haarlem (7): Hofje Zonder Zorgen

               

Vandaag staat het zonnetje weer stralend aan de blauwe hemel en ik heb me voorgenomen om in mijn lunchpauze naar buiten te gaan.

Want dankzij mijn nieuwe boekje ‘Stressvrij Leven’ voeg ik sinds een paar dagen wat meer zennn aan mijn dagelijkse leven toe. (Binnenkort meer over  dit inspirerende boekje!)

En wat meer zen bevalt me goed.

In het kader daarvan maak ik in mijn pauze de bankjes in het park om de hoek onveilig. Ik heb de bankjes om de hoek van mijn kantoor ontdekt. Ze staan midden in het zonnetje  en hebben een prachtig en relaxed uitzicht over het park. En met kantoor-hakken nog goed bereikbaar zonder je nek te breken over klinkers.
 (Ze staan ook nog eens recht tegenover Parck, waar ik altijd nog een keer wil gaan lunchen, maar dat terzijde.)

Eénmaal aangekomen bij mijn bankje werk ik een verse warme kibbeling weg en overdenk ik  mijn culinaire belevenissen in Haarlem van de laatste tijd…

Dat zijn er niet echt veel, hoewel ik laatst een superlunch heb gehad bij ‘Hofje Zonder Zorgen’, in de Grote Houtstraat (142a). Het zit aan het Proveniershofje en je kunt er gezellig zitten, met een heerlijk uitzicht over het groene hofje.

De eigenaressen zijn heel gastvrij en ontvangen je met een lach.

In het voorvertrek, waar je overigens ook gezellig kunt zitten, staat een vitrine met uitsluitend zelfgemaakte taarten. Stuk voor stuk to die for. En het is dat één puntje taart behoorlijk aan de prijs is, en mijn maag zo klein, maar anders had ik ze allemaal wel willen proeven. Geen nood, want later ontdek ik dat je ook een high-tea kunt boeken, waarbij je een proeverij krijgt van al dat lekkers.

Ik nam de chocolade-truffeltaart, die bestaat uit zachte, bittere chocoladeganache. De biologische prosecco die ik erbij dronk is een match out of heaven en samen dansen deze geweldige smaken op je tong. Hier word je serieus blij van. Als je een oppepper kunt gebruiken, doe dit dan.

Ook de broodjes zijn goed, met goede, verse producten en aangename combi’s. Ik neem de groentequiche die er rustiek uitziet; een slordig dichtgevouwen bladerdeeg omhult de kazige vulling. Er zit een royale salade onder en dit is een aangenaam lunchgerecht. (Zie foto hierboven!)

Al met al een fijne ervaring , die ik je kan aanraden. Mij ga je er vaker terugzien. Dan kan ik gelijk de eigenaressen eens interviewen, want ik ben erg onder de indruk van de broodjes en taarten en benieuwd naar hun verhaal.

Iets anders is het watertandende verhaal van mijn collega die vertelde naar ‘Het Kaaswinkeltje’ geweest te zijn. Deze kaaswinkel heeft vele soorten Franse kaasjes en het is moeilijk om niets te kopen als je daar bent.  Ik heb me voorgenomen om daar binnenkort eens naartoe te gaan.

Misschien wel vrijdag, want dan is er in de buurt van ‘Het Kaaswinkeltje’ boerenmarkt. Yes! Zin in!

 Ook jij kunt naar de boerenmarkt gaan, op staat ‘ie op de Botermarkt in Haarlem.

Oja, ik heb ook de Lush-winkel ontdekt, wat niet zo vriendelijk is voor mijn portemonnee maar wel voor mijn welbevinden. Want aan hun badballen ben ik echt verslaafd. En dankzij mij mijn zus nu ook.


Helaas niet eetbaar, maar met sommige snoepgeuren en fruitige ingrediënten bijna wel. Ook leuk; kijk ook eens op de website van Lush, daar kun je de keuken zien waar alles gemaakt wordt!

                     

Paas- en lentetaart: Tarte au citron meringue

 

Mijn allerlekkerste taart is de tarte au citron meringue, een taart met een friszure lemoncurd en een laagje meringue on top.

 

Klinkt lekker chique en Frans, he?

Ik maakte hem nadat ik er in Parijs mee overstelpt werd. Om eerlijk te zijn; ik was gewoon een beetje verslaafd geraakt aan deze taart en at hem in elk restaurant waar ik kwam.

 

Daarna is het een een bakfavoriet geworden en is het altijd een succes.

 

Hij doet me aan Pasen en de lente denken vanwege de frisse geel-witte look, maar vooral ook vanwege de frisse smaak! Deze taart mag niet op de Paastafel ontbreken en het recept wil ik jullie niet onthouden!

 

Zo maak je de feestelijke taart; (Of wat dacht je van mini's?)

 

Nodig

bodem

125 gr bloem

60 gr roomboter, in stukjes

50 gr suiker

1 ei

snuf zout

citroenvulling

3 citroenen

3 eieren

150 gr poedersuiker

30 gr boter

meringue

3 eiwitten

150 gr poedersuiker

Verwarm de oven voor op 170 graden. Meng de ingrediënten voor de bodem tot een mooi deeg en vorm een deegbal. Wikkel in folie en leg 30 minuten in de koelkast.

Vet een taartvorm met ribbels in en bepoeder met bloem.

 

Bekleed de vorm met het deeg. Je kunt ook eerst de vorm bekleden en daarna 30 min. in de koelkast zetten.

 

Je gaat nu de bodem blind voorbakken; prik gaatjes in de bodem met een vork en leg er een vel bakpapier in. Vul deze met droge bonen, rijst of pasta. Zet in de oven voor 25-30 minuten. Check af en toe of het goed gaat. Verwijder het papier en de vulling en laat even

onafgedekt in de oven bakken.

Maak ondertussen de citroenvulling;

Pers de citroenen uit. Doe het sap samen met de overige ingrediënten in een pan en zet alles op heel laag vuur. Blijf roeren tot er een dikke vla onstaat. Het mag absoluut niet koken of aan de bodem plakken. Dan ontstaan er stukjes gestold ei!

 

Om dit te voorkomen kun je het ook au bain marie verwarmen; zet de kom op een pan met kokend water en blijf roeren.

Als de bodem klaar is, haal uit de oven en draai de oven omlaag naar 130 graden.

Doe de citroenvulling er in en verdeel gelijkmatig.

Zet de taart terug in de oven voor 15 minuten.

Maak ondertussen het schuim; zorg voor een vetvrije kom en een vetvrije mixer.

Scheid de eieren en klop stijf met een snufje zout met een mixer. Voeg nu heel langzaam, dus in delen, de poedersuiker toe en blijf mixen tot je glanzende, stevige pieken kunt vormen.

Haal de taart na 15 minuten uit de oven en draai de grill aan (lekker hoog!). Doe het schuim op de taart en maak mooie pieken of streepjes met een vork. De pieken zullen mooi kleuren.

Zet nog 10-15 minuten onder de grill, totdat de taart begint te kleuren en een knapperig laagje krijgt.

Laat afkoelen voor je hem opeet.

 

Winnaar Klassiekers van Paul Hollywood

Bedankt voor al jullie mailtjes!

Een exemplaar van Klassiekers van Paul Hollywood  van uitgeverij Good Cook gaat naar:

G. Boos uit Nieuwegein

Veel plezier ermee!

Wil je meer weten over dit leuke bakboek? Lees dan hier

een review van het boek.

 

Erwtjespuree met knoflook van Nigella Lawson

Ik vond tussen mijn omvangrijke verzameling kookboeken een dvd van Nigella Bites. 
Erg leuk om weer eens te zien en de recepten was ik al lang weer vergeten. Nigella is nog piepjong, maar even mooi als ze nu nog steeds is.

Op de dvd maakt ze ook doperwtjespuree. Echt een goed idee!
En als je bekend bent met Nigella haar kookstijl, weet je ook dat dit in een handomdraai op tafel staat.

De smaak is lekker zoet en heeft een vleugje knoflook. Ook wordt hij een beetje fris en romig door een flinke toevoeging van creme fraiche. Een bijzondere en lekkere combi.

Je kunt de puree mooi als een torentje serveren door een kookring of een andere vorm te gebruiken.
Of je schept het gewoon op de borden net als Nigella en ik!

Lekker met zelfmaak-friet en tomaatjes uit de oven!

Zo maak je het;

Nodig
pak diepvriesdoperwten, ong. 400 gr
3 tenen knoflook
beker creme fraiche
paar takjes bieslook, gehakt

keukenmachine of blender

Zet een pan water op en doe de gepelde knoflooktenen in het water.
Breng aan de kook en laat 5 minuten doorkoken.

Doe vervolgens de bevroren doperwten erbij en laat koken tot ze beetgaar zijn. Dit duurt een minuut of 9.

Spoel de doperwten af onder de koude kraan en doe ze in de keukenmachine. De knoflooktenen moeten gewoon mee in de keukenmachine.

Voeg een 4 eetlepels creme fraiche toe en pureer het geheel tot je een mooie puree hebt.

Als je van stukjes houdt, kun je eerder stoppen met pureren. Je kunt ook doorgaan tot je een gladde puree hebt.

Breng de puree op smaak met zout en peper en voeg eventueel wat meer creme fraiche toe.

Bestrooi met wat fijngehakte bieslook. 

Winactie! Klassiekers van Paul Hollywood

Wil jij het leuke bakboek van Paul Hollywood winnen?

Ik mag er één weggeven van uitgeverij Good Cook.

Hoe kun je hem winnen?

Stuur een mailtje met je gegevens, that's it! 

De actie duurt tot en met 25 maart 2015

Must Eat NL

Als je een foodie vriend zou hebben en je zou hem om advies vragen voor lekkere eetadressen, hoe zou hij dat aan je mailen of schrijven?

Dat gevoel kreeg ik toen ik het boek Must Eat NL las.

Het boek is een opsomming van auteur Luc Hoornaert's favoriete eetplaatsen. 

Van toprestaurants tot snackbars en viskramen. Luc Hoornaert wilde ze graag voor je samenvatten in het boek en schrijft dit op een aangename en persoonlijke wijze, zoals een vriend het voor je op papier zou zetten wanneer je hem om advies vraagt.

Elke culinaire plaats die Luc beschrijft heeft iets gemeen met de andere, ze werken alle met topingrediënten, ambachtelijkheid en toewijding.

Luc beschrijft soms zijn eerste ervaring met het betreffende restaurant of geeft een stukje biografie over de kokende chef. Erg leuk om te lezen, vooral als je er zelf ook eens bent geweest.
En anders raad ik je aan om met het boek onder je arm eens op pad te gaan naar de fijne adressen.
Nog beter, download de app met behulp van het boek en je hebt de culi-adressen op je telefoon zitten.

Het grootste gedeelte bestaat uit Amsterdamse adressen, dus zou ik je adviseren daar naartoe te gaan.

Aan welke adressen moet je denken die er zoal in het boek staan?
Bijvoorbeeld; Albina, Surinaams afhaalcentrum in Amsterdam, Brandt & Levie met hun worsten op de markt van Amsterdam, Vis-deli Simonis Aan De Haven in Den Haag of Bierhandel De Pijp in Rotterdam. Ook Zeeland, Groningen, Utrecht, Tilburg en Eindhoven komen aan bod.

Auteur is Luc Hoornaart is al meer dan 25 jaar actief in de gastronomie en levert de zeldzaamste Japanse producten aan een uitgebreid spectrum van internationale chefs die staan voor kwaliteit.

Must Eat NL is geschreven door Luc Hoornaart, is van uitgeverij Terra Lannoo en kost 
€ 24,99

Nordic Ware tulbandvorm + stroopwafelcake

Ik had nog nooit een tulband gebakken en wilde dat altijd nog een keer doen.

En toen kreeg ik een mooie tulbandvorm om te testen. Zo'n hele zware, met anti aanbak-laagje en mooie, scherpe vormen.

Zou het mij  lukken om de cake precies in de vorm er uit te krijgen?

Ik maakte een tulband met stukjes stroopwafel door het beslag.
De hoeveelheid beslag was hetzelfde als van een normale cake en vulde de vorm voor de helft. 
Als je de vorm geheel wilt vullen en een hogere tulband wilt maken,  moet je een halve hoeveelheid beslag erbij doen.

Deze mooie vorm is van Nordic Ware. Dat is een Amerikaans merk (hoewel de naam anders doet vermoeden). Ze hebben heel mooie vormen en ook leuke mini's die in een tray zitten. Zo bak je er meerdere tegelijk!

Deze en vele andere tulbandvormen kun je vinden in bij Kookpunt.nl
Bij deze kookwinkel verkopen ze zo'n beetje alles wat je kunt bedenken.

Enne, de mijne is prima gelukt! Nu jij nog...

Nodig
200 gr boter
200 gr zelfrijzend bakmeel
200 gr fijne suiker
4 eieren
3 stroopwafels, in kleine stukjes
mespunt zout

bakspray
tulbandvorm

Verwarm de oven voor op 160 graden en vet de bakvorm in met bakspray of boter.

Snij de stroopwafels in stukjes van 1x1 cm.

Doe de boter in de keukenmachine of mix zacht met een handmixer. Klop een paar minuten luchtig.
Doe de suiker erbij en laat door kloppen.

Doe hierna de rest van de ingrediënten erbij en mix tot een mooi beslag.

Giet het beslag in de vorm en laat 55-60 minuten in de oven bakken.
De cake is gaar wanneer je een satéprikker er droog uit haalt nadat in de cake hebt geprikt.

Wanneer de cake gaar is, haal deze uit de oven en laat 5 minuten in de vorm staan.
Stort vervolgens voorzichtig op een taartrooster.

Als de cake niet gelijk loslaat, maak de randen dan voorzichtig los met een rond mes.

Winter: Schorseneren stap voor stap (met ham-kaassaus)

Schorseneren zijn echt heel lelijk. Dat heb ik wel eens eerder geschreven.

Maar lekker zijn deze echte wintergroenten wel! Ze worden vaak vergeleken met asperges, maar ik vind schorseneren lekkerder. Net iets zoeter. Dus wint deze lelijkerd het van het witte goud!

En als je op internet gaat speuren lees je overal dat schorseneren een plakkerig, melkachtig sap afgeven, waarvan je handen plakkerig worden.

Bovendien zou je zwarte vingers krijgen van de schil... Keukenmeidenverdriet worden ze ook wel genoemd.

Nou ik zal je vertellen, ik heb van beide geen last gehad. Geen zwarte handen of plakkerige vingers. En ik heb ze toch al een aantal keren gemaakt.

Hoe ik dat doe?

Ik gebruik een snelschiller/ dunschilmesje, waarbij ik de schorseneer amper aanraak. Ik hou alleen het uiteinde vast.

Daarna leg ik ze gelijk in azijnwater, zodat de mooie cremekleurige groenten niet niet verkleuren.

Koop rechte exemplaren, dat is makkelijker schillen met de dunschiller.

Hieronder zie je de stappen + een heerlijk sausje met ham en kaas! Echt heel makkelijk en je zou echt een keer moeten proberen! Laat je verrassen door de smaak.

1. Was (of boen) de schorseneren onder de kraan, zodat al het vuil er af is.



2. Gebruik een dunschiller om de schil te verwijderen. Hou de schorseneer aan het uiteinde vast en schraap de schil er af

 

3. Vul een lange schaal met lauwwarm water en een scheut azijn en leg direct de geschilde schorseneren in het water om verkleuren tegen te gaan.

4.Kook de schorseneren in normaal water tot ze zacht zijn, je kunt dit testen door met een vork er in te prikken. Kook ze ongeveer  20-25 minuten. Je kunt ze halveren als ze niet in de pan passen.

5. Maak ondertussen een lekker sausje door:

- een bekertje creme fraiche al roerend in een steelpannetje te verwarmen,

- een handje geraspte kaas op te lossen in de creme fraiche,

- wat hamblokjes erbij te doen.

Zo makkelijk is het! En het staat best indrukwekkend zo'n bordje schorseneren...